Mijn eerste duik!
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
09 Oktober 2011 | Tanzania, Dodoma
De zon komt hier zo rond 6 uur op boven de zee. En iedere dag zet ik mijn wekkertje, even genieten vanaf mijn verandaatje en een fotootje maken. Zo ook deze eerste dag! Wat een luxe!
En wat heerlijk om met het geluid van de golven en de wind te kunnen slapen.
Om 8 uur aan het ontbijt met Regina, Niels en Alex, om vervolgens door Louis van de duikschool met de jeep opgehaald te worden. Met vieren knus achterin haha, naar Breezes, een luxe resort hier verderop. Daar zit de duikschool waar Louis manager van is.
Ik krijg daar informatie over een opfrisduik die ze iedere middag doen voor duikers die al enige tijd niet meer gedoken hebben. Omdat de duikschool op dit luxe resort zit, zijn de prijzen voor het duiken ook flink hoog. Even slikken. Nou ja, eerst maar hier relaxen terwijl Regina nu gaat. Alex, Niels en ik planten ons op een strandbed en het uitzicht is hier geweldig!!
Was het gisterenmiddag eb met een strand vol zeewier, nu is het vloed en is het strand wit met wuivende palmbomen. En achter ons ligt een heerlijk zwembad. Geen slecht begin! Het is hier om 10uur al flink warm. Ik ga eerst de zee in. Heb mijn eigen snorkelspullen meegenomen en wil wel es zien wat hier te zien is.
Probleem is dat dat niet zo veel zal zijn. Zanzibar wordt omringd door een rif. Fijn, want de zee is daardoor wat rustig en er ontstaat een soort lagune met niet te diep water. Samen met het witte zand zorgt dit voor de prachtige turquoise watertinten. On-ge-loof-lijk hoe prachtig blauw kan zijn. Echter is door dit rif de golfslag misschien wel 100 meter (1.6 kilometer om precies te zijn haha)verderop in de zee. Lekker om voor het eerst heerlijk water van 25 graden te voelen en weer eens zout op je gezicht te proeven van deze Indische Oceaan! :D
Inderdaad is er niet zo veel te zien. Veel "tuintjes" van zeewier op de bodem en daar zitten wel de vissen. Met schutkleuren. Wel zie ik ene paar leuke needlevissen.
Daarna loop ik door naar het zwembad om daar het zoute water weer van me af te zwemmen. Als ik op mijn bedje opdroog besluit ik maar meteen die middag de opfrisduik te gaan doen. Later kan ik voor andere duiken nog wel rondkijken bij andere duikscholen die minder prijzig zijn (hopelijk). Met in mijn achterhoofd dat het wel om de kwaliteit gaat.
En om 12 uur loop ik in een kort duikpak (shorty) naar de boot in het ondiepe water. Samen met instructeur en een buddy lig ik een half uurtje later bij een koraalrif in het water. Even kennisgemaakt, de instructies doorgenomen, het vest met duikfles aan, buddycheck, vinnen aan en masker op, op de rand van de boot zitten en achterovertuimelen! En het gevoel is meteen weer terug!! Heerlijk! We dalen naar een meter of 6 en gaan eerst op knieen op de zandbodem zitten. Ons skills doornemen, en dan gaan we, langzaam zwemmend naar het koraal. En ik voel me weer snel heel vertrouwd! Mijn eerste indruk is dat het koraal niet echt heel bijzonder is - ik heb zeker veel mooiere stukken gezien - en het visleven niet zo uitbundig is. Maar in de tweede helft van de duik wordt het stukken beter. We zwemmen door een soort labyrint tussen de koraalrotsen. De doorgangen zijn soms nauw en we zwemmen achter elkaar. Soms lijkt het te krap, maar als ik de instructeur voor me zie, past het steeds. Ze wijst ons regelmatig ' pipefish' aan, een gestreept wormachtig visje met een zeepaardhoofdje. Grappig. We komen bij een gat in het koraal waar we net doorpassen en zwemmen er doorheen. Het past net! Kei leuk! Na 45 minuten gaan we langzaam omhoog en zit de duik er op (met 200 bar beginnen en nog bijna 140 bar over, ben dus heeeel zuinig met mijn lucht geweest! (bij uiterlijk 50 bar moet je omhoog).
Ja het was echt een lekkere duik om weer lekker het vertrouwde gevoel terug te krijgen! En zo mooi op het water te varen en vervolgens op een verlaten spierwit strandje afgezet te worden!! Met de auto terug naar de duikschool en weer terug naar Bellevue.
Wauw, ben ik eergisteren pas in Zanzibar aangekomen???
Ik ga nog even op het strand hardlopen. Het is nog steeds warm, maar met het zeebriesje is het heerlijk! Het is nu eb, en het witte strand is lekker hard. Onder het lopen zie je de mensen in het water zeewier plukken en kindjes op het strand spelen. Bijzonder is voor het eerst Masai te zien, die hier in traditionele kleding en haarstijl op het strand lopen. Magere lange mannen in rode doeken. Bijzonder!
Dan mijn koude douche (wat echt niet zo fijn is, zelfs niet met bijna 30 graden) en naar het avondeten. Het is hier zo knus ingericht! Loungehoeken, tafeltjes, veel sfeerlicht, en perfect personeel. Ze zijn zoooo aardig! We eten met vieren en kletsen de avond weg! En dan weer lekker slapen met het geluid van de wind en golven in mijn bed omringt met klamboe als een hemelbed...
Blub-blub-blub-kusjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley