Logeren in Stonetown

zondag 16 oktober

Vroeg op, tasje pakken voor een nachtje logeren in Stonetown. Akelig gedroomd vannacht, om 2 uur verschrikt wakker en een kwartiertje later hoor ik Chui in mijn houten stoel kruipen. Net of ie me wil beschermen... In de ochtend ligt ie er nog, stevig in slaap.

Nog een keer ontbijten met Carlo en Saskia die morgenvroeg vertrekken en ik dus niet meer zie. De lucht is strak blauw, het is windstil en erg heet. Maar als ik een uur later ga regent het. Een engels stelletje dat hier logeerde vertrekt zojuist met een taxibusje en ik vraag of ik tot aan Paje mee kan rijden. Slechts 10 minuutjes verderop maar door het bijeenkomen van 2 wegen sneller kans op een dalla. Als ze horen dat ik naar Stonetown ga, bieden ze aan dat ik meerij, zij gaan er namelijk ook heen. Cool! Dit gaat snel. Onderweg is het regen en zonneschijn. Geen wonder dat het binnenland zo groen is. ;)

Rond 11 uur sta ik voor de poort van het huisje van Erik, Annemarie en Jua. We kletsen even en gaan eerst wat drinken bij het beroemde Zanzibar Coffeehouse. Mét een groooot stuk chocolate cake!
Annemarie gaat met me mee naar de overblijfselen van de voormalige slavenmarkt. Een schandelijke handel waar de arabieren zeeer van geprofiteerd hebben. Allebei zeer onder de indruk gaan we verder. Annemarie naar huis, ik op pad. Sightseeing.

Stonetown is het historische deel van de hoofdstad Zanzibar Town. Het is een mix van diverse architectuurstijlen. Het is een magisch labyrint van smalle straatjes en steegjes waar je lekker verdwaald kunt raken zonder echt verloren te zijn. Uiteindelijk kom je vroeg of laat altijd weer bij een bekend punt. Maar het is echt een waar doolhof! Prachtig! Iedere hoek, iedere bocht brengt weer iets nieuws. Zo zie je een minaret van een moskee, vervolgens een ingebouwde hoge kerktoren. Winkeltjes en handeltjes. Huisjes en mensen.

Ik dwaal lekker tussen de nauwe straatjes. De zon schijnt heet, maar er is veel schaduw in dit smalle labyrint. Het lichtval is heel mooi en de vele livreideurtjes op de bovenverdiepingen zijn een vrolijk gezicht.
Ik kom uit bij Forodhani Gardens, het park aan de haven. En kijk uit naar het old Fort, dat rond 1700 door Omaanse arabieren is gebouwd tegen de Portugezen.
Ik ga naar het indrukwekkende gebouw van Beit el-Ajaib oftewel The House of Wonders. Het is in 1883 gebouwd door sultan Bargdash als een ceremonieel palies. Nu zit er een historisch museum in. Maar ik ben er snel klaar mee. De architectuur is wel heel bijzonder. Hiernaast ligt Beit el-Sahel oftewel het Palace Museum. Van 1828 tot 1964 was het de residentie van het sultanaat tot het werd afgestoten. Veel internationale verdragen zijn in dit paleis getekend.

Via de haven en het park loop ik me weer lekker verloren in het nauwe binnenste van Stonetown. Tegen vijven stuur ik Erik en Annemarie een smsje dat ik ga proberen de weg naar hun huisje terug te vinden. hahaha. Ik kom op een pleintje waar de mannen buiten om een tv zitten, voetbal kijken. (Zoals ik veel hoor hier op het eiland zijn ze gek op het europees voetbal en kennen veel nederlandse spelers.) En sneller dan verwacht vind ik hun huisje! Grappig hoe je al snel dingen begint te herkennen.

Tegen zessen lopen we terug naar Forodhani Gardens. Er wordt een lokale danswedstrijd onder de jongeren gehouden. Als we aankomen is het er een drukte van jewelst! Veel gejoel en geklap en op een zwarte mat worden dancebattles gedaan. Lachen!! Ik kruip tussen de locals op een verhoging en heb een goed overzicht. Helaas is het te snel afgelopen, waarna ze enthousiast allemaal in het water te springen als gekken!

We eten een hapje en lopen langs Livingstone waar op de zondagavond live muziek is. Er is echter nog niets te doen en allemaal hebben we zo'n uitbuikmoment en lopen we lekker hun huisje. Daar leren ze me het kaartspelletje fase 10. Simpel en leuk, en komen erachter dat ik uit een echte kaartfamilie kom... ;)

Doolhof-kusjes