Yichang - Chengyang

We gaan op weg naar het gebied van de minderheden, de bijzondere - autonome - gebieden van de Dong en Miao stammen. De Dong leven tussen de rijstvelden, en de Miao leven hoog in de bergen en het land van de geweldige rijstterrassen.

We vertrekken weer met de trein. Deze keer in de middag zodat we een tijdje kunnen genieten van het land en dorpen en steden die voorbij razen. We hebben weer een softsleeper, net een beetje luxer dus. Slapen is er niet echt bij, want we zullen rond 2 uur 's nachts aankomen. Op een donker perron...als we uberhaupt op het perron aankomen...

We slapen een beetje op onze harde (niet softe) bedden. En dan er uit. Gelukkig bij het perron, maar wel aan de andere kant uitstappen...op het spoor dus, 2 sporen oversteken, en dan een hoge opstap op het perron. Geweldig toch!! En dat alles met onze bagage (backpack werkt uitstekend!!).
In het donker een half uurtje met de bus, en als we uitstappen zien we het guesthouse waar we een paar dagen slapen prachtig verlicht tegen een hoge berg liggen. Dat belooft nu al veel goeds!
We zijn aangekomen in Chengyang!!

De kamer zijn net als een Zweedse sauna, mooi helemaal van houtwerk. Heel mooi, maar ook heel gehorig. We duiken om 4 uur 's nachts onze bedjes in onder een heel dik heerlijk dekbed. Met de ramen open en een kabbelend riviertje langs ons raam...
Als we 's morgens wakker worden, kunnen we eindelijk uit de raam kijken om te zien wat we 's nachts hebben moeten missen... Het is hier prachtig!! Allemaal half hoge bergen, een prachtige wind- en regenbrug, rijstvelden en houten huisjes, riviertjes met dammetjes zodat het water wat harder stroomt en het waterrad dat het rijstveldje moet bevloeien draaiende houdt. Dit is genieten!

Lekker ontbijten in de buitenlucht, eindelijk voor ons gevoel een beetje gezonde lucht! Even een korte verkenning en dan om half 11 de verjaardag van Syjanna gevierd. 's Middags trekken Maria en ik er lekker samen op uit. In plaats van het mooie, maar al lichtelijk op toeristen ingestelde Chengyang in te gaan, gaan wij de andere kant op. Eerst over een heuveltje door de rijstvelden die mooi geelkleurig oogstklaar zijn naar het dorpje Pintang. Een klein houten-hutjes- gehuchtje gebouwd tegen de berg op. De mensen spreken geen engels, maar benaderen ons toch. Het is grappig hoe ze gewoon Chinees tegen ons praten en doorpraten net of dat we ze kunnen verstaan. Nou ja, we praten dan maar gewoon in het Nederlands terug. Dit werkt prima!!

Deze dorpjes zijn ware doolhofjes met trapjes en doorsteekjes naar velden en andere huizen. Het dorpshuis (trommeltoren) wordt gerestaureerd. We worden door een paar hele oude knakkers uitgenodigd binnen te komen en we krijgen thee. Nou, ik drink em niet, het water is dan wel gekookt, maar de bekers zien er uit...! (en ik ben toch al niet zo gek op de groene thee die hier het meest gebruikt wordt...)
Die ouw mannekes die zijn toch aardig, en komisch. De een een flinke bochel, de ander gin tand... Ons moeder het hier dir nieuwe vriend gevonden!! :D
We geven ze koffiesnoepjes terug. Daar smullen ze van. En we schrijven in hun schriftje dat ze geweldig zijn, dat ze de snoepjes hopelijk lekker vonden en dat het zo jammer is dat we niet met ze kunnen praten... We doneren nog wat voor de restauratie en onze namen zullen met donatie vereeuwigd worden, gekerfd in een stele voor in het dorpshuis...

We lopen door de rijstvelden naar een ander dorpje, de achterkant van Chengyang zo blijkt. Dit is het Azie zoals we het al hebben leren kennen. (Christel, jij gaat ook van Azie houden!)
We verkennen het dorpje, en nemen een terrasje. Het is hier zo lekker rustig en ontspannend...

We besluiten in de late namiddag nog even een bergje op te gaan... Daarboven staat een paviljoen en we zijn benieuwd naar het uitzicht.
600 traptreden later (China is alleen maar trappen, trappen en nog eens trappen!) worden we met schitterend uitzicht over de bergen en vallei beloond! Geweldig!!

Terug in het guesthouse eten we lekker buiten bij het kaarslicht. En duiken we lekker onder onze dikke dekbedjes...!
Het was weer genieten...

Rijstvelden-kusjes