Logeren in Stonetown (2)
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
30 Oktober 2011 | Tanzania, Dodoma
maandag 17 oktober
Na een lawaaierige nacht (in tegenstelling tot de rustige nachten aan de kust) rond 8 uur aan het ontbijt. Erik is al naar de markt geweest en heeft lekker dingetjes en vers fruit gehaald.
Rond half 10 ga ik op souvenierjacht en verdwaal weer lekker in het doolhof. Kom bij prachtige winkeltjes uit, koop mooie baobab boompjes en post een kaart voor Finn en Ike op het postkantoor.
Ik loop naar de straat tegenover de fishmarket die Annemarie aanbevolen heeft. Daar is geen toerist te bekennen en is het shoppen met de locals. Ik koop prachtige kanga's, grote kleurige afrikaanse doeken die voor kleren en kleden gebruikt worden. Geen gezeur, geen getrek, alleen vrolijke groeten.
Boeken! Ik moet nog op zoek naar een Swahiliboek. Al jaren verzamel ik als souveniers boeken in de taal van het land waar ik op dat moment reis. Lezen kan ik het niet, dus ik kies het uit aan de hand van een kaft en vraag daarna wat de titel betekent en wat het inhoudt. Tot nu toe zijn het prachtige toepasselijk thema's.
De meeste bookshops hebben engelstalige boeken. Dus voor een swahili bookshop word ik weer terug richting Erik en Annemarie gestuurd. Kom weer in een stuk waar geen toeristen zijn en komen. Iedereen weer zooo vriendelijk. Iedereen wil je helpen, want het is vaak vragen naar de bewuste bookshop. Een oudere man loopt zelfs mee om de weg te wijzen. Een klein winkeltje met veel kranten, en de winkeljongen snapt tuurlijk niet wat ik bedoel. Leg het maar eens uit, dat je geen schoolboek, geen woordenboek, maar wel een Swahiliboek wil, en dan alleen uitkiest op de kaft. Ik blijk een toevalstreffer uit te kiezen. Nyota ya Rehema. Het toeval wil dat een Frans stelletje het winkeltje binnenkomt. Zij zijn studenten Swahili (ik denk dan altijd hoe komt men erop??) en wonen hier. Het boekje blijkt een bestseller uit 1970 te zijn en op de studenten literatuurlijst te staan. Een novel over het leven van een meisje Rehema dat op Zanzibar leeft als tweede vrouw van een man. Ik ben er heel blij mee!
Ik sms Erik en Annemarie dat ik nog voor een stuk taart naar het coffeehouse ga en zij komen ook hierheen. Zoals we vanochtend grapten hebben ze de kaarten bij. En zo komt het dat ik die middag met kaarten een voetmassage van Erik en Annemarie win!! :D Die hou ik tegoed tot ze weer naar de zee komen!
Om 14u ga ik mijn spulletjes halen en ga naar de dalla. Opnieuw een avontuur naar de oostkust.
Nog even een snelle duik in de zee als ik terugkom, en naar mijn douche die helemaal niet zo koud meer is. Alles weer normaal, genietend van de vertrouwde geluiden.
De avond breng ik rustig door. Veel nieuwe mensen ineens in het guesthouse. En na twee gezellige weken met leuke mensen, even geen behoefte om direct nader kennis te maken...
Fanatieke-kaarters-kusjes
Na een lawaaierige nacht (in tegenstelling tot de rustige nachten aan de kust) rond 8 uur aan het ontbijt. Erik is al naar de markt geweest en heeft lekker dingetjes en vers fruit gehaald.
Rond half 10 ga ik op souvenierjacht en verdwaal weer lekker in het doolhof. Kom bij prachtige winkeltjes uit, koop mooie baobab boompjes en post een kaart voor Finn en Ike op het postkantoor.
Ik loop naar de straat tegenover de fishmarket die Annemarie aanbevolen heeft. Daar is geen toerist te bekennen en is het shoppen met de locals. Ik koop prachtige kanga's, grote kleurige afrikaanse doeken die voor kleren en kleden gebruikt worden. Geen gezeur, geen getrek, alleen vrolijke groeten.
Boeken! Ik moet nog op zoek naar een Swahiliboek. Al jaren verzamel ik als souveniers boeken in de taal van het land waar ik op dat moment reis. Lezen kan ik het niet, dus ik kies het uit aan de hand van een kaft en vraag daarna wat de titel betekent en wat het inhoudt. Tot nu toe zijn het prachtige toepasselijk thema's.
De meeste bookshops hebben engelstalige boeken. Dus voor een swahili bookshop word ik weer terug richting Erik en Annemarie gestuurd. Kom weer in een stuk waar geen toeristen zijn en komen. Iedereen weer zooo vriendelijk. Iedereen wil je helpen, want het is vaak vragen naar de bewuste bookshop. Een oudere man loopt zelfs mee om de weg te wijzen. Een klein winkeltje met veel kranten, en de winkeljongen snapt tuurlijk niet wat ik bedoel. Leg het maar eens uit, dat je geen schoolboek, geen woordenboek, maar wel een Swahiliboek wil, en dan alleen uitkiest op de kaft. Ik blijk een toevalstreffer uit te kiezen. Nyota ya Rehema. Het toeval wil dat een Frans stelletje het winkeltje binnenkomt. Zij zijn studenten Swahili (ik denk dan altijd hoe komt men erop??) en wonen hier. Het boekje blijkt een bestseller uit 1970 te zijn en op de studenten literatuurlijst te staan. Een novel over het leven van een meisje Rehema dat op Zanzibar leeft als tweede vrouw van een man. Ik ben er heel blij mee!
Ik sms Erik en Annemarie dat ik nog voor een stuk taart naar het coffeehouse ga en zij komen ook hierheen. Zoals we vanochtend grapten hebben ze de kaarten bij. En zo komt het dat ik die middag met kaarten een voetmassage van Erik en Annemarie win!! :D Die hou ik tegoed tot ze weer naar de zee komen!
Om 14u ga ik mijn spulletjes halen en ga naar de dalla. Opnieuw een avontuur naar de oostkust.
Nog even een snelle duik in de zee als ik terugkom, en naar mijn douche die helemaal niet zo koud meer is. Alles weer normaal, genietend van de vertrouwde geluiden.
De avond breng ik rustig door. Veel nieuwe mensen ineens in het guesthouse. En na twee gezellige weken met leuke mensen, even geen behoefte om direct nader kennis te maken...
Fanatieke-kaarters-kusjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
