Dag 13 - Tempelrace met 2 zusjes...
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
22 Juli 2012 | Japan, Kōchi-shi
Ariigawa, donderdag 12 juli
Als ik om 5 uur wakker word, hoost het er weer uit. Niet normaal zoveel regen als hier in even tijd naar beneden komt! Het valt gewoon recht uit de lucht!
Mijn schoen en sok blijken nog niet helemaal droog, ondanks de kranten die er de hele nacht in hebben gezeten om het vocht eruit te trekken. Kranten nat, maar schoen ook nog. Maar who cares, het regent waarschijnlijk weer de hele dag!
Ik trek het spul aan en zeg mijn fijne kamertje gedag. Om kwart over 6 beneden, krijg ik nog een ontbijttasje mee en staat mijn mevrouwtje (ik weet haar naam niet!) er al. We rijden door een nu rustige stad. Ze geeft me als als osetta een tempeldoekje en een handdoekje. Wat lief!
Ze zet me af onder aan de bult van tempel 31 en zwaait me uit. Wat een warme mensen.
En ik ga op pad. Eerst een lange brug over een bruine rivier en lange tijd langs een smal weggetje over een dijk. Tempel 32 (Zenjibuji) is maar 5 kilometer verderop en de ochtendwandeling in de regen is fijn. En even later ben ik er al. Natuurlijk een lange gladde trap... En het begint weer harder te regenen.
De volgende tempel is ruim 7 km verderop. Ik loop naar beneden over de parkeerplaats. En daar komt een vrouwtje met een paraplu naar me toe. Ik heb haar en een ander vrouwtje net vriendelijk in de tempel begroet. Ze brabbelt wat in het Japans tegen me, en ik zeg Me No Speak Japanese terug. English. En even later begrijp ik dat ze me vragen mee te rijden naar de volgende tempel omdat het zo'n slecht weer is. Ze wijst op mijn schoenen die zeiknat zijn. Och waarom ook niet. Laat ik maar meegaan en zien wat het me brengt. Mijn natte spullen op de achterbank en een stinkende Natasja erbij (na 5 kilometer lopen ruik je ondanks alle goeie bedoelingen niet echt fris meer!). Zij waarschijnlijk nu spijt, maar ik ben blij!
Met de auto zijn we er zo. We hebben geprobeerd een praatje te maken, maar het lukt niet, behoudens onze namen. Maar ze giebelen er op los.
Het hoost weer… Bij de tempel (33, Sekkeiji) aangekomen wil ik mijn tas op mijn rug gooien, maar gebaren ze em te laten staan. Even mijn stempelboek en fototoestel pakken en dan achter de dametjes aan. Ik ga met hen mee en steek een kaarsje en wierookje aan. Zij bidden de lange sutra vervolgens zo uit hun hoofd! Zo racen ze van de hoofdtempel naar de kleine tempel, zo vroom als het maar zijn kan, en dan naar de stempel.
Dan snel naar de auto. Volgende tempel in de tomtom. En ik kijk in mijn routeboek. Op de parkeerplek spreekt een man een beetje engels en zegt dat ik volgens hen welkom ben de hele dag mee te rijden, tot waar ik maar wil. Het is te slecht weer om te lopen, zelfs voor een O'Henro. :) Ojee dat is wel gaaf! Maar ik wil ook nog langs de kust wandelen. Ik ga toch maar mee.
We bekijken tempel 34 (Tanemaji) en man wat plenst het. Het ene vrouwtje op haar open schoentjes terwijl de plassen overal diep zijn.
Dan weer naar tempel 35 (Kiyotakiji), 10 kilometer verderop. En wat ben ik blij dat ik in de auto mag zitten, want deze gaat steil omhoog naar 200 meter. Het autootje trekt flink! We komen bij een mooie tempel. Er staat hier een prachtige grote boeddha waar ook de japanners vol bewondering naar omhoog kijken.
En dan op weg naar tempel 36 alweer. En ik begin te twijfelen. Ik merk dat dit soort tempelrun niet echt mijn stijl is. Dit heeft helemaal geen bevrediging. De tempels doen me zo weinig. Klik klik foto, stempel en weer verder. Het kost me geen moeite. Zelfs als ik met openbaar vervoer ga, kom ik wel zelf de tempel binnenlopen en heb mijn eigen tijd…
Nee, dit is niet mijn ding.
Tempel 36 (Shoryuji) ligt 15 kilometer verderop en tempel 37 vervolgens 54. Dus ik maak wel slagen, en dat in de regen, en het kost me niets….Maar tempel 36 ligt aan het begin van een mooi schiereiland. En de toerischtische route van 20 km lang moet heel mooi zijn. Afweging afweging. Hier stoppen, en hier slapen, of toch niet? Het is pas half 12. Nog vroeg. Ik twijfel. Ik moet dan wel hier ergens kunnen slapen. Het lijkt me mooi hier morgen te lopen. Maar wat als het dan ook regent?? Er is nog wel slecht weer voorspelt en de regen ontneemt alle mooie uitzichten. En voordat ik het weet zit ik alweer in de auto… Och het zal wel weer ergens goed voor zijn…
Het is een lange weg naar de andere tempel. We schieten nu het binnenland in en voor het eerst zit ik op een expresssnelweg. Okay… dit is echt een snelweg. En de uitzichten op de bergen… Die zijn zo prachtig!! Kijk, dat had ik anders niet gezien!! Het is leuk op het binnenste van het eiland te zitten!
Ik probeer het gesprek nog een keer op gang te brengen en ze blijken zusjes van een jaar of 60. Ondertussen giechelen ze weer. En dan om 13 uur is het lunchtijd. Ze willen lunchen en nemen me mee naar een noodle wegrestaurant. En daar treffen we een jongen die redelijk engels kan. En als ik voorstel te betalen, aangezien zij al zo aardig zijn dat ik de hele tijd mee kan rijden. Maar ze willen er niets van weten. Zij betalen de rekening. Dan krijgen ze mijn Hollandse klompjes...
En zo rijden we na 20 minuutjes het plaatsje van tempel 37 (Iwamotoji) binnen. Mijn laatste tempel met ze, want oef wat is het een race zo. Voelt niet alsof ik de tempels zelf ervaar en alsof ik stempels niet helemaal verdien…
En dan is het afscheid nemen van de dametjes. Ze willen dat ik nog mee verder ga, maar ik wil vanuit hier naar de kust en vandaaruit 50 kilometer langs de kust naar de andere zuidkaap van het eiland lopen, naar tempel 38. Ik wil nu écht wandelen en proberen van de kustlijn te genieten. Ze waren toch wel heel aardig, ondanks we niet konden praten. Ze hebben me erg geholpen vandaag. En een les voor mij dat dit niet voor mij de manier is! :)
Ik loop naar het stationnetje en na een uurtje zal ik aan de kust zijn, rond half 5. Er zijn 3 overnachtingsplekjes daar en ik hoop maar dat ze plek hebben…
In Ariigawa stap ik uit. Aan de kust. Het plaatsje ligt langs de grote weg. De minshuku die ik op het oog heb ligt pal aan het water en accepteert me.
Terwijl ik zo even een paar minuten sta uit te zweten en wat te staan gaat de deur naast me open en roept iemand, please close door. Het blijkt ogenschijnlijk een monnik en ik zeg sorry… Na mijn bedje opbouwen, de raam open, kleren in de wasmachine, en douchen heb ik nog 3 kwartier voor het eten. Ik ga lekker over de betonnen muur langs het water lopen en naar de kaap verderop. De baai is prachtig en ik kan zien waar de kaap van tempel 38 ligt en waar ik naar toe moet. Nice....
Het is droog maar bewolkt, dus geen zonsondergang. Het uitzicht is echt mooi! En ik ben blij met dit wandelingetje! De rotsen beneden me en het water dat er tegenaan spat. Het geluid alleen al! Ja, ik heb zin om die dagen te lopen en hoop dat het weer een beetje meezit! Vanaf tempel 37 was het in ieder geval droog.
Ik loop terug en ben net op tijd voor het eten. De monnik en ik zijn de enigen, en de eigenaar die tv zit te kijken. En 2 prachtige witte katjes, mama en kitten, aan hun riempje (zielig) en die heel graag geknuffeld willen worden. Wat zijn ze moooooi!
Het eten is lekker en de monnik en ik praten wat. Hij kan maar een beetje engels. Hij loopt ook O’Henro en loopt nu 17 dagen en heeft de afgelopen 2 dagen met de regen hier gerust. Wauw dan is ie echt heel erg snel!
Ik durf niet echt wat te vragen, en er komt niet heel veel uit hem. Op zijn privacy gesteld of slecht engels? Ik flap er per ongeluk uit (dacht het hardop) of hij een monnik is, en hij vraagt waarom ik dat denk. Nou ja, vanwege zijn kleding en zijn haar. En hij lacht dat het juist is.
En dan is het bedtijd. Iedereen gaat hier in deze plekjes meteen na het eten naar de kamers en komt er niet meer uit. Zoals altijd morgen weer om 6.00 uur ontbijt. Weeeer om 5 uur op…
De monnik helpt me nog even met het wasmachine. En dan is het mijn verhaaltjes schrijven… en slapen. Heerlijk.
Mijn beslissing het over de andere boeg te gooien is juist geweest. Ik heb er al meer plezier in. Maar wat was vandaag een rare dag… ;o)
En ja… het gaat hier zeker om de ontmoetingen die je hebt…
Ze zijn bijzonder.
Giechelende-vrouwtjes-kusjes
Statistieken:
Gelopen 6.40 – 8.30 uur
Netto 1.42 uur
Afstand 5.5 en 2.5 kilometer (avondwandeling)
> 89 < 20
Tot aan tempel 32 regen en in de ochtend hoosbuien!
-
23 Juli 2012 - 10:46
Tante Astrid:
jerry says hi!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley