Mijn indrukken van Nieuw Zeeland

Melbourne, 14 januari 2008


Allereerst...Tante Greet en ome Frans, van harte gefeliciteerd met jullie 50 jarige bruiloft !!! Een hele fijne dag !! En ik kom als ik terug ben snel op de thee !! xxxx


Tja...en dan zit ik hier al weer een land verder... Gedurende de bijna 6 weken door NZ reizend al mijn gevoel voor NZ analyserend...
Wat heeft NZ met mij gedaan en voor mij betekent...?


Toen we in NZ aankwamen heb ik erg moeten wennen aan het "Westerse" gevoel van reizen... De laatste 5 jaar heb ik steeds door landen met totaal andere culturen gereisd, een wereld die zo ontzettend anders is, zo verwonderlijk, zo indrukwekkend voor alle zintuigen, zo terug in de tijd vaak...
Ik moest erg wennen aan het feit dat alles zo westers was hier. Net als bij ons, goede infrastructuur, goede huizen, goed engels, goede voorzieningen, de winkels, de postkantoren, de banken, tja alles... Alleen het verkeer aan de andere kant, en natuurlijk de pracht van het landschap.
Ik vond dat westerse eigenlijk heel wennen en jammer, ik miste het gevoel van ondergedompeld worden in een totaal andere cultuur.

Maar...ik ben nu eenmaal iemand die van alles kan genieten tijdens het reizen. Dus zelfs in die eerste week door de regen rijdend en toch een aantal dingen moeten laten schieten. Teleurstellend op dat moment, ja, maar tegenlijk ook weer andere mooie dingen terug krijgend.

Na die eerste week was dat "westerse gevoel" gevoel wel weg. Het was eigenlijk wel weer eens heel relaxt en makkelijk...en heel goed voor mijn engels. want dat gaat hier weer zo automatisch, je merkt dat je er steeds meer in denkt als je met buitenlanders te maken hebt...

En wat opvallend is is dat de Nieuw Zeelanders zo relaxt zijn. Van de 24 uurs stressmaatschappij die je bij ons zoveel hebt, is hier nauwelijks sprake. Oke, de winkels en fastfoodketens zijn hier extreem langer open dan bij ons. sommige supermarkten en fastfood dingen wel 24 uur. Ook op zondagen.
Maar verder heeft iedereen tijd, en helpt je graag en neemt daar ook de tijd voor, gevraagd maar meestal ongevraagd. Ze zijn geboeid en geintesseerd in je. Een heerlijk gevoel, en hoe bijzonder.
Alle blanken mensen hier zijn 2e of 3e generaties van westerlingen die hier naar toe geemigreerd zijn. Nederlandse afkomst, maar ook Ierse, Schotse, Engelse, tenminste dat zijn we het meest tegengekomen. Hoe bijzonder is het met deze mensen te praten. Vooral die met de nederlandse namen en ouders of grootouders, die echter helemaal geen Nederlands meer spreken. Jammer dat zij hun kinderen niet meertalig opgevoedt hebben. Maar ja, Nederland is dan ook wel heel ver weg...en wat kun je hier met die taal...
Wel grappig dat dan zo;n 20 jarige jongen geen nederlands kent, maar zijn grootouders wel Oma en Opa noemt !


En Nieuw Zeeland is natuurlijk prachtig, wat natuur betreft. Het is heel goed te bereizen. Gelukkig wel met de auto en met die backpackers. Het is zo makkelijk en zo leuk ! Alhoewel een klein opgespoten campertje ook leuk is, want wildkamperen is hier heel gewoon en toegestaan, dus je kunt op de mooiste afgelegen plekjes staan.

Hoe mooi het Noordereiland ook voor ons is geweest, het Zuidereiland is toch wel het meest indrukwekkende ! De natuur is hier steeds anders, en woest, en veranderd in 1 oogopslag. Bergen, onwerkelijk blauwe meren, witte toppen, grote bossen en regenwoud, prachtige stranden en baaien, rotsen en zanderig, woeste diepe oceanen met als dat wildleven, indrukwekkende ijstongen en heel veel rivieren...

Ik ben hier niet klaar...
Nou weet ik van mezelf, dat ik dat nooit ben in alle landen die ik bezocht heb. Maar ik ben nu eenmaal een dochter van ons pap...altijd graag onderweg. Lekker in de auto, en rijden maar, vrijheid en blijheid, genieten van alles wat er te zien is...!
Het kan mij niet lang genoeg.
Ik heb ook meerdere keren tegen Christel gezegd: hier zou ik wel vrachtwagechauffeur willen zijn, of postbode (met busjes) of koerier. Heel dit prachtige land doorcrossen.


We hebben weel gezien en ervaren van NZ. Wat we wel jammer vonden is dat we achteraf toch minder tijd hadden voor het lopen van tracks. Hier zijn zoveel prachtige meerdaagse en eendagse wandeltracks. Daar hadden we er graag meer van gedaan. Maar, we weten ook dat we binnen de tijd en mogelijkheden die we hadden er het meest uitgehaald hebben. Met eendaagse tochten van enkele van de Great Walks van NZ en moet enkele halfdaagse en korte tochten...

Ik zie mezelf hier dan ook nog wel eens terugkomen (zodra weer tijd en geld heb ;))...
En dan het liefst om alle trackings te doen. Ik weet nu wat er te halen is, en daar kan ik dan een reis omheen bouwen.

Ik heb al tegen christel gezegd dat ik het wel een hele uitdaging zou vinden om Van het zuidelijkste puntje van NZ op het Zuidereiland naar het noordelijkste puntje van NZ te lopen. als een soort pelgrimstocht. In de vorm van een sponsorloop zeg maar...onkosten eruit halen en de rest naar een goed doel.
Ik zie dat al helemaal voor me. Natasja met backpack en tentje, zoals de ouders van Christel hebben gedaan, een soort pelgrimstocht door NZ !
Ik vrees wel dat ik daar een half jaar of jaar over doe...maar och...als ge de tijd hebt :) :)
Zoiets zou toch super zijn !!

Tja...
mijmer mijmer mijmer...
Ik wil zo veel...ik weet het...
een trekking in Nepal wil ik ook weer...
Ik besef wel dat eventuele toekomstige reizen - bij geluk en welzijn - meer sportieve reizen worden. Lekker met meer fysieke uitdagingen...
En NZ en Nepal bieden daarvoor wel heel veel mogelijkheden... Maar net als zoveel andere landen...pfff, ik heb aan 1 leven niet genoeg vrees ik...

Maar goed...
NZ heeft dus een hele grote indruk op me gemaakt !!!!! Ik zou het heel graag eens in alle jaargetijden willen zien...de zomer, de herfst, de winter en de lente. Ik denk dat dat heel bijzonder is...!
Jammer het te moeten afsluiten...maar het is niet anders... :) :(

Nog 7 weken mam...en dan ben ik weer veilig bij jou en Sammy thuis...
en wie weet...gaan we ooit hier nog eens samen heen !!


Mijmerings-en-overpeinzingen-kusjes
xxx