Trekkingdag 20 Chisopani - Kathmandu
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
08 Maart 2011 | Nepal, Kathmandu
Onze laatste wandeldag.
Altijd weer een onwerkelijk gevoel dat het nu weer echt gedaan is. Dubbel. Terug naar de luxe, maar afscheid van de bergen. Rust voor de beentjes, maar zo fit en energiek met talloze en extra razende rode bloedlichaampjes. Terug naar een kerst thuis, maar weer een afscheid van de Himalaya en van Nepal...
Maar eerst genieten van deze prachtige laatste dag.
Om 6 uur in de kou op de rooftop van onze "hotel". Via allerlei obstakels staan we op het betonnen kale dak. Mét zicht op het westen én op het oosten... Let the show begin! Wij zijn er (net als de kraai die ons gezelschap houdt) klaar voor! Het kleuren van de hemel, de eerste bergen die roze oplichten, de zon die als een grote oranje vuurbal boven de horizon verschijnt, warmte, de bergen die steeds verder en verder kleuren totdat ze weer volledig wit stralen. Een nieuwe dag, onze laatste dag... Zucht. Zoveel geluk met zoveel prachtige zonsopkomsten en zonsondergangen. Steeds weer zo veel genieten...
Snel de laatste spullen pakken, een laatste warme noodlesoep op ons zonnebalkonnetje, voor de laatste maal de aanzet van de beentjes.
Chisopani uitlopend komen we meteen in het Shivapuri National Park. Het is een frisse steile wandeling in de vrieskou. De grond en alle planten zijn zoooooo mooi vol rijp!! En door al dit moois kan mijn dag al niet meer stuk! Jurg zet er een vaart in, wil een lekker tempo voor het steile pad. Ik geniet van elk plantje vol ijs, van elk blaadje in de witte pracht.
Ik laat de mannen voor, en wil deze laatste ochtend lekker alleen genieten. Laat mij maar lekker.
Op een hoger gelegen open plek werp ik nog een laatste blik achterom, de laatste blik op de machtige bergmassieven die ons op deze trekking vergezeld en overweldigd hebben. Zucht... en dan verdwijnt ons pad de bossen in. Daaaaaag bergen...
Het pad blijft ons lekker verrassen. Prachtige bossen met een vrolijk spel van zon en schaduw. De kou hebben we achter ons gelaten. Het vele regenwater heeft de zachte grond hier door de jaren flink weggespoeld. Het pad is daardoor een soort groene tunnel geworden. De forse wortels van de bomen zijn voor ons op ooghoogte. Bijzonder.
En in mijn eentje loop ik daar lekker te fluiten.
Totdat we aan het einde van de ochtend weer in de bewoonde wereld komen... het is gedaan met de rust. Een lang pad naar beneden dalen we af door aaneengeregen dorpjes. De geluiden van de grote stad horen we al weer in de verte. Ondertussen is het nog genieten van de huizen en mensen in allerlei soorten en maten. De handeltjes die overal weer gedreven worden. Dubbel... Steeds meer mensen, omlaag en omhoog. Totdat we aan het einde (of het begin hihi) van het national park komen. Jep, definitief terug onder de mensen! En terug in de wereld van stof en vervuiling...
Ons laatste checkpoint, en dan nog 500 meter omlaag naar het stadje Sundryal waar onze auto ons komt oppikken. We passeren een waterdam en volgen het steile maar drukke pad langs een dikke ijzeren waterpijp die van de waterdam af naar beneden gaat. Bizar. Heel bizar om in 5 minuten van de bergwereld in deze aparte drukke mensenwereld terug te zijn. Onwezenlijk en onwerkelijk. Hoe abrupt ook deze trekking weer eindigt...
En als de trap naar beneden, langs de huisjes, langs de pijpleiding dan eindelijk eindigt... dan is daar de chaos van bussen, auto's, taxietjes, brommers en motors en heel veel mensen.
Finished-!-kusjes
2200m Chisopani
1300m Kathmandu
3,5 uur lopen
300m stijgen, 1300m dalen
Afstand 15 kilometer
-
14 Maart 2011 - 05:46
Mir:
you did`t again, bravo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley