Dag 12 - I'm singing in the rain...

Kochi, woensdag 11 juli

Vandaag ga ik dit fijne plekje van Tomoko en Seichi alweer verlaten. Jammer want het is heerlijk en prachtig. Om half 7 het ontbijt en deze keer geen traditioneel ontbijt. Een lekkere salade met bacon en eieren en 3 heerlijk zelf gemaakte warme broodjes. Wat meloen en kersen. Jammie, wat lekker!

Ik vraag of ze een hotel in Kochi City aan kunnen raden en Tomoko zegt het 7dayshotel. Seichi maakt de reservering. Als ik betaal voor mijn verblijf ik hoef maar 6000 in plaats van 6300 te betalen. Wat een mazzel!!
En als ik op pad ga, zwaaien ze me helemaal uit. Wat mooi…

Zoals ze gisteren al vertelden zal het 3 dagen gaan regenen. Bij het opstaan al ontzettend hard en net voor ik aanloop ook nog een fikse bui. De luchten zijn grijs en wolken waaien laag in de lucht. Ik loop met mijn parapluutje aan. Een hele wandeldag vandaag! Ik heb er zin in!

Eerst 10 minuten met het treintje naar Noichi station in Konan City. Dat was mijn plan gisteren en scheelt al 10 kilometer. Dan komt de planning beter uit. De trein zit vol schoolkinderen in uniformpjes. Grappig. In Noichi is het een ruime kilometer tot aan tempel 28, Dainichiji. Het regent gestaag, soms iets minder dan iets meer. Van tempel 28 is het 9,1 kilometer naar de volgende. Ik loop lekker en al snel door het buitengebied met kassen en rijstvelden.
Terwijl ik daar loop komt er een auto in een flauwe bocht langs en flats! Een grote waterwaaier over mijn onderlijf. Ik schrik eerst maar moet er hard om lachen! Het water is schoon en niet koud, en het is wel komisch. (Wat zou ik thuis mopperen!)
Over een grote brug door diepe plassen. En het giet er inmiddels uit! En even later in de weilanden een hoosbui. Ik wil even schuilen maar dat lukt niet en binnen de kortste keren sopt mijn rechterschoen. Zeiknat. Als ik eindelijk een schuilplekje vind, moet ik eerst mijn sok uitwringen… en loop zo de rest van de dag met een natte voet...

En zo kom ik even later in tempel 29 (Kokubunji) aan. Het lopen gaat lekker - ondanks de regen - en alles zit goed. Voel me prima! Het is 6,8 kilometer tot tempel 30. Ineens gaat het mis. Ik begin te strompelen en iedere stap is een mes in mijn bil. Ik kan zo niet verder. Water op, eerst kopen en dan snel een iboprofen erin. Dit gaat echt lekker zo! Ik heb 10 pillen nog, dus kan nog maar 10 dagen echt lopen. Tssss…
Gelukkig werkt ie snel en wordt het lopen weer wat normaler. Ik kom op een soort achterafweggetje langs een megagroot bedrijf en kom dan op de grote weg. Osaka pass, een snelweg over een bergpas. Gelukkig snel daarna de trap af en in een woonwijk. Daar is tempel 30 (Zenrakuji) al…

Ik eet mijn banaantje daar en plan de route verder. Nog 6,1 kilometer naar tempel 31. Die op een bult ligt. Ik ben benieuwd. En daarna zit het er op en moet ik nog hartje Kochi City zien te komen voor mijn hotel. Bus, treintje of te voet? Ik zal nog zien.
De weg is saai, langs een grote 4 baansweg door de stad. Dan langs het kantje van een drukke 2 baansweg en dan nog een stuk langs een woonwijk. Ik begin nu pas mijn voeten wat te voelen, dus het heeft zich wel goed herstelt… En dan de klim. Weer die natte bossen in, weer aangevallen door muggen door mijn deet heen. Ik heb het wel gehad met die bossen! Niet alleen nat van de regen, maar ook van de zweet weer. Nee, 60 dagen van dit is echt te lang. En ik ga niet langs deze weg terug!

En dan kom ik bij tempel 31 (Chikurinji). Wow, ben trots op mezelf voor zo’n dag weer. Flink gelopen, 4 tempels, bijna 24 kilomter, hele dag regen en met natte schoenen en sok. Niet slecht…

Als ik rondgekeken heb besluit ik over de weg naar beneden te gaan. Daar is een busstop. Maar moet ik nu links of rechts? Onduidelijk. De eerste persoon die ik het vraag snapt er niets van. Dan even terug naar het vrouwtje van de stempel. Ze spreekt geen engels, maar overlegt met de monnik die daar is. Ze kijken allebei naar mijn boekje en printje van mijn hotel. Hij zegt dat de vrouw aanbiedt me met de auto in de stad af te zetten omdat het zo'n slecht weer is, maar dan moet ik nog wel een half uurtje tot 17 uur wachten. Echt?! Wow! Dat zou te gek zijn! Ik wacht heel graag!
Als we eenmaal in de auto zitten hoost de regen er ineens uit. En de stad… blijkt megagroot. Dit was nog afzien geweest! En gepuzzel waar ik had moeten zijn. Ohohoh wat was ik nat geworden. En als ik denk hoe ik godsnaam morgen weer terug bij tempel 31 kom om mijn pad op te pakken, biedt ze me in het Japans aan dat ze me morgen na breakfast voor het werk weer op kan komen halen. Vraag me niet hoe maar met gebaren komen we eruit! Echt?!? Ze maakt mijn dag! Ik kan haar wel kussen haha! Wat een schat!
Ik heb mijn klompjes al in mijn zakken… en geef ze haar met veel plezier. Ze vindt ze erg leuk.

We komen in de hoosbui aan bij 7 days hotel, het blijkt een trendy hip hotel, een écht hotel! En wat een verademing na al die lokale – mooie - overnachtingsplekjes. Na een dag als deze een schone steriele hotelkamer zonder muggen! Met een echt bed! Jeeeehhh! Ik spin van genot!
Het is nog niet eens duur, en ik heb morgen weer een lift!

Mijn kamertje is klein, maar alles is er. Snel eerst door de hoosbui heen mijn eten halen bij een winkeltje verderop. Ik lijk in het Soho van Kochi te zitten. Hippe mensen haasten zich over de straat, hippe dure tentjes, mooie strakke weggetjes met boompjes. Jep… dit is echt net even iets anders. We zijn in de stad, een echte moderne stad!

In de conveniencestore neem ik een salade, een italiaanse pasta en strawberry chocolaatjes als toetje bij mijn thee straks. Colaatje erbij… Mmmmmmm.
En terug op mijn kamertje peuzel ik het als een spinnend katje op. Jep, dit was een hele mooie dag!

Dan oude kranten vragen voor mijn schoenen. Wassen kan ik hier niet, maar hang alles maar te drogen. En dan een lekkere hete douche en een voetbad!! Jippie!!! Wat voelt mijn lijf al lekkerder dan een paar dagen geleden zeg. Tenminste de onderbenen en voetjes, mijn onderrug en bil minder…
Vervolgens internet en verhaaltjes en foto's plaatsen. Dan veel te laat maar met een fijn gevoel om half 12 naar bed. Morgen word ik al weer om half 7 opgehaald.
En ik slaap als een roosje…. Zonder muggen, zonder jeuk, in een lekker gewoon bedje…

Regenachtige-sweet-dreams-kusjes…

Statistieken
Gelopen 7.13 tot 16.30 uur
netto 6.10 uur
23,6 kilometer
> 114 meter < 106 meter en > 123 meter naar de laatste tempel

De hele dag regen!


21 juli 2012 17:10 | Door: Maria
Dag natasja,
dit hebben wij dus al een hele boel dagen gehad en wij zingen niet,, I'm singing in the rain, maar Let the son shine, maar onze gebeden worden verhoord de zon komt er aan de zomer gaat beginnen.
XXXXX mama

21 juli 2012 19:59 | Door: tante Astrid
hee schatteke, mooie spiegelfoto! Lijkt alsof je rugzakje flink gekrompen is. Het is wel het ene uiterste na het andere he...deze dag zwemvliezen kwekend en de komende dagen sunny site up kokend...je krijgt het niet voor niets he! Dikke bewondering voor je. Let goed op jezelf en rust zo veel als je wilt. Dikke zoenen