Het Karstgebergte van Yangshuo

28 oktober
Vanaf Ping'an gaan we met de bus naar Yangshuo. Dit plaatsje ligt midden in het Karstgebergte: een redelijk vlak landschap waar ineens allerlei bergen (rotsachtig en hoog!) uit de grond schieten als paddestoelen. En daartussen rijstvelden en dorpjes. Het wordt weer een hoogtepunt!

Je rijdt eerst door een vlak landschap van rijstvelden en dan - opwinding - de eerste bult...en daar, daar nog een, en nog een..en dan steeds meer. Een prachtig gezicht!! Ze hebben ook prachtige namen.

In Yangshuo is het tropisch heet. Puffen. Bij een eerste rustige verkenning van het plaatsje blijkt dat het helemaal ingesteld is op het ook westelijke toerisme. Zoals ze schrijven: The West meets China. Er is nog een klein vleugje te merken van het hippiegehalte dat hier vroeger aanwezig was. Maar nu is het een en al toeristenbulk: verwesterse restaurantjes en kroegjes, en veel souvenirsshops met allemaal hetzelfde spul. We laten het hierbij voor vanmiddag.

Na het eten hebben we kalligrafieles!We krijgen les van een kunstenaar die al 30 jaar, zo wat zijn hele leven, in de leer is voor de kunst van kalligrafie! Een ware kunstvorm sinds eeuwen hier. Hij geeft ook les op de plaatselijke universiteit. Professor Yang!
We zijn driftig in de weer met het schilderen van Chinese Karakters. Gaaf!! En lastig!! Maar mooi!! Tenminste...wat Yang maakt, en niet wat wij maken :D
We laten aan het eind van de avond allebei prachtige kalligrafiestukken door hem maken om thuis mooi in te lijsten. Werkelijk prachtige stukken!! En blij dat we zijn!!

29 oktober
De volgende dag samen op pad om het plaatsje buiten de toeristenkern te verkennen. We lopen naar de rivier de Lu en de Groene Lotus berg. Hier hebben we prachtig uitzicht over de omgeving. Prachtig!! We lopen aan de rand van de dorp verder. Hier komen nauwelijks toeristen en speelt het gewone leventje zich af. Toch is het maar goed dat we om drie uur 's middags vertrekken voor een boottocht op de rivier want Yangshuo is zo verkent en niet echt heel bijzonder..alleen voor de koopjesjagers en winkelaars onder ons.

We rijden eerst met de bus naar Xinping, en komen langs de meest prachtige bergen. Het is steeds anders en steeds weer geweldig en verbazingwekkend... We hebben ons eigen bootje en zitten allemaal lekker op het voordek, genietend van het heldere water, van het uitzicht en de gebakken visjes en krabjes op stokjes (Natasja dus niet, teer dierenhartje he). Het wordt langzaamaan schemerig en donker.

In deze omgeving wordt al sinds mensenheugnis op deze rivier gevist met aalscholven. De vissers staan op hun bamboevlotjes en schijnen lampen op het water. Hun vogels - de aalscholven - zitten met hun pootjes aan een touw vast aan een stok. Ze duiken in het water op zoek naar de vis, die zij dan opslokken zodat ze die weer op het vlot in een mandjes uitspugen. We hadden hier al over gelezen, en we zijn niet happig op deze tocht. We betwijfelen namelijk of onze tere dierenhartjes hier wel tegen kunnen.
We laten overhalen en zeggen dat we dan gewoon in de boot blijven.
Als het 'spektakel' begint, vinden we dat we om er wel een mening over te kunnen hebben even moeten kijken. Nou...onze mening wordt dus meteen bevestigd. Bah, wat een vertoning! En dat er mensen van kunnen genieten zeg... Gelukkig vinden dit meer mensen uit onze groep.
Het is schijnbaar prachtig om te zien hoe die vogels duiken, maar Maria en ik zien alleen maar hoe die vogels als ze een visje hebben met de stok en touw ruw achteruit getrokken worden, door de visser aan hun nek uit het water getrokken worden en vervolgens ondersteboven om die vis weer uit te spugen. Dan gooit ie ze weer aan hun nek in het water. Dat meen je toch niet! Nee, deze kunstmatige vertoning stuit ons tegen de borst.

Goed, wat we ons er bij voor kunnen stellen is dat deze vissers die van generatie op generatie niet anders weten. Het gaat ontzettend snel dat vissen, want de vogels kunnen er wat van. Prima, so be it. Dat hoort bij de handel en voor het zorgen van brood op de plank. Maar dat dit spektakel voor tientallen boten op de rivier wordt opgevoerd, met al die toeristen die dit prachtig vinden, nee... En wellicht vinden jullie onze reactie overdreven... maar wij vinden dit zielig!!

Karst-kusjes