Fiordland National Park

Vanochtend om 8 uur al bij het informatiecentrum om te kijken wat een oversteek met de ferry naar Stewart Island ons kost.
We hebben wat ruimte in ons budget, maar willen dit liever voor extraatjes aan het einde van de reis overhouden (tranz alpine treinreis en die herkansing van dolfijnenzwemmen in Akarao).

En jawel, het blijkt ook super kostbaar te zijn om een dagje naar Stewart Island te gaan. We besluiten dit te skippen en te rijden naar Te Anau, een stadje vanwaaruit veel tracks het Fiordland National Park ingaan en de boottrips starten voor Milford en Doubtful Sound.

Het is een kleine 4 uurtjes rustig touren, nog het laatste stuk van het Soutern Scenic Route. We nemen nog een stop aan de Te Waewae Bay in de hoop nog dolfijnen en of walvissen te zien... maar nee, de zee blijft vlak...

In Te Anau aangekomen boeken we eerst onze overnachting. Het begint nu de zomervakantie van de NZ-ers is aangebroken her en der toch wel drukker te worden. Vooral in plaatsen zoals deze met veel meren.
We vinden nog een plekje op een grote camping, onze eigen cabin, en met mooi uitzicht op het Lake Te Anau.

Met het hierheen rijden hebben we ons al helemaal verlekkerd aan de mooie vergezichten, want de groene graslanden hebben weer grotendeels plaats gemaakt voor de bergen. Sommige nog met wat sneeuw. Het laatste stuk voor Te Anau is kei mooi en woest met veel water! Deze keer weer met veel laaghangende bewolking en regen in de bergen. Maar oh, wat maakt dat het uitzicht weer mooi. Echter als we de postkaarten van deze plek bij heldere hemel zien... maar och, de ervaringen met slecht of met goei weer zijn op hun eigen manier heel bijzonder!

Na een kleine lunch gaan we op pad. Lekker hiken!!
Een stuk van een van de Great Tracks: de Kepler Track. Eigenlijk een 4 daagse, maar dan moet je wel kampeerspullen met je meedragen.
We zijn hier lekker de hele middag zoet mee.
En het is weer een prachtige track. Over mooie houtbruggen is het een tocht door de klamme vochtige bossen met bomen vol met mos en veel varens. De zwaarte van de track valt meer, een beetje stijgen en dalen..

De route gaat tot een van de berghutten aan het Lake en de laatste 10 minuten horen we ineens gerommel van onweer in de verte... Op een wat sneller tempo lopen we door naar de hut. Maar daar aangekomen, is het onweer weer weg. En we genieten van het prachtige uitzicht voor ons op het meer en de heuvels en bergen aan de overkant. Daar waar het echte slechte weer is en onweer ook was...

We hebben gisteren trouwens kennis gemaakt met de beruchte Sandflies!! Kleine vliegjes die een kruising tussen desserikken, muggen en zandvlooien zijn... Hele 'fijne' beestjes... Die heerlijke rode jeukende vlekjes achterlaten... En ook hier worden we er goed doorlastig gevallen!! Gelukkig niet als je beweegt, alleen als je stilzit. En deet helpt hier niet tegen, dus nog even wat ander spul scoren!

Wandel-en-vervelende-vliegjes-kusjes