Kinderliedjes op het strand!

woensdag 19 oktober

En na het duiken?
Lekker relaxen!!
Eens een middagje lekker op het strand liggen. Beetje poedelen in dat onzichtbare water. Genieten van het zout, het zand en de zon op mijn huid en in mijn haar. Koeien op het witte strand. Zucht... ik wil hier niet meer weg...

Tegen 16 uur loop ik mijn vertrouwde wandeling over het strand, terug naar Bwejuu. Alhoewel eb is de zee niet zo ver teruggetrokken als een paar dagen terug met volle maan. Al weer even geleden dat ik dit gewandeld heb.

Eerst lekker genieten van het schelpenstrand. 2 Masai die aan het strandvolleyen zijn. Toch altijd weer bijzonder. Ja, da's toch wel grappig. Overal zie je ze, de Masai. Lange, graatmagere hele zwarte afrikanen in hun traditionele rode doeken en hun witte enkel- en polsbanden en vaak met lange vlechten. Ze komen van het vasteland om hier met hun koopwaren geld te verdienen om terug naar de familie te sturen. Alhoewel traditioneel gekleed zie je ze vaak met flitsende plastic zonnebrillen. Een bijzonder combinatie hahaha! Ook zij groeten altijd vriendelijk jambo! Soms in een poging iets te verkopen, soms gewoon in het voorbij gaan. Toch is het wel grappig als je ze de eerste keer in de bus of op het strand ziet. ;)

Bij Bwejuu op het strand is het altijd weer afwachten wat je aantreft met de kinderen. En jawel, 5 meisjes en een jochie. Roepend op afstand en een stok wordt gegooid. Dan komen ze aanrennen. Ineens met grote lachen en vragen ze om een pen of boek voor school. Ik laat zien dat ik alleen snorkelspullen bij heb. En ze giechelen en dansen om me heen. Al lopend vraag ik naar school en of ze engels leren en met een verlegen giechel beginnen ze om de beurt zinnetjes op de dreunen. "My name is Aisha, I am 6 years old, my papa is Ali, my mama is Salima, I live in Bwejuu"! Als ze allemaal geweest zijn, begin ik. "My name is Natasja, I am 39 years old, my mama is Maria, my papa is Toon, I live in Helmond". Ze schateren het uit. Het ijs is gebroken en we hebben een vrolijk half uurtje samen. Ze vertellen van alles, schrijven hun namen in het zand - ik moet ook natuurlijk. Ze willen op de foto en zingen een liedje. Als ik zeg dat ik een filmpje kan maken, dan willen ze dat natuurlijk zien. De meisjes lekker druk, het jochie lekker verlegen. Dan komt er een stelletje aanlopen. Het blijkt Lorenzo en zijn vriendin Martina te zijn! Wat grappig! En ook zij doen vrolijk mee. Schrijven hun namen in het zand en zingen het liedje mee. De lol is groot als Lorenzo de naam van het manneke in het zand schrijft: Bruno! (wat natuurlijk niet zo is) Maar vanaf dat moment noemen we em allemaal Bruno en hij lacht zelf het hardst!
En na een vrolijk half uurtje loop ik verder.

Lekker bij mijn bungalowtje. En na de koude douche lekker met een pot thee en pindarotjes van thuis (die het wonderbaarlijk overleeft hebben in deze hitte haha) lekker nagenieten op mijn verandaatje terwijl het langzaam donker wordt. Ik voel me zo tevreden als een spinnend katje... En voel deze vakantie als een kadootje aan mezelf... ;)

Giechel-kusjes