Terug naar Hana's

Osaka, vrijdag 3 augustus

Vandaag terug naar Hana's familie. Vandaaruit vertrek ik zondagmorgen weer naar het vliegveld Osaka. We weten niet of wij elkaar nog gaan zien, omdat zij en haar moeder nog steeds bij familie zijn. De verwachting is dat ze 4 augustus thuiskomen, maar zeker is het niet. In dat geval zal ik alleen met Hedike haar vader en eventueel haar broers zijn.
Hopen dat het nog lukt...

Om 11 uur uitchecken, maar mijn spullen nog even in de opslag. Het heeft geen zin om zo vroeg naar Hana's huis te gaan, omdat haar vader pas na 22 uur thuis is van zijn werk. Ik kan wel binnen, want de sleutel ligt ergens voor mij verstopt.

Even een rustig ontbijtje bij Delifrance en dan nog wat sightseeing in de omgeving van het hostel. Er ligt nog een grote nationale tempel waar ik even ga rondkijken en een mooi klein Japanse Garden. Een rustig plekje in deze drukke hete stad. Ik loop nog een beetje door de buurt. En besluit nog even een vroeg avondeten bij de Mac te doen. Dan zit ik voor vanavond in ieder geval goed vol. En ga mijn spullen ophalen. Op naar de trein, naar Osaka en naar Nishinomiysa waar Hana woont.
Ik heb haar adres en neem een taxi vanaf het station. Het is onmogelijk voor mij hier haar huis te vinden.

De sleutel in de olifant bij de deur, en jep, ik kan binnen.
Wat bijzonder he… ik ken deze mensen amper en stap zo hun huis binnen. En het voelt vertrouwd, 5 weken later nu.
Een uur of 18 en het is gigantisch heet binnen. Ze hebben airco’s die ze vorige keer ook niet aanhadden, dus dat ga ik zomaar niet doen. Wel de blazer. En dan even mijn ogen dicht op een kussen op de tatami matten in de huiskamer. Zoals ze zelf ook doen.

Dan even douchen en wat verhalen schrijven. Tijd genoeg. En om half 8 hoor ik de deur. En… daar is de andere broer van Hana, 19 jarige Takato. En vrolijke jonge hippe student. Goed engels en helemaal niet verlegen zoals haar andere broer. Het is echt een grappig schatje!
Hij babbelt er op los terwijl hij alle kasten nagaat op eten. We kletsen ondertussen over van alles en nog wat. En de tijd vliegt voorbij. Ondertussen ben ik wel heel erg slaperig, maar ik dacht maar op te blijven voor de vader van Hana. Om half 12 besluit ik toch maar naar bed te gaan. Ik mag op de kamer van Hana die zij met Takato blijkt te delen. Afgeschermd van een gordijn. Hij slaapt wel beneden. En ik maak haar bed in orde. En het is godsgruwelijk heet. De blower op me en gelukkig ben ik zo moe dat ik kletsnat van de zweet en hitte toch in slaap val. Wat een hitte… blij dat ik naar huis kan... zzzzzz

De-laatste-hete-uurtjes-kusjes