Bergwandelingen en Pinguins

We rijden langs Lake Pukaki naar het begin van Mount Cook. We zien de kleinere bergtoppen, Mount Cook zit in de wolken verstopt, die steeds lager komen en donkerder worden...
Voor de zekerheid toch maar even bij het DOc Office de weerberichten voor de wandelingen navragen. We willen graag de Hooker Valley track doen, een wandeling van een 3,5 uur met uitzicht op de Hooker Gletsjer en Mount Cook. Er wordt slecht weer voorspeld. We mogen de track een stuk lopen, maar als het begint te regenen dan wordt aangeraden om te keren...

Snel naar het beginpunt. (Over gravel... Er is gewoon geen ontkomen aan. Alle opritten en weggetjes naar parkeerplaatsen gaan over gravel.)
Het waait en giert inmiddels goed. Na een stuk lopen moeten we over een eerste houten hangbrug (vergeleken met die van Nepal is dit een hele stevige). De rivier heeft een soort grauw gips-achtige kleur. Heel vreemd. Dan over een tweede houten hangbrug. Iets langer en iets hoger. Man, hier giert de wind ineens door het rivierdal en pal over de hangbrug... We wankelen ervan en hoewel we er niet af kunnen vallen, voelt het vasthouden van de reling van de burg èrrug prettig...
Inmiddels is het beginnen te regenen, gestage druppels. En de wind giert om de hoek. We besluiten terug te gaan. En terug over de burg is de wind nog harder aangezet. Snel maar naar de auto. En proberen aan de andere kant van deze bergkam een stuk te lopen, een stukje van de Tasman Valley Track. Maar ook daar regent het en dan is ook deze wandeling afgeraden... Helaas! Again.

Och, dit was een beetje een extraatje. De Alpen van Nieuw Zeeland zullen we vooral bewonderen en ervaren aan de westkust. Aan de andere kant van de bergen dan waar we nu staan. Dus laten we daarop hopen...

We rijden het mooie gebied terug naar de oostkust. Overigens is hier ook weer heel goed te zien dat hier een deel van de Lord of the Ring films is opgenomen.

De oostkust staat bekend om zijn wildlife. Het zeeleven in hun natuurlijke omgeving. Zoals de dolfijnen en walvissen, de zeehonden en zeeleeuwen, de Yellow-Eyed-Pinguin en de Blue Pinguin (beiden zeldzaam), de albatrossen en vele andere vogelsoorten.
We willen tuuuuurlijk ook heel graag de pinguins zien! En gaan naar een natuurreservaatje waar ze in hun natuurlijke omgeving te zien zijn. Tegen zonsondergang komen ze aan land, maar ze zijn heel erg schuw. Als ze je zien of horen dan komen ze al niet uit zee. Tijdens de broedtijd zijn ze echter veel aan land. En dat is het nu... dus misschien...

En jawel! In een voor mensen afgezet gebied tussen de struiken zien we Yellow Eyed Pinguins! Ze hebben 2 jongen die nog helemaal grijs en pluizig zijn!! Grappig en ooo wat snoezig! We roken en hoorden de pinguins al voordat we ze zagen! Man, wat een stank... blehhh (dachten we vroeger dat Ome Frans zijn voeten stonken). Maar het is tuurlijk weer prachtig deze kleine pinguins met gele ogen hier zo te zien!!

We rijden door naar onze overnachtingsplek, de Olive Grove Lodge. Een geweldige keuze. Een kleine landelijk gelegen lodge. Wat een geluk dit te hebben gevonden!

Na het eten rijden we nog naar Moeraki aan de kust. Daar is een kans dat we nog meer pinguins zien.
Op verzoek van de lodge-eigenaar-met-een-goed-gevoel-voor-het-milieu geven we 2 zwitserse jongens een lift. Voelt een beetje als lifters meenemen...

Als we er zijn aankomen begint het te regenen. Juist op het goede moment. (Jaja, de regenwolk blijft ons door heel Nieuw Zeeland volgen!)
En jawel, de geur komt ons bekend voor. Op 5 meter aftand weer Yellow Eyed Pinguins! Het zijn zo'n grappige beestjes en wat hebben ze grote voeten! En ze houden ons goed in de gaten...

Op de rotsen beneden ons en in de zee zien we weer zeehonden! En daar... heel in de verte op zee zien we razendsnel iets door het water wippen... Het zijn de pinguins! Maar ze komen niet aan land. Ze zwemmen weer verder of weg.
We posten nog een tijdje in een "spotters" huisje. Maar we zien er nog maar een enkele en ze komen niet aan wal. Misschien omdat Chris en ik teveel lol maken en te hard lachen?! ;)
Als het te donker wordt rijden we na weer een heel fijne dag voldaan terug naar ons heerlijk plekje!

Gele-oogjes-kusjes

P.S. Ik heb steeds meer de neiging Engelse termen en woorden te gebruiken in mijn verhalen (lighthouse ipv vuurtoren en dat soort dingen) Grappig is dat. Kijk maar uit, straks als ik terug ben pwaat ik als Bawwy Stevens (vowal dowgaan..) :D