Ga je weer mee...?

En dan ben je weer thuis...
Zit je achter je eigen laptopje. Aan de eethoek. Kijkend naar de natte herfsttuin. De verwarming aan. Pot thee bij de hand. Een knuffelkatje spinnend op schoot. Verlangend naar dat prachtige eiland, maar ook weer genietend van dat fijne gevoel thuis. Van de geur van de herfst. Het seizoen waar ik zo van geniet.

Souveniertjes op tafel. Foto's op de geheugenkaartjes. Verhalen in mijn hoofd.
Deze keer geen verhalen over hoge bergen, witte toppen, koude nachten. Deze keer verhalen over de zee, over de eerste keer Afrika, over hete dagen en zwoele nachten.

Over duiken en snorkelen, over eerste kitesurflessen, over fietsen en ontdekken, over jamboo's en mamboo's, over mijn heerlijke guesthouse, over boottochten en over dolfijnen, over Stonetown en aapjes, over het lokale vervoer, over mooie ontmoetingen en lekker eten.

Je gaat alleen op reis, maar uiteindelijk ben je nooit echt alleen. Het geluk om door Erik, Annemarie en kleine Jua verwelkomd te worden op Zanzibar. Meteen ontzettend leuke nieuwe mensen te leren kennen met wie het zo klikt dat je meteen ruim een volle week met elkaar optrekt. En vervolgens weer samen andere mensen te ontmoeten. En de laatste week weer veel met Erik, Annemarie en Jua te zijn. En dan toch ook wel fijn om tussendoor wat tijd voor jezelf te hebben.

Vol van verhalen en indrukken. In mijn hoofd en die opgeschreven willen worden. Om het reisdagboek en het album compleet te maken. Voor mezelf en voor degenen die het nog leuk vinden mee te lezen. Beloofde foto's en filmpjes.

Terug naar het begin. Naar de hiaten tussen de reeds geschreven verhalen. Naar de foto's.
Dus... Ga je mee?

Voor de fans onder de lezers: veel leesplezier!
En voor de anderen: verhalen en berichtjes gewoon negeren. ;) ;) ;)

Lekker-herfst-kusjes