De Chinezen

...Hoe zijn ze nu eigenlijk? Wat kan ik over ze zeggen na een maand tussen ze te hebben geleefd en gereisd...Ze zijn in ieder geval heel bijzonder. En ze komen in alle soorten en maten, en zelfs kleuren.

In de grote steden in het westen zie je meer de chinezen aan wie wij bij China denken. De ronde koppen, meer geelachtig, stugge zwarte haartjes.
En de binnenlanden zie je juist meer de uiterlijke kenmerken waarbij je aan aziaten zoals vietnam en indonesie denkt. In mijn bescheiden ogen niet de 'stereotiepe' chinezen.

De oude mensen hebben ontzettend mooie getaande gezichten. Wat zijn die fotogeniek. Zelfs met die paar tanden nog maar in hun mond! Geweldig mooie mensen. De jeugd is of nog vrij traditioneel of juist heel hip, of trying to be. De meest schitterende kapsels kom je hier tegen. Flinke getoupeerde koppies, vooral bij de jongemannen!
De peuters zijn ook leuk, in die zin dat de chinezen heel goed weten hoe ze hun baby's zo snel mogelijk zindelijk kunnen maken... Aan luiers doen ze niet. Gewoon een broekie aan, als ze staan niets te zien, als ze zitten of hurken...dan komen mooie babybilletjes te voorschijn!! Broeken met hele grote open kruizen!! Zo komisch om te zien!!

Hun manieren...
Eerder schreef ik eens dat ik ze niet zo onbeschofd vond. Natuurlijk is dat een beetje genuanceerder...
Het is een beetje moeilijk te omschrijven...
Enerzijds zijn ze georganiseerd chaotisch en lijken ze met enig respect met elkaar om te gaan. En zijn ze zelfs wat ingetogen. Maar aan de andere kant gedragen ze zich bijna allemaal of de wereld vergaat als ze niet als eerste ergens binnen zijn of iets zien. Ze houden van voordringen!! En van dringen!! Vooral bij de bezienswaardigheden. De grote muur stort in voordat ze erop staan. Of de troon van de keizer staat er zo meteen niet meer...dus hup...dringen, dringen, dringen.

In de lijn inbreken. Daar konden sommigen ook over mopperen. Och, ik zie het dan maar weer zo. Stel dat ik in een heel toeristische stad woon en elke dag mijn busje naar mijn huisje of werk moet nemen, en steeds maar weer tussen die drukbabbelende toeristen moet staan, die alle tijd lijken te hebben...och, dan ga je op den duur toch wel een beetje voordringen, toch??

Gorgelen, ophalen en spugen...
Tja, daar zijn ze ook goed in. Alhoewel we het erger verwacht hadden. Maar als het gebeurt, is het niet prettig! En dan hoor je zo'n harde gorgel, en dan kijk je eens om, en dan zie je een keurig vrouwtje die em daar eens lekker in die goot neerlegt...
Op publieke plaatsen staan tegenwoordig echter bordjes met "No spitting please"

Koken en eten
Zoals al gezegd is het eten hier ontzetten lekker! Ook de chinezen houden van lekker eten. En smaakt het een keertje niet...och, dan spuug je het toch lekker op de grond! Maakt hier allemaal niets uit.
Met stokjes eten kunnen ze als de beste. En ons maar uitgiechelen...Zij houden het allemaal zo mooi aan het einde vast.
Lang tafelen kunnen ze zelf niet. Ze slagen er ook best goed in om de tentjes niet al te gezellig te maken. Nee, eten is voor hen functioneel. Snel kiezen, eten, en wegwezen. Bij sfeerverlichting moet je dan ook denken aan mooie tl verlichting. Lekkel, gezellig...

Reclame en lichtjes
En ze houden van reclames. Overal...in elke dorpje en stad, overal reclame, reclame, reclame, laag bij de grond of hoog in de lucht. Tegen mooie gebouwen, tegen lelijke gebouwen. Het maakt niet uit, als je maar niet meer ziet wat er achter staat. Goh, wat hebben ze veel te vertellen. 's Avonds aan de andere kant is het natuurlijk wel weer prachtig! Alles verlicht, en druk en dwars over de weg. Dat het in het Chinees is, maakt het voor ons misschien wel wat mooier.

Nu, mijn tijd zit er hier op.
Nog veel te vertellen... maarja, have to go.

In ieder geval vond ik de chinezen een hele bijzondere, en ja, zeker prettige ervaring!!

Laatste-gekke-chinezen-kusjes