Kobo Daishi opgehaald!

Koyasan, woensdag 27 juni

Wat ga ik dan eigenlijk doen in Koyasan?!
Nou... Kobo Daishi ophalen! :D

De 88 tempeltocht begint en eindigt eigenlijk hier in Koyasan, bij het mausoleum van Kobo Daishi.
Het gezegde gaat dat je hier Kobo Saishi ophaalt, hij je vergezelt op je tocht, en je hem hier weer terugbrengt. Een ander verhaal is dat je hier je zegening van Kobo komt halen en na de tocht verslag komt uitbrengen en hem komt bedanken.
Als pelgrim ontvang je hier je eerste stempel en je laatste stempel!

Een stukje over de historie van Koyasan
Koyasan is een centrum van boeddhistische studie en training. Het ligt in de Wakayama provincie op 900 meter hoogte en is omringd door 8 lage bergpiekjes. Het evenbeeld van een lotusbloem met zijn 8 blaadjes.
Koyasan is 12 eeuwen geleden opgericht door Kobo Daishi als een centrum voor Shingon Boeddhisme. Het was zijn wens een klooster diep in de bergen op te richten. Ver weg van de wereldse afleidingen om te trainen en te bidden voor vrede en welvaart voor het volk. Keizer Sage gaf hem dit land in het jaar 816. Men gelooft dat Kobo Daishi niet is overleden, maar hier in Koyosan in een staat van eeuwige meditatie verkeerd voor de bevrijding van al het leven. Deze plek trekt al eeuwen vele pelgrims.
Als ik met de bus aankom loop ik naar de 12 eeuwen oude begraafplaats waar aan het einde het mausoleum van Kobo Daishi is en de tempel. Hier krijg ik mijn eerste stempel!! Cool!! Nog geen boek, maar wel alvast op een los blaadje.

De begraafplaats is heel indrukwekkend in een bos van eeuwenoude Cedartrees (what's the dutch word??) :)
Schaduw en mos maken de monumenten tot een bijzondere plek.
Langs het pad zijn vele kleine boeddha beeldjes te zien met sjaaltjes of slabbertjes. De naam van deze boeddha is Jizo en het geloof is dat hij waakt over overleden kinderen in het hiernamaals en ze beschermt. De doekjes worden om het beeldje gelegd door ouders die hun kindje zijn verloren om te bidden voor de bescherming van hun kindje... Triest...
En het zijn er zoveel. Zoveel beeldjes en zoveel doekjes. Te weten dat steeds iemand dat voor zijn overleden kindje doet...

Na het begroeten van Kobo Daishi ga ik weer terug. Loop ineens een stuk lichter nu hij op mijn schouder meegaat! :D
Ik ben er klaar voor!! En heb er zin in.
Nog 2 souvenierarmbandjes voor de meisjes gekocht en hop met bus en trein weer terug naar huis. Voor de laatste avond samen. Opgehaald van het station door Hana op de fiets. Met gevaar voor eigen leven maken we de straten van haar wijk slingerend onveilig. (Heeft ze weer een nieuw Nederlands woord geleerd: slingeren!) :D

Morgen ga ik naar Naruto! Naar tempel numero Uno en naar Hiro om daar eerst te acclimatiseren! En daarna.. is het even gedaan met de verhaaltjes! (Dus Mirjam, kun je even bijraken;))

Gezellig-met-tweetjes-kusjes

@ Aunty Astrid: Softbank is de Japanse KPN of Vodafone. Voor een lokale simkaart. But... cannot have. Want alleen voor foreigners met een speciale licentie, niet voor toeristen of pelgrims. :)



29 juni 2012 09:02 | Door: Carla
Hoi Natasja,
Een hele fijne vakantie toegewenst, geniet ervan.
Ik blijf je uiteraard volgen ):):):. De verslagen die ik tot nu toe heb gelezen zijn zo als altijd weer zo mooi geschreven, prachtig.
Veel plezier, groetjes en een dikke knuffel, Carla van de geminte Hellimont.

29 juni 2012 09:37 | Door: Liesbeth
Wat ontzettend leuk om je zo te kunnen volgen ;o) Maar hoe moet dat straks? Hoe kun je er in vredesnaam nog ooit aan wennen om hier op 'n simpel kantoor tegenover mij te zitten??? ;o)
Ik blijf je uiteraard volgen en 'n hele goeie reis!

1 juli 2012 09:35 | Door: Mirjam
Fijn dat je rekening met me houdt X