Grotten en Gloeiwormen

Vandaag is de dag van de voorbereidingen voor de Tongariro Crossing!!
In het Tongariro National Park liggen 3 hoge vulkanen met schitterende meren, woeste rotsen en waar je schitterende wandelingen kunt maken. De crossing is een van de Great Walks van Nieuw Zeeland. Je moet goed voorbereid zijn op de verschillende weersomstandigheden die hier ineens om kunnen slaan.

De teleurstelling is groot als we bij het visitorcenter in Turangi horen dat de wandelingen voor die dag in de bergen geannuleerd zijn. U raadt het al... het weer...
Alweer dikke pech... grrrr... :(
We hadden het wel al verwacht, want vanuit Taupo zagen we al dat de bergen steeds in de wolken lagen.
Toch is het ontzettend balen!!
De slechte weer boort hier weer een groot hoogtepunt op het Noordereiland door onze neus!!

Het Tongariro NP is trouwens hét Mordor uit de Lord of the Ring films!! Het is ook echt zo onherbergzaam, woest en kaal, donker en verlaten als Mordor! Zo zien we als we het gebied met de auto inrijden.
De bewolking hangt echter zo laag dat we in de mist door de bergen rijden. Het wekt het Lord of the Ring Modor gevoel wel helemaal in de hand. Heel mysterieus...
Mount Tongariro (1968m), Mount Ngauruhoe (2290m) en Mount Ruapehu (2796m) laten zich niet uit de wolken zien! En laat nu Mount Ngauruhoe Mount Doom uit de film zijn!!

We rijden over een mistige mysterieuze weg naar boven, drinken wat in de hut boven aan de skilift en rijden weer door het mistroostige gebied naar beneden. Tenslotte zien we geen steek. O wel, Chateau Tongariro, een 100-jaar oud (Frans) hotel. Hetzelfde hotel waar de crew van de Lord of the Rings heel lang verbleven heeft toen ze hier de film schoten

Nou ja, het is niet anders, dus we moeten ons over de teleurstelling heen zetten. Omdat het toch regenachtig is en dat ook de hele dag zal blijven, gaan we op weg naar de grotten in het Waikato gebied, weer een stukje noordwaarts.
De Waitomo Caves zijn hier erg beroemd om hun grillige rotsen en vooral hun glowworms... gloeiwormen dus...!

Na 2 uurtjes rijden door weer een prachtig gebied, is het zover. Ons toertje met een zeer grappige Kiwi (Nieuw Zeelander...) die ons de komende 3 uurtjes 2 grotten laat zien en er echt ontzettend boeiend over kan vertellen! Zo blijkt. Met 8 australiers gaan we de grotten in. De eerste is een grillige hangdruipgrot. Hier is het skelet aangetroffen van de .... (ik weet de naam even niet) de inmiddels uitgestorven grootste loopvogel van de wereld. Groter nog dan een mens, en uitgeroeid door de jacht erop door de mens en andere roofdieren die de blanken 2 eeuwen geleden meegenomen hebben naar Nieuw Zeeland. Het skelet is echt heel indrukwekkend en je kunt zien dat het een joekel is geweest.

Daarna de tweede grot, waar we een helmke met een lampke opkrijgen. Lachen dus!! :D :D
We gaan de grot in en moeten in een bootje stappen, vastgemaakt aan een touw. Er is een kleine stroom van een meter of 5 breed. Pikzwart water... Onze grappige gids doet dan al het licht uit. We moeten eerst naar onze buurman of buurvrouw kijken. En, inderdaad, we zien niks! Het is pikkedonker. Een letterlijke hand voor de ogen zie je zelfs niet...
Maar... langzaam wennen je ogen aan het donker. En het gewelf van de grillige grot licht langzaam op met duizenden misschien wel miljoenen blauwe glittertjes... Het is prachtig!!!
Net een sterrehemel maar dan met veel meer sterren. Er zijn felle lichtjes en minder felle lichtjes... Ontelbaar veel! Het is machtig mooi! We hebben zoiets nog nooit gezien.

Via een touw aan de boot gaan we langzaam over het water. En hoe meer onze ogen aan het donker wennen hoe meer lichtjes erbij komen. Aan de hemel van de grot, maar ook weerspiegelt in het pikzwarte water... En er ontstaat steeds meer licht! Je kunt inmiddels iedereen in het bootje zien, waar je net nog geen hand voor ogen zag. En dat allemaal omdat je ogen aan hun nachtvisie gewend raken. En tuurlijk door die ontelbare lichtgevende wormkes!!
Als het niet geregend had, hadden we dit niet gedaan, en hadden we niet geweten wat glimwormen doen... We hebben hier echt geen spijt van!! Het is nog een heerlijke middag geworden... :D

Omdat in Waitomo verder niets te halen is, besluiten we naar Mount Egmont door te rijden aan de westkust. Deze vulkaan ligt eenzaam in het landschap en vlak aan zee. Met zijn vorm is hij het ultieme voorbeeld van een vulkaan. Helemaal rond met spitse flanken tot aan zijn top... die er nog niet afgeblazen is. De top vol met sneeuw.
Tenminste... volgens de plaatjes in de boeken. We rijden ernaar toe in de hoop hier wel hikes te kunnen doen nu Tongariro door onze neus geboord is.

Het is nog 3 uur rijden door schitterend woest en groen laaggebergte. In de avond komen we aan in New Plymouth, een havenstad aan de voet van Mount Egmont (2517m), die we vanwege het donker niet zien.

Het is snel crashen. Het heeft steeds geregend...

Miljoenen-regendruppels-en-glimmertjes-kusjes

Seaspray House, New Plymouth
500 km
Regen, regen en nog eens regen