Diving at Similan Islands !!!

Khao Lak, 25 februari 2008


Dag lieve mensen...daaaaar ben ik weer..;) ;)


Tja, ik heb wat catching up to do met mijn verhalen en belevenissen. Want heb pachtige dingen gezien en gedaan.
Ik zit er zelf vol van... ;)


Eerst maar eens over het duiken !

Na aankoms hier in Khao Lak ben ik meteen gaan shoppen voor een goede duikschool. Moeilijk, want er is zoveel keuze...!
En laat ik nu net de beste gevonden hebben... zo zal later blijken !!

15 februari
De 15e februari ga ik met Siam Adventure Diving op pad, met de speedboot eerst anderhalf uur op weg naar de Similan eilanden, duikersparadijs !!Daar stap ik over op een houten boot, die tijdens het duikseizoen hier bij de eilanden blijft.
Omdat Christel niet meer echt een goed gevoel heeft bij duiken, ga ik alleen. Ik heb gekozen voor 1 dag, want ze doen hier ook veel aan Liveaboards, waarbij je meer duikdagen achter elkaa doet, en dan 1 of 2 nachten op een van de eilanden blijft slapen of op de boot.

Aan dek, maar ik kennis met mijn Divemaster Tobi (27, duitser), met duikbuddy Martin (37, zweed) en ook beginnend duiker Ilona (43, Poolse/Noorweegse. Deze bijzondere mensen worden de rode draad in ons verblijf in Khao Lak, maar dat weten we dan nog niet...

Ook zijn er Chris en Martin (2 Engelsen)als duikinstructeur, en savonds nog Ria, Martin's Nederlands vrouw. En uiteindelijk nog veel meer mensen...maar...hey, Natasja, bij het duiken blijven !!! ;)

Ik maak die dag 3 prachtige duiken !!
Zie 3 stingray's, practige koraaltuinen, en zoveel mooie vissen...!! Het is wat ze zeggen...ik geloof wel mijn meest prachtige duiken ooit !!

En het gaat ontzettend goed weer ! Voel me steeds vrijer onder water, terwijl we weer aardig wat stromingen hebben.

Met Martin en Tobi heb ik als mijn duikmaatjes van deze dag het meeste contact. En het klikt super !! Veel socialisen is er echter niet bij, want met 3 duiken op 1 dag is het hard werken!!

Bij de eerste duiken maken we iets heel aparts mee.. ze noemen het een zandstorm onder water. Het was net of we een mistige wolk inzwommen, troebel water, heel koud water (van 25 graden naar misschien wel 10 graden) en sterke stroming... Het is echt weird, raar, en niet pettig. Gelukkig draaien we snel om, hier is niet tegenop te zwemmen...
Maar als we boven komen, en de andere duikers spreken en met elkaar er over hebben, blijkt dat de duikschool zoiets nog nooit mee gemaakt heeft. Ze het zelf niet echt kunnen verklaren.

Nigel, een onder water filmer, dacht voor een moment zelfs weer aan een tsunami !!
Hij woont hier al van voor de tsunami van december 2004. Die bewuste dag was hij ook met de duikschool op zee, en heeft gefilmd. Op het water bij de eilanden was niet zoveel te merken alleen van het waterniveau dat vreemd was. Ze zijn gewoon gaan duiken verder, en werden bij het terug gaan naar land aan het einde van de dag tegengehouden door de marine.
Later mochten ze naar land, en zagen ze de rampzalige gebeurtenissen ie aan land hadden plaatsgevonden. Op zee zijn om te duiken is dus letterlijk hun redding geweest. Hij heeft hier een film van gemaakt, die we de eerste dag gezien hebben...verschrikkelijk !!
En hem dat dan zo horen zeggen....brr...

Maar alles blijk in orde, een zandstorm onder water dus...


17 februari
Omdat het zo ontzettend gaaf is hier, en we door prettige omstandigheden zijn blijven hangen, ga ik 2 dagen later opnieuw met Siam duiken. Deze keer alleen met Tobi, en krijg ik en ander Buddy.
We zwemmen bij East of Eden, een prachtige koraaltuin. We zien zee schildpadden (de helft van die ik in Indonesie gezien heb, maar toch heel bijzonder !!!) En ik steek mijn hoofd in een onderwater gat of zogenoemd 'pothole'.
Klinkt spannend, maar dat is het ook...:D
Nee, er was een overhangende rots, waar we onder door zwemmn, en dan gaat Tobi op de grond staan, en steekt zijn hoofd in een klein grotje. Zijn hoofd verdwijnt dus even. Hij gebaart ons, maar ik schud nee nee, mij niet gezien. Mijn Buddy doet het wel, en Tobi gebaart dat we het samen kunnen doen... Nou ja, what the heck... En het is echt heel spannend als je je hoofd ergens insteekt wat je niet kunt zien...brr (laat de inkopertjes maar komen...;)) en we komen dus op 24 meter onder water in een luchtholletje groot genoeg voor 2, 3 hoofden. Da's wel heel grappig !!!
Cool !!


Christel is deze dag ook weer eens meegegaan. Gewoon voor de pret.Maar ze heeft genoeg vertrouwen in Tobi, om het toch nog eens te proberen !! Na mijn duik, duiken ze eerst even een kwartiertje samen op 5 meter, om Christel weer even aan het gevoel te laten wennen. Het gaat best goed, alhoewel dat oncomfortabele gevoel voor Christel nog steeds in de weg zit.
Als we daarna met 4 willen gaan duiken, komt ze niet verder dan een paar meter. En gaat ze weer terug. Het idee voor haar - vertelt ze later - dat ze ongeveer 45 minuten op 12 meter onder water is, is zo vervelend dat ze het op dat moment afbreekt. Daarbij is de regel, dat, als 1 van de duikers omhoog gaat, iedereen meegaat. Voor mij niet zo'n ramp, als ik mijn maatjes daarmee help, maar Chistel vindt dat wel vervelend voor de vreemde die er dan bij is... die betaald tenslotte ook.

Tja...en voor de rest van de dag laat ze het daabij.

Ik heb weer 6 duiken in duiklog erbij, en voel me als een vis in het water...
Heerlijk !! En ik hoop, ook prachtige onderwater foto's. Can hardly wait !!

De verhalen over after-diving-party's volgen... :D :D


Vis-en-koral-kusjes !!
x