Logeerpartijtje

De auto is weer gemaakt!!
Vandaag was een dag van dingen regelen in Taupo.

Op maandagmorgen snel contact opnemen met de garage. Zorgen dat ze zo snel mogelijk de auto ophalen bij het Craters of the Moon park, zodat we snel weten wat er aan de hand is en of het te maken is. Zo niet, dan kan er tenminste snel een vervangende auto komen.

Als we om 8 uur de garage bellen, blijkt dat Darcy - onze helper in nood - de monteur die ochtend al heel vroeg opgehaald heeft, al gebleken is dat de auto niet ter plekke te maken is, en dat ie op dat moment opgehaald wordt.
Terwijl wij naar de garage lopen, belt Darcy ons over de auto. En het bericht dat als we zin hebben we van harte welkom zijn om vanavond bij hun thuis te komen. Om met hun motorboot op het meer te gaan, te vissen, een hapje eten, en als we willen kunnen blijven slapen.
Nou... daar hoeven we niet lang over na te denken, als we ze tenminste niet in de weg lopen, tenslotte moeten zij de volgende dag gewoon werken. Maar ze dringen erop aan.

Ik hoor jullie al denken, oei oei... dat China vrouwke had ook wat in petto, haha. Maar als je deze mensen hebt meegemaakt, wat ze ongevraagd voor ons gedaan hebben, de mensen hier sowieso aardig en vriendelijk zijn maar Darcy en Marge daar bovenuit steken, en dat het echt heel goed en veilig aanvoelt, dan zouden jullie weten dat we deze uitnodiging gewoon aan kunnen nemen.
Met Darcy spreken we af dat we rond 5 uur in de middag bij hun zullen zijn.

Bij de garage moeten we een uurtje wachten, en we eten daar een broodje (ontbijt). Na onderzoek krijgen we te horen dat het remschoentje bij het linkerachterwiel gebroken is. (Of gesprongen? Nou ja in ieder geval kapot.) Dit komt niet vaak voor. En het is met het plaatsen van een nieuw schoentje weer helemaal gemaakt, en vooral heel veilig!
Want we moeten nog 5 weken in deze auto rijden en nog regelmatig in de bergen zijn en we zeker willen weten dat het veilig is. Op ons verzoek kijkt hij ook nog de rechterkant na, en vervangt hij beide schoentjes. We kunnen de auto 's middags weer ophalen.
We hebben er alle vertrouwen in.
Van de garage naar de winkel... wieldop kwijt. Navraag bij de garage, blijkt dat ie er wel opgezet is, maar blijkbaar niet goed. We moeten hem onderweg verloren zijn.
We rijden nu dus met 1 heel mooi wiel... :D

Na boodschappen, hot chocolate en cafee latte en wat windowshopping, gaan we naar Darcy en Marge. De oprit oprijdend zien we meteen hun boot staan... The Yellow Fyn. Geweldig gave motorboot!
En het huis (zoals de meeste huizen hier een vrijstaand huis van hout!) is ontzettend mooi. Slaapkamers en badkamers beneden, woongedeelte en keuken boven, met schitterend houten balkon en BBQ. We krijgen nu ieder onze slaapkamer met 2persoons bed. Zijn we eindelijk een keer een nachtje van elkaar af... ;D

We gaan snel met de boot naar het meer. En het is gaaf te zien hoe zo'n boot te water wordt verlaten. En al snel scheuren we over het immens grote Taupo Lake! (als je er omheen rijdt is het 150 kilometer!)
Het is super! Darcy geeft flink gas!
Ze laten ons mooie rotstekeningen zien, en we krijgen een biertje, wijntje of juice. Ook wordt een lekkere zak chips opengetrokken.
Nu is het niet zo dat Darcy en Marge rijk of bekakt zijn. Het zijn echt hele gewone, gemoedelijke mensen met het hart op de juiste plek. Iedereen die hier aan het water woont heeft wel een boot(je).

Op een rustig stukje in een soort baai gooit Darcy 2 hengels voor ons uit. En hij leert ons forelvissen!
Daar zitten Christel en ik dan... vol spanning naar onze hengels te kijken... Allebei lid van de dierenbescherming, en zitten we te vissen... Ahum... Mixed feelings. Hoopvol en vol spanning om iets te vangen en tegelijkertijd hopend op niets want dat is zo zielig voor de vis...

De lijn ligt zo'n 100 meter in het water. En pats, ik heb beet!! De hengel buigt zich helemaal krom, en ik moet snel de lijn binnenhalen. En 10 tellen erna, ook Christel beet!! Sterk!!! Dus allebei maar draaien aan onze hengels! En net voor het einde - ik heb mijn vis al een keer uit het water zien springen - pats... knapt mijn lijn... :0
Nu zwemt er dus een forel voor de rest van zijn leven met mijn vishaak in zijn bek... Is dat niet zielig!! :( :)

Christel kan de hare binnenhalen en met een net schept Darcy em uit het water. Het is volgens hem een middelmaat. Maar toch!! Groot in onze ogen!
We vinden het toch wel erg zielig, die haak in zijn bek. En ineens is vissen heel even niet zo leuk meer.
Darcy laat aan ons de keus en we willen graag dat ie terug gezet wordt. Overigens, zou deze toch te klein zijn om te houden, er zijn strikte regels voor. Maar ongeacht dat... we willen beslist niet de dood van een vis door onze schuld op ons geweten hebben!!

Nou, het is toch weer spannend genoeg, dus hop, die hengels weer terug! Ondertussen hebben we echt veel lol met vieren en leuke gesprekken (goed voor onze Engelse uitspraak haha). En het uitzicht is geweldig! De zon zakt langzaam en de kleurt de wolken en bergen schitterend.
Hop, en Christel heeft weer beet!!
En effe later ik weer! En dan allebei nog een keer!! In totaal hebben we in 2 uurtjes 4 forellen gevangen. En dat, zo vertelt Darcy, er mensen bij zijn die nooit iets vangen!! We hebben dus geluk!! De forellen helaas iets minder... (alhoewel ze van ons wel door mogen zwemmen...totally in shock waarschijnlijk :))

We aanschouwen de schitterende zonsondergang en varen dan weer terug over het weer. Christel en ik mogen om beurten een keer sturen!! Da's super cool!!! Je voelt echt de kracht onder je van het bompen over het water. Mazzelaars he!!

Thuisgekomen gaan Marge en Darcy aan de slag met het diner. Darcy gooit beef op de BBQ en Marge zorgt voor heerlijke salades en gekookte aardappels. Ze komen nog met allerlei tips voor de route en kaartjes. We krijgen een lieve kerstkaart en hun telefoonnummers. En als er iets is, we iets moeten weten of er nood is, dan moeten we ze zeker bellen. Lief he!! We krijgen een heerlijke schuimtaart na!!

Omdat we niet zomaar willen komen logeren, hebben we een kerstcadeautje voor ze meegenomen. We bedanken ze hartelijk voor de geweldige uitnodiging en ontzettend leuke dag, en geven ze - zelfingepakt haha - flesje champagne en bonbons. Ze zijn aangenaam verrast! "You shouldn't have..."

Dan hop naar een heerlijk zacht bed, en de volgende morgen vroeg op.
Darcy zorgt voor een echt engels ontbijt van gebakken eieren en bacon. Marge moet eerder weg.
Ze bieden aan dat we als we willen vanavond weer rustig mogen komen slapen of nog langer als we willen. Natuurlijk kunnen we dat niet aannemen, dat zou bijna voelen als misbruik maken van deze goede lieve mensen.
Darcy heeft een zus die in het zuiden voor Wellington op een boerderij woont. Hij belt haar om te kijken of het uitkomt dat we daar net voor onze oversteek kunnen overnachten. Pffff... het houdt niet op, want als we op 21 december kunnen komen, zijn we van harte welkom op de boerderij. We krijgen hun nummer ook en we moeten ze zeker bellen. Wat geweldig allemaal!!

Het is bijna zonde om die vroege ochtend afscheid van ze te nemen... en we hebben ze vanzelfsprekend uitgenodigd om zeker bij ons te komen mochten ze ooit in Helmond zijn!!
Wat een bijzondere mensen.
(Ook al drukken ze ons op het hart ook hier op te letten voor onbetrouwbare mensen. Het blijft altijd voorzichtig zijn...)
Dit is echt weer een waar hoogtepunt op onze reis!!

Logeer-en-forel-kusjes

At Darcy and Marge
20 km
Zon en bewolking, 22 graden, schitterende zonsondergang!

P.S. En terwijl ik in het logeerbed lig, voel ik de aarde trillen. heel licht. Ze zeggen dat het hier zo'n 20 keer per dag trilt...