...En dagje Peking Express

Chiang Mai, 2 februari 2008


Jungle trekking....eindigt in dagje Peking Express...

(Ben gewaarschuwd...ik vrees dat het weeeeer een lang verhaal wordt... :))


1 februari
In het donker in de vroege ochtend worden we allemaal (zo blijkt bij het ontbijt) weer voor de zoveelste keer die nacht wakker...nu van alle hanen die beginnen te kraaien...en langzaam zie ik het door alle kieren en gaten schemer worden. Een nieuwe dag met regen breekt aan...!!

Weer regen !! We hebben gisteren al gegrapt ...Wat als het morgen weer regent ?!?!?!

tja...het ziet er slecht uit, als we onze toch wel warme bedjes uit gerold komen...
Het ziet er uit als weer een hele dag regen... Chris voelt zich nu echt slecht. Ze voelt zich nog minder lekker dan gisteren, de regen gisteren voelde daarbij opgeteld al slecht, en nu weer een dag regen daarbij...dat is teveel. Ze is echt een doorzetter, en weet nooit van opgeven...maar beslist nu toch echt heel resoluut voor haarzelf dat ze dit echt niet wil. We hebben in het vorige dorp (midden in de jungle) wel een auto gezien, dus ze denkt dat er hoe dan ook een weg hieruit is. Ze gaat bij Lek, onze fantastische gids (!!) (dat vergat ik gisteren nog te zeggen) te rade. Het blijkt dat er vanavond nog minder dan gisteren een mogelijkheid is om op te drogen. Er is weinig beschutting dan het plekje waar we slapen, een vuurtje moet buiten gemaakt worden, en tja, dan lukjt drogen heel erg moeilijk met veel regen. En als je dan weer na een zeiknatte dag je kleren niet droogkrijgt en waar je eigelijk ook nog eens in moet gaan slapen...
En Lek, die begrip heeft voor het feit dat Christel wegwil nu ze niet fit is, maar wel probeert haar nog over te halen, legt uit dat er wel een mogelijkheid is om terug te gaan. Met de motortjes van de bergbewoners.

Het besluit valt definitief. Ze gaat terug, helaas, maar begrijpelijk. Jarmila twijfelt ook heel erg. En ik begin ook te twijfelen. Tja, het is niet dat de regen me deert...Maar als je savonds niet kunt drogen, en moet slapen met een graden of 5 dan is het megakoud. Daarbij is mijn maatje er niet bij dan (we hebben wel goede afspraken over het elkaar vrij laten om dingen te doen die we perse willen, en Chris heeft me al op het hartd gedrukt de tocht af te maken en niet om haar ook af te breken) en daarbij blijkt morgen het flowerfestival in Chaing Mai aan te breken (hadden ze me niet moeten vertellen haha) dus...ik raak in de twijfel...
Na wikken en wegen, besluit ik met Christel mee terug te gaan. Ik ken de jungle en bergdorpen ook van andere landen, dus het is prima zo. Dan ga ik wel van het flowerfestival genieten. Krijg ik een beetje van alles mee he :)

Ik ga mee terug ! (en raak nog wel 2 keer aan het twijfelen...;))


En tja... het werkt dan toch zo dat als je de ene deur niet dichtdoet, je niet weet wat de andere deur je brengt...
En laat die andere deur nu ons toch nog een ontzettend gave dag brengen die we niet hadden willen missen !! :)


Tegen 9 uur verlaten we ons clubje in het dorp, en worden we door 2 kleine bergmannekes op kleine motorkes weggebracht, ergens naar een bushalte. We hebben allemaal onze ponchookes aan, en zijn een grappig gezelschap. Ik zeg nog tegen Christel dat een ritje op deze motoorkes in dit weer in de modder waarschijnlijk gevaarlijker is dan lopen !!

Maar het is gaaf !! Zhou, mijn chauffeur is zo ontzettend funny...och wa is het toch een scheetje !! :) Ze spreken geen woord engels...
En we zitten wel 2 uur bij ze achter op de motor, door de rode klei, glibberige weggetjes, berg op en berg af...soms heel steil !! En dan slippen we weg, en stap ik weer af (die van christel heeft betere banden...maar hey, die is niet zo lollig) en loop ik weer een stuk, terwijl Zhou probeert de motor recht te houden en berg op of af te gaan. Of...ik kan blijven zitten, en dan gaat ie "oei oei oei, oh oh oh, hi hi hi...okai? okai? okai?...." Oh, ik moet zo om em lachen !!
Het is een rit van jewelste, en ik zit daar 2 uur lang mijn tanden bloot te lachen !!
Jee...wat krijg ik al veel terug voor deze beslissing !! Dit hadden we anders niet meegemaakt...en ik had het beslist niet willen missen !! Woowwww, zoals Zhou en ik soms samen roepen als we veilig boven of onder komen :D :D

Dan na ruim 2 uur komen we in het eerste grote dorp terug, en zetten ze ons bij de bushalte af... maar, ze beginnen hard te lachen... No bus, No bus !!
Hahaha, nee, dat menen ze niet...toch ?
Lek vertelde al dat er maar 2 bussen per dag naar Chiang Mai gaan, alleen in de ochtend... Die hebben we dus gemist !!!
En nu...? We proberen lachend duidelijk te maken of er iemand is die Engels spreekt...want tja, hier wachten tot morgen, in het dorp bij iemand slapen, of terug gaan ?! Misschien kunnen we iemand betalen om ons terug te brengen (voor die motorventjes is het veel te ver, want met de auto is het ruim 4 uur...)

De motorvent van Christel rijdt dan met haar weg, terwijl wij moeten wachten.
Na 5 minuten komt ie alleen terug... huh... En moeten wij meekomen.
De slimmerik brengt ons naar een schooltje !! En daar spreken leraren en leraressen gelukkig wat Engels... :)
Meteen wordt gezegd dat ze vandaag teruggaan naar Chiang Mai, en als we kunnen wachten (!) tot de lessen klaar zijn, dat we dan mee mogen rijden !!! :D :D
Wat onzettend gaaf !!!!

Onze motorberggeitjes betalen we dik het dubbele wat ze eigenlijk voor deze rit vragen !! Ze waren goud waard !!! :) :) :)

De dag wordt dus nog bijzonderder.
Jullie moeten weten dat dus bijna al ons geld in de kluis van het guesthouse in Chiang Mai ligt, en we echt heel weinig bij hebben (zoals aanbevolen).
Deze aardige mensen, leraren die door de week hier in het dorp werken, en op vrijdagmmidag naar huis in Chiang Mai gaan, zijn zo ontzettend aardig, om die 2 gekke westerse meisjes in grote poncho's terug te brengen !!

En het is nog komischer als blijkt dat we een uurtje later gaan, we in de bak van een pick up terug gaan...
De leerkrachten zijn met vieren en bieden ons aan erbij te komen zitten. Maar dat past niet, en we zijn zo smerig dat we het echt niet willen om hun auto vies te maken. Nee, we gaan achter in zitten... Samen met 3 schoolmeisjes die een half uurtje verder afgezet worden.
En...daarbij regent het dus nog altijd...!!!

We moeten wel steeds aan de anderen denken die in de jungle zitten...hoe zou het hen vergaan ?!
Wij bieden de meisjes die vrij nat worden wat onderdak aan onder onze poncho's... de meiskes worden zo nat... En giegelend komen ze dichterbij.

Als ze afgezet zijn, zitten we er nog alleen. En ondanks de niet fitte Christel, kan ze hier gelukkig nog wel van genieten...zeker met het vooruitzicht van een hete douche en een warme bedje vanavond, lukt dat prima !!

Na 2 uur (!) slingerend achter in de auto, ons evenwicht proberen te houden, bijna wegwaaiend uit onze ponchos, maar toch heel erg genietend van dit Peking Express ervaring, stoppen ze om te lunchen.
2 leerkrachten zijn in hun dorp, en de andere 2 gaan wat eten, en of we mee willen. Tussen alle lokale Thai eten we voorzichtig mee. En we tellen in gedachten ons restant geld, en bieden hun aan dat wij de lunch betalen. Ze willen er eerst niets van weten, maar gaan na vriendelijk aandringen toch overstag...

We rijden vervolgens nog eens 2 uur verder. Na diverse stops bij andere scholen. Jeetje...het is ook ontzettend mooi onderweg. Jammer dat we niet af en toe kunnen stoppen om van de uitzichten te genieten !!
Dan worden we - ondertussen tegen 5 uur smiddags - keurig bij ons guesthouse afgezet !! Beurs en stijf van het schudden !!

Onze laatste 200 bath willen we graag aan deze mensen geven, wetend dat ze het waarschijnlijk niet willen...en dat blijkt ook. Driftig worden er hoofden geschut, ze willen er niets van weten. Maar we zeggen dat ze het dan moeten zien als een donatie voor de school. Twijfel breekt door, en na nog eens aandringen (het is echt maar heel weinig geld) en dat we hun zo dankbaar zijn dat ze ons hulp hebben geboden, nemen ze het voor de school aan !!

Och...weer van die geweldige mensen...heerlijk is dat toch !!!
We voelen ons dankbaar....
Wat deze dag ons onverwacht toch zoveel schitterende dingen heeft gebracht. Ik ben blij met Christel en uiteindelijk ook mijn beslissing !! Daarbij...denk ik dat het goed is dat we bij elkaar zijn gebleven...want het had tuurlijk ook anders kunnen lopen.


En dan...heerlijke warme douches !!
En ook in Chiang Mai...regen, regen en nog eens regen...en koud.
Vesten aan, en hup...op zoek naar Starbuck, die hier ook ergens zit. En in de buurt zo blijkt !!
Wie had gedacht dat ik een heerlijke hot chocolate zou nemen in het hete - maar nu even niet - Thailand !!!!! ;) ;)
Heerlijk....

En dan...massagetijd !!!
Onze spieren in armen en benen hebben het vandaag met dit vervoer zwaar te verduren gehad...
We nemen een voetmassage en een thai massage...alles bij elkaar worden we heerlijk 2 en half uur (jawel !!!) onder heerlijke handen genomen, alle spanning weg masserend.... en dat voor nog geen 6 euro p.p. This toch niet normaal !!!!!

Christel duikt daarna heerlijk haar bedje in...ik besluit nog even naar de kroegjes achter ons guesthouse te gaan. Daar spelen wel 3 live bandjes her en der. Heerlijk die live muziek, en ga er even lekker van genieten. Deze dag nog niet afgelopen willen zijnd....
Lekker 2 uurkes genieten met lekker muziek...(en slecht engels...) heerlijk...
(als die andere backpackers oe dan ook nog eens met rust willen laten..hahaha, heb 2 uurtjes van de muziek willen genieten en heb alleen maar zitten kletsen met vreemde mensen uit andere landen...bah, wat vervelend... ;) ;)
En ondertussen met thuis smsen over de eerste carnaval avond...alaaaffff !!)


Bijzonder-motormuizen-en-leerkrachten-kusjes uit een nat thailand
xx


En voor alle Helmonders en brabanders onder ons: geniet van de carnaval !!!
Niet te zat worden zonder mij ;)


Facts and figures:

Weer: rain, rain, rain...

Eten: toast en ei als ontbijt met thee uit bamboobekers... noodles uit een bananenblad, gegrilde vis en mixed vegetables als lunch, en hot chcolate en muffins als 'avondeten' met massage als dessert

Slapen: Eagle House 2 in Chiang Mai weer, *** met hele harde bedden vergelijkbaar als de bamboobedden in de jungle...dus weer veel draaien en stijf...:)

Hoogtepunt: Bijzondere vervoersmiddelen en bijzondere mensen !!!