Reizen met openbaar vervoer..

Ko Samet, 16 januari 2008


...deze eerste reisdag is helemaal te gek !! Lachen, veel zien, op blijven letten dat je niet beduveld wordt, en vooral weer heel goed voor de zintuigen. !!

Om 6 uur sochtends te voet, met onze backpack achter en rugzak voor, naar het station van Bangkok. Het echte backpackwerk gaat vanaf nu beginnen !!

We kopen voor 31 bath pp (nog geen 1 euro !) een kaartje voor de trein naar Pattaya, 3e klas. Pattaya ligt aan zee, is een van de oorden waar het sextoerisme weelderig tiert... Gaan we daar nog iets van zien hier...?!

Om 7 uur vertrekken we met de trein om rond 11 uur in Pattaya aan te komen. Maar in de tussentijd hebben we een ontzettend mooie treinsreis in een oude en aftandse wagon met alleen maar Thai daarin. Kei lachen !!

Zoals altijd in dit soort landen en steden liggen de krottenwijkejs meteen aan de rails. En staan ze in schril contrast met de omringende hoge kantoorgebouwen. Er even wennen dat er mensen zijn die zo (moeten) wonen in golfplatenhuisjes...

De lonely planet is toch een heel hendig buukske. We kunnen hier echt veel informatie voor het openbaar vervoer uithalen, en het klopt allemaal (tot nu toe)

Op het kleine stationeke van Pattaya staat een Bathbusje, ook een vorm van openbaar vervoer, het zijn pickup truckes met op de pickup zitplaatsen voor een man of 8. tegen betaling pikken ze je op en zetten ze je af waar je wilt. Dus voor 30 bath (hij vroeg 40) brengt de bathbus ons naar de bushalte voor de public bus naar Rayong.

Het kwartiertje waar we zitten te wachten aan deze drukke weg door Pattaya, zien we de eerste tekenen van de sextoerisme... Oude, vieze, westerse mannen zonder overhemd op motorkes met daarachter hele jonge mooie (ongelukkig kijkende) thaise meisjes. Bah en brr.... wat een verschrikkelijk gezicht !! Triest en akelig... :(


Als na een kwartiertje de bus inderdaad komt, en we twijfelen of het de goeie is, stappen we voor 75 bath p.p. in (ongeveer 1,50) Het is nu nog een kleine 2 uur met de bus. Terwijl we het over deze negatieve kant van het toerisme hier hebben, stapt zo'n man in de bus met een wel iets oudere thaise dame. Voor de rest zit er geen toerist of blanke in deze bus.
Ze spreken nederlands, en dat komt wel van pas als de busjongen ons probeert op te lichten. Waar hij buiten nog ja antwoorde op mijn vraag of 150 bath voor 2 personen was, beweert ie nu dat het per p.p. is. Jawel, trappen we dus mooi niet in he. We raken aan de praat met het Thaise Nederlands pratende vrouwtje. En krijgen uiteindelijk met veel pijn en mooeite ook nog eens 20 bath van de busjongen terug... Het stel blijkt getrouwd te zijn en half in Nederland en half hier te wonen. We hebben het over de trucjes die nu al geflikt worden, en waar we gelukkig wel alert op zijn. Ze zeggen zelf dat het helaas erg triest is dat de Thai hier in deze drukke gebieden de westerse mensen niet met respect behandelen. Oke, ik sta er helemaal achter dat de Thai voor openbare dingen en entreegelden voor cultuur erfgoed minder betalen als toeristen. Ik vind dat normaal, het is hun land, hun erfgoed en zij moeten zelf ook de kans hebben dit te zien en er te komen. En niet dat het voor hun onbetaalbaar is omdat het geld van de toeristen zo nodig goed is voor de inkomsten. Maar wat niet te veel is gevraagd is natuurlijk elkaar met respect te behandelen. Het stel ervaart dus altijd hoe het is om als stront behandeld te worden... Hm, we zijn heel benieuwd...

In ieder geval lijkt dit stel gelukkig getrouwd en lijkt het niet het resultaat van sextoerisme, misschien bij aanvang, maar nu ziet het er wel gezond uit..tenminste...

Op het station van Rayong staan weer bathbusjes die ons voor 20 bath naar Ban Phe brengen, een kustplaatsje voor de boot te pakken naar Ko Samet, het eiland dat we voor vandaag voor ogen hebben.

En weer staat jan en allemaal om je heen: Taxi?! Tuktuk ?! Where are you going ?! Vriendelijk blijven lachen en een grapje maken dat ik naar Bangkok ga, doet ze wel lachen en afdruipen omdat ze weten dat dat toch niet het geval is...
Werkt vaak, niet altijd...

De mannen bij de bathbus proberen ons ook te laten betalen voor onze grote backpack. 20 bath extra. MAar als ik nee lach, lachen zij ook. Kijk, da's weer een beetje dollen op de lollige manier. Dat kunnen we wel waarderen ! ;)

In Ban Phe is het weer niet luisteren naar de mensen die je naar ticketsoffices willen begeleiden. Maar doorlopen naar het laatste loket op de pier. Nog even twijfel of het het juiste is... en jawel, voor 100 bath (2 euro) een retourtje met de boot naar het eiland.
Lekker even stukje varen over een hele mooie blauwe zee !!
Daar aangekomen is er weer een bathbusje die ons naar elk hostel brengt waar we maar willen.
Nu staan die busjes niet speciaal voor ons te wachten hoor. We delen ze met de Thai en/of toeristen. Maar het werkt perfect.

En tegen 5 uur hebben we een primitieve maar prima bungalow op palen geboekt voor 300 bath per nacht (6 euro). Echt...het stelt niets voor, maar het plekje is goud waar. Zee, strand, strandtent, padje, bungalow ! 3 minuten vallen en je ligt in het water...!
Wel 3 dagen de plee doorspoelen met bakske water ipv stromend water en 3 dagen kouwe douche...maar hee, da's allemaal wat minder erg met 25 graden in plaats van die rond het vriespunt in Nepal !! :D

Onze kleren kende ondertussen uitwringen van het zweet van het reizen en het harde werken trap op met 20 kilo op je lijf ! Maar die eerste plons in dat water van 25 graden warm en die mooie zonsondergang maken heeeeel veeel goed !!


Nee, al met al vond ik het een heerlijke reisdag. Alle soorten van vervoer, veel af moeten en kunnen dingen, goed opletten, maar ook heel leuk en veel gezien. Dit is reizen, dit is Azie !!
Ik heb Christel al bij de voorbereiding vertelt dat smam en ik met onze reizen het ooit zo lastig vonden om te bepalen wie nu alleen maar wat van je wil omdat je toerist bent en er van te plukken bent, en wie nu wel oprecht in je als mens geinteresseerd is en je graag wil helpen en beledigd is als je er iets voor terug wilt geven. De scheiding is zo dun en zo moeilijk te bepalen.
Maar wat we gisteren en vandaag ervaren hebben is dat we hier echt wel heel erg moeten opletten voor trucjes en scams ! En het is zonde dat we nu al zo erg op onze qui vive zijn, op onze hoede en meer van wantrouwen dan van vol vertrouwen.
Maar och, tot nu maakt het me niets.
Toch had m.n. Christel dit heel anders verwacht. En ik in ieder geval niet in deze mate.

En Arjanne, ik weet nu heel goed waarom wij destijds indonesie anders ervaren hebben.
Waar ik er helemaal lyrisch van was en het land en de mensen geweldig vond (en ons moeder met mij) kan ik me nog zo goed herinneren dat jij de mensen helemaal niets vond omdat ze je belazerden waar je zelf bij stond...
Je backpackte, ik reisde 4 weken met Djoser en 2 weken zelf.
Ik merk nu het verschil. Het is opletten. En met reizen zoals met Djoser krijg je dat minder mee, en tref je meer oprechte mensen omdat vervoer en accommodatie al voor je geregeld zijn. Daar valt dus niets meer te plukken.
\Ik vind het heel bijzonder om nu dit verschil te zien. En och...het is nog niet irritant. Een gewaarschuwd mens telt voor 2. En zoals zo vaak....er zijn ook heel veel wel oprechte en goede eerlijke mensen... alleen hopen we die hier nog iets meer te treffen....

Och ja, we besluiten de avond met een eerlijke hapje eten aan het strand, en heerlijk naloungen op kussens op het strand, terwijl een heerlijk muziekje, genietend van de sterrenhemel en de lampions die hier opgelaten worden....

Wat een leventje...hahaha ;)

Gave-reis-en-scam-dag-kusjes
xx


Weer: heet, plak, zweetweer, slapen onder onze klamboe vanwege vele muggen en ander krioelend spul...

Slapen: Tok's Place, ** voor hygiene / **** voor ligging

Eten: fruit, soepje en vleesje (half diner omdat er heel veel verkeerd gaat...)

Hoogtepunt: Reizen met openbaar vervoer in al zijn hoedanigheid !!