Ik weet het...

... het lukt me echt niet om korte verhalen te schrijven... ;o)

Ben ik nog maar tot en met dag 3 gekomen. En wie weet wanneer ik weer internet heb...
Maar in ieder geval hebben jullie nu een beetje kunnen proeven.

Inmiddels zit ik aan de kust en heb ik vandaag een rustdag voor mijn voeten ingelast. En blij dat ik niet heb hoeven lopen. Want het was gruwelijk heet met brandende zon!

Volgende poging toch wat korter... poging hè... ;)

Tot-de-volgende-keer-kusjes


8 juli 2012 16:30 | Door: Maria
Nee niet doen wij hebben wel tijd om te lezen, ik zal aan je denken als ik de 4daagse loop en pijn aan mijn voeten krijg, ik moet er nu nog even niet aan denken.
hé meisje zet um op je kunt het ,niet te voet dan maar met de bus-auto of trein maar 88 stempels moet kunnen, toch?
ben trots op je, dikke kus xx mama

8 juli 2012 16:40 | Door: Annette Dahmen
Nee, Natasja, voor mij hoeven de verhalen ook niet korter!! Ik vind het super-dapper van je, wat je nu al heb afgelegd. Voor mij ben je al geslaagd en als het echt weer moeilijk voor je is, dan lift je maar een paar keer vaker! Hou vol, maar vergeet vooral niet te genieten van deze uitdaging!! Ik geniet in ieder geval van je geweldige verslagen!! Groetjes Annette

8 juli 2012 20:12 | Door: GGGiel
He Natasja, Zet je gedachten op genieten dan komt het lopen vanzelf wel. Wanneer je een aanbod krijg om met iemand mee te rijden, laat je gevoel spreken. Als je het nodig hebt is dat toch prima. Deze mensen kom je niet zomaar tegen. Ik weet dat je al veel verder bent,.. ergens voorbij tempel 24. Het gaat goed. laat de tijd los en ga op je gevoel.

8 juli 2012 21:18 | Door: brigitte
coucou Natasjke, dank je voor de mooie reisverslagen. Enjoy the moment, denk niet te ver op voorhand en luister naar je lichaam dat zich voorzichtig moet aanpassen. In ieder geval 'BRAVO'!!! knuffel en kus van ons allemaal.

8 juli 2012 21:20 | Door: inge
Eén woord: RESPECT!!!

9 juli 2012 09:10 | Door: Erwin
Wanneer je naar een spannende bokswedstrijd kijkt, dan beweeg je met je hoofd en lichaam mee, net alsof je zelf die bokser bent. Wanneer ik jouw verhalen lees over de hitte, steile hellingen dan leef ik/wandel ik met je mee en kan me het gevoel voorstellen hoe fijn het is om even je schoenen uit te kunnen doen en te genieten van een banaan, cola en rust.
Ga door met de verhalen. Ze zijn super!!!
PS. No guts no glory. Nou de guts heb je hoor. en de glory heb je nu al binnen. Ga zo door.

9 juli 2012 09:52 | Door: Liesbeth
Dolblij ben ik met je verhalen ;o) Ik word er helemaal in meegezogen en aangezien er hier nu toch geen fluit te doen is ...!
Ik vind 't zo knap dat je zowel fysiek je grenzen verlegt, als ook in je hoofd ... daar kan ik nog héél veel van leren!
Zet 'm op vrouwke!

9 juli 2012 21:01 | Door: Collega Nicole
Heej Natasja,
Wat is het toch leuk om je belevenissen te lezen.
Ik vind het razend knap dat je dit doet. Je hebt een enorm doorzettingsvermogen, maar bedenk ook dat het vooral LEUK moet blijven :-)
Dat jij je grenzen kunt verleggen weten we inmiddels toch al wel!
Geniet van alles wat je tegenkomt. Ik kijk uit naar je verdere reisverslagen.
Groetjes, Nicole

10 juli 2012 09:54 | Door: tante Astrid
Ha lieverd, wat een ontberingen he! En niet helemaal verwacht ook, maar je leert nu weer hoe flexibel je bent. Hoe je steeds gezonde beslissingen neemt en wat wikken en wegen is...en soms hoef je helemaal niets want dan leert je lichaam dat het genoeg is. Ik ben super trots op je (en F ook). Dikke zoenen uit een zwaarbewolkt brabants landje....enne ik geef geen tips over lopen of niet-lopen. Je mag helemaal zelf luisteren naar hoofd hart en gevoel xxxx

10 juli 2012 12:08 | Door: Christel
Haha, gedwongen sushi moeten leren eten. Mooi, dan kunnen wij de volgende keer samen naar de sushibar! Jummie! Och, het kan nog erger hoor, moet je maar denken. Ik was vanochtend bij een chinese dokter voor mijn zwangerschapsvergiftiging en wat bleek, ik had mijn placenta op moeten eten, dan was ik gelijk beter geweest. :D En ik zie ons mam en ons pap hier nog nergens, maar het schijnt dat het lopen steeds makkelijker gaat om dat je lijf zich aan past. En mocht je toch stoppen, dan denk ik dat iedereen wel weet dat het wel heul erg zwaar is.
Keep up the good work! Hou van het avontuur, het is van jou! xxx