Afscheid van Phakding, op naar Lukla

Lukla, 19 november 2007

Namaste... is het eerste wat ik 's morgens bij het ontbijt roep. De groep weet dat ik weer van de partij ben!!

Afscheid van Phakding...voelt al als een afscheid van de bergen...Het was een te gekke ervaring!!

Maar eerst nog onze makkelijke tocht terug naar Lukla. Nog een laatste zwaai achterom, en op pad. Het is een kleine 3 uurtjes op ons gemak lopen. En het is weer fijn een beetje in de bewoonde wereld te zijn. Onderweg zie je zo veel leuke tafereeltjes. En de kleuren zijn weer prachtig. We genieten!!

Als we aan de lunch zitten, zien we een klein convooi van de Mount Everest Basecamp Marathon. Dit is wel bijzonder. Want deze groep mensen trekken eerst naar het Basecamp op 5600 meter. Als ze daar zijn, bereiden ze zich weer voor op de afdeling. Ze rennen dan een marathon van 42 kilometer weer naar beneden! Dat wordt afzien... want als je op deze hobbelige paden valt, dan breek je meteen je enkels, knieen en heupen tegelijk...Je moet maar een uitdaging zoeken...En ik ben al blij met en trots op mijn 11 daagse trekking...pfff.
We stijgen nog een stukje na de lunch, en dan staan we ineens onder de poort waar onze trekking begonnen is! En voor de deur van onze lodge in Lukla!!
We've made it!!!

Ik vind het altijd weer bijzonder om tijdens een reis terug te komen op de pek waar je begonnen bent! Die eerste indruk, dat eerste gevoel dat door me heen gaat, die eerste aanblik... En dan zit het er weer op. En ik ben die ervaring rijker. En draag dat weer voor altijd bij me. Dat eerste moment nog onwetend, en nu daarop terugkijkend...
Zoals wij de andere ervaren trekkers zagen terugkomen...Nu zijn wij dat, en zien we die bleke nog uitgeruste en onwetende koppies ons tegemoet komen. Zij nog het avontuur tegemoet...!

We nemen vanavond afscheid van onze geweldige sherpa's. En van onze 4 dragers, die de laatste dagen onze bagage hebben vervoerd in plaats van de jaks die niet in Kongde konden komen. Het zijn 4 van die heerlijk kleine mannekes met verweerde koppies. Ze lijken niet veel, maar zijn oersterk! We nodigen ze ook uit om wat te drinken. En hop, de muziek aan, en er wordt gedanst en gezongen!! Zo leuk...alhoewel het mij op mijn bergwandelschoenen niet echt vlotjes afgaat... Dan volgt het bedanken van Angelu, Pasang en Lakpa. Wat een geweldige mensen zijn dit! Bescheiden en zorgzaam, kundig en gehard... Wat hebben we met ze geboft!!

Het zit er op...
De trekking en het harde werk (nou ja...) is gedaan. Het voelt dubbel... Verlangen naar weer warme nachten, maar geen afscheid willen nemen van die fantastische bergen! Dat ik hier in de bergen terugkom, is voor mij - bij leven en welzijn - een vaststaand feit!! Wat een heerlijke fysieke en sportieve uitdaging, in een landschap om bij weg te dromen en een bevolking en cultuur om van te houden!!

I'll-be-back-kusjes


Statistieken:
7 km gewandeld
310 meter gestegen
70 meter gedaald
2,5 uur gewandeld
's ochtends stralend blauwe lucht
's middags stralend blauwe lucht
's avonds voelt het al minder koud...of is dat inbeelding?