Aapjes kijken
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
28 Oktober 2011 | Tanzania, Dodoma
donderdag 13 oktober
Bij het opstaan is de lucht grijs... en het is windstil.
Een mooie dag om aapjes te gaan kijken. Zeldzame aapjes in Jozani National Forest.
Omdat apen na enkele zeer onaangename ontmoetingen in het verleden niet echt mijn favoriete dieren zijn, trekt het me niet helemaal. Maar de zeldzame Red Colobus aap komt nergens anders op de wereld voor dan hier op Zanzibar. Een gids brengt je naar de apen, en vervolgens ook naar een mangrove bos en stukje jungle. Het schijnt de moeite waard te zijn.
Dus hop, naar de hoofdweg voor een dalla dalla. Voor Carlo en Saskia de eerste ervaring met het openbaar vervoer hier (en ze vinden het niet echt comfortabel haha).
In Jozani betalen we iedere 10.000 shilling (€ 5) en krijgen we een gids.
Eerst op zoek naar de Red Colobus. En het eerste wat opvalt is dat hier heel veel bomen helemaal kaal zijn! Leeggevreten! Door deze aapjes. De Red Colobus zijn verzot op blaadjes van deze soort boom en vooral de jonge blaadjes. Kans om weer in blad te komen hebben de bomen dus niet. Al vrij snel vinden we een grote groep aapjes. En gelukkig zijn het vriendelijke aapjes!
Ongestoord alsof we er niet zijn eten ze de weinige blaadjes van de bomen op. Spelen de kleintjes tikkertje, en springen anderen van tak naar tak. De naam hebben ze vanwege hun prachtige rode vacht op de rug! Mooi hoor!
Omdat het bos aan beide kanten van de hoofdweg ligt, steken de apen regelmatig de weg hier over. Daarom hebben ze hoog in de bomen een trapeze gemaakt over de weg en drempels aangelegd om het verkeer af te remmen. (Tijdens een aantal ritjes later over deze weg zie ik de aapjes regelmatig in de bomen zitten.)
Daarna op een krakkemikkig fietsje naar het mangrovebos. De mangrove loopt ver door tot aan Menay Bay naar de zee. Mangrovebomen kunnen alleen leven van zout water. In tegenstelling tot andere bomen en planten gaan zij aan zoet water dood. Gelijk met de getijden loopt het bos bij vloed vol met zeewater en weer leeg bij eb. Wij treffen de mangroves aan bij eb en de wortels van de bomen liggen dan ook ver bloot. Een heel bijzonder gezicht deze bomen met hun vele "vingers" die in de modder grijpen. Ondertussen kruipen veel krabbetjes door de modder.
Tot slot lopen we met de gids door een stuk jungle waar hij het een en ander uitlegt. Maar daar heb ik een Azië mooier van gezien.
Na een leuke ochtend wachten we op de dalla dalla aan de hoofdweg en laten we ons in Paje afzetten voor de lunch. We lopen naar Paje by Night en samen met ons loopt een local op. Ik maak een praatje en hij blijkt ook naar Paje by Night te gaan voor een sollicitatiegesprek. Hij komt speciaal van de mainland (vaste land van Tanzania) voor de kans op deze baan. Gisterenavond heeft hij de veerboot van het vaste land naar Stonetown genomen. (Nou zijn dit niet de meest veilige overtochten... de veerboten zijn oud, er worden veel meer mensen opgelaten dan toegestaan, en de oversteek staat bekend als een zeer ruwe en onrustige zee. 2 maanden geleden was nog bij ons in het nieuws dat hier veel mensen verdronken zijn toen een boot omgeslagen is.) Het regende vannacht veel en de zee was ruw. Iedereen op het dek vanwege zeeziekte. Daarna is ie via Stonetown met de dalla naar hier gekomen. Hmmm... hij ziet er keurig uit, maar we zien dat zijn spijkerbroek erg nat is. Die jongen heeft geen fijne nacht gehad!
Omdat in dit soort landen niets op tijd en uur gaat en hij heel lang moet wachten, en we het vermoeden hebben dat hij vandaag nog niets heeft gegeten, stoppen we hem wat geld toe (in de hoop dat we em niet beledigen). We kunnen hem hier wel een lunch geven, maar waarschijnlijk eet hij liever in een plaatselijk tentje wat voor hem goedkoper is waardoor hij nog wat centjes overhoudt. Hij is zichtbaar aangedaan door dit gebaar en neemt het aan. Hopelijk krijgt hij de baan! (helaas zien we hem de week daarna niet, dus weet ik de afloop niet.)
Ondanks dat de lucht nog grijs is, zijn Carlo en Saskia ook onder de indruk van de zee hier bij Paje die er toch wel veel mooier uitziet dan bij ons. Ik check een duikschool om later mee te gaan duiken, en dan lopen we de gebruikelijke strandwandeling terug. Het is vloed als we oplopen en een donkere lucht achtervolgt ons. (Wel een prachtig gezicht!) Bij de muur kunnen we er moeilijk door. Spullen in de waterdichte tas en langs de muur terwijl het water soms tot ons middel komt! Lachen!
Het lastige stuk gehad en snel doorlopen bijna ingehaald door een hele grote bui!! We halen het net!
Koude douche, lekker eten, goeie cocktail en een fijne avond. Morgen komen Erik, Annemarie en Jua op bezoek. Maar ook nog maar 2 dagen kans op kitesurfen...
Pas-op-voor-overstekende-rode-aapjes-kusjes
Bij het opstaan is de lucht grijs... en het is windstil.
Een mooie dag om aapjes te gaan kijken. Zeldzame aapjes in Jozani National Forest.
Omdat apen na enkele zeer onaangename ontmoetingen in het verleden niet echt mijn favoriete dieren zijn, trekt het me niet helemaal. Maar de zeldzame Red Colobus aap komt nergens anders op de wereld voor dan hier op Zanzibar. Een gids brengt je naar de apen, en vervolgens ook naar een mangrove bos en stukje jungle. Het schijnt de moeite waard te zijn.
Dus hop, naar de hoofdweg voor een dalla dalla. Voor Carlo en Saskia de eerste ervaring met het openbaar vervoer hier (en ze vinden het niet echt comfortabel haha).
In Jozani betalen we iedere 10.000 shilling (€ 5) en krijgen we een gids.
Eerst op zoek naar de Red Colobus. En het eerste wat opvalt is dat hier heel veel bomen helemaal kaal zijn! Leeggevreten! Door deze aapjes. De Red Colobus zijn verzot op blaadjes van deze soort boom en vooral de jonge blaadjes. Kans om weer in blad te komen hebben de bomen dus niet. Al vrij snel vinden we een grote groep aapjes. En gelukkig zijn het vriendelijke aapjes!
Ongestoord alsof we er niet zijn eten ze de weinige blaadjes van de bomen op. Spelen de kleintjes tikkertje, en springen anderen van tak naar tak. De naam hebben ze vanwege hun prachtige rode vacht op de rug! Mooi hoor!
Omdat het bos aan beide kanten van de hoofdweg ligt, steken de apen regelmatig de weg hier over. Daarom hebben ze hoog in de bomen een trapeze gemaakt over de weg en drempels aangelegd om het verkeer af te remmen. (Tijdens een aantal ritjes later over deze weg zie ik de aapjes regelmatig in de bomen zitten.)
Daarna op een krakkemikkig fietsje naar het mangrovebos. De mangrove loopt ver door tot aan Menay Bay naar de zee. Mangrovebomen kunnen alleen leven van zout water. In tegenstelling tot andere bomen en planten gaan zij aan zoet water dood. Gelijk met de getijden loopt het bos bij vloed vol met zeewater en weer leeg bij eb. Wij treffen de mangroves aan bij eb en de wortels van de bomen liggen dan ook ver bloot. Een heel bijzonder gezicht deze bomen met hun vele "vingers" die in de modder grijpen. Ondertussen kruipen veel krabbetjes door de modder.
Tot slot lopen we met de gids door een stuk jungle waar hij het een en ander uitlegt. Maar daar heb ik een Azië mooier van gezien.
Na een leuke ochtend wachten we op de dalla dalla aan de hoofdweg en laten we ons in Paje afzetten voor de lunch. We lopen naar Paje by Night en samen met ons loopt een local op. Ik maak een praatje en hij blijkt ook naar Paje by Night te gaan voor een sollicitatiegesprek. Hij komt speciaal van de mainland (vaste land van Tanzania) voor de kans op deze baan. Gisterenavond heeft hij de veerboot van het vaste land naar Stonetown genomen. (Nou zijn dit niet de meest veilige overtochten... de veerboten zijn oud, er worden veel meer mensen opgelaten dan toegestaan, en de oversteek staat bekend als een zeer ruwe en onrustige zee. 2 maanden geleden was nog bij ons in het nieuws dat hier veel mensen verdronken zijn toen een boot omgeslagen is.) Het regende vannacht veel en de zee was ruw. Iedereen op het dek vanwege zeeziekte. Daarna is ie via Stonetown met de dalla naar hier gekomen. Hmmm... hij ziet er keurig uit, maar we zien dat zijn spijkerbroek erg nat is. Die jongen heeft geen fijne nacht gehad!
Omdat in dit soort landen niets op tijd en uur gaat en hij heel lang moet wachten, en we het vermoeden hebben dat hij vandaag nog niets heeft gegeten, stoppen we hem wat geld toe (in de hoop dat we em niet beledigen). We kunnen hem hier wel een lunch geven, maar waarschijnlijk eet hij liever in een plaatselijk tentje wat voor hem goedkoper is waardoor hij nog wat centjes overhoudt. Hij is zichtbaar aangedaan door dit gebaar en neemt het aan. Hopelijk krijgt hij de baan! (helaas zien we hem de week daarna niet, dus weet ik de afloop niet.)
Ondanks dat de lucht nog grijs is, zijn Carlo en Saskia ook onder de indruk van de zee hier bij Paje die er toch wel veel mooier uitziet dan bij ons. Ik check een duikschool om later mee te gaan duiken, en dan lopen we de gebruikelijke strandwandeling terug. Het is vloed als we oplopen en een donkere lucht achtervolgt ons. (Wel een prachtig gezicht!) Bij de muur kunnen we er moeilijk door. Spullen in de waterdichte tas en langs de muur terwijl het water soms tot ons middel komt! Lachen!
Het lastige stuk gehad en snel doorlopen bijna ingehaald door een hele grote bui!! We halen het net!
Koude douche, lekker eten, goeie cocktail en een fijne avond. Morgen komen Erik, Annemarie en Jua op bezoek. Maar ook nog maar 2 dagen kans op kitesurfen...
Pas-op-voor-overstekende-rode-aapjes-kusjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
