Schotse invloeden en prachtige oostkust

Na lekker in het ochtendzonnetje buiten gegeten te hebben, vertrekken we weer langs de woeste oostkust richting het zuiden.
De kust is hier vol mooie kliffen en gele stranden en te gekke golven...

Eerst even langs de zogenaamde Boulders. Vreemde ronde mensgrote stenen in de zee en op het strand. Zonder dat men precies weet hoe ze hier gekomen zijn. In de boeken lijkt het hele strand vol te liggen, maar het blijken er maar een paar te zijn.

We rijden door naar Dunedin (spreek uit als Du-Nedin), een stad met heel veel schotse invloeden. Veel van de eerste settlers waren Schotten en de naam van de stad is Keltisch voor Edinburgh.
In deze hele streek zijn veel Schotse en Engelse, maar ook Franse invloeden. Dat is vaak te zien aan de kerkjes, die ze veel hebben in Nieuw Zeeland. Waar ze er vaak afgrijselijk uit zien, zijn ze hier in de streek lekker knus met logge stenen. Heel mooi!

Dunedin is een havenstad gebouwd op de omringende heuvels. Het is een prachtige stad met veel oud-ogende stenen gebouwen alhoewel ze nog geen 200 jaar oud zijn.
We halen informatie bij het visitorscenter. Chris, de man die ons helpt, is echt super aardig en vrolijk en zoekt veel voor ons uit. We bellen heel Queenstowen voor betaalbare overnachtingsplekjes voor New Years Eve. This is the place to be! Maar zoals we al wisten... alles vol. Dat wordt feesten all night long en dan een uurtje pitten in de auto!! Joehoe!! :D
En ook boeken we hier al de boottocht op de beroemde Milford Sound op 2 januari! Wat een begin van het nieuwe jaar!

Inmiddels nog weinig tijd voor de stad zelf, want in de omgeving zijn voor ons meer bijzondere dingen te doen.

We rijden naar Tunnel Beach aan de kust iets onder de stad. Hier is het prachtig! Hoge zandstenenkliffen met witgele stranden die alleen bij eb (low tide) te zien zijn.
Een Engelsman die hier in vroeger tijden woonde heeft door een klif met de hand een tunnel uitgehakt om zo op een van deze strandjes uit te komen. De zee houdt goed huis tegen deze kliffen die de meest prachtige vormen hebben gekregen!

We lopen door het tunneltje naar het strand. Er zijn slechts nog 2 mensen die we nauwelijk zien. Het is heerlijk rustig genieten dus. De zon schijnt en kleurt het water weer prachtig blauw en groen terwijl de golven hier hoog en schuimend zijn en overal tegen beuken. Zucht...
We zitten lekker in het zand te genieten en het voelt of het strandje speciaal voor ons is... voor ons en de zeehond die daar ineens in de golven aan het spelen is! Het is prachtig te zien hoe het beestje zich heerlijk door de golven laat aanspoelen en ombuitelen, niets of niemand in de gaten hebbend... Hij komt net in de waterrand in het zand zitten, kijkend of het veilig is om aan land te komen. We zitten doodstil, verwonderd door het onverwachte moment dat zich voor ons voordoet... Prachtig!!

Terwijl wij doodstil zitten, verwonderd zitten te genieten, loopt de enige DOMME toestist op het strand naar hem toe om foto's van hem te gaan maken!! Sukkel!! En jawel, tuurlijk, de zeehond gaat weer de zee in. Grrr...
We besluiten weer te gaan alhoewel het moeilijk is van dit plekje afscheid te nemen.

Op de Otega Peninsula hier bij Dunedin is de enige albatrossen kolonie aan land. Hier broeden de albatrossen. We moeten echter a. flink betalen voor een toertje met een gids (half uur informatie en film en half uurtje om nesten in de verte te zien en ze misschien te zien vliegen) en b. bijna 2 uur wachten voor we aan de beurt zijn, waardoor we c. te laat in de avond aan komen op de plek waar we willen overnachten. Daarbij hebben we ze de dag met de walvissen al op zee zien vliegen. Dus we besluiten dit toertje te skippen. In het office staat een opgezette albatros, een jong vrouwtje dat helaas tegen elektriciteitsdraden is gekomen. Hier zien we hoe groot ze in werkelijkheid zijn. En dat is heel groot!

Bij de parkeerplaats kijken we nog even naar de meeuwen en andere vogels. En dan ineens, boven de vuurtoren en het office... een vliegende albatros!!! Vergeleken met de rondvliegende meeuwen zijn ze immens groot! 3,5 meter spanwijdte van de vleugels! Ze hebben wind nodig om te kunnen vliegen. Geen wind? Dan komen ze niet omhoog. Het is echt wel heel mooi om te zien!!

We rijden tot Owaka een klein doods plaatsje onder Dunedin. Vanaf Dunedin begint de Soutern Scenic Drive, een schitterende route langs de kusten via Invergarnill helemaal tot aan de Milford Sound. Met heel veel mooie plekjes, die we... tot morgen bewaren! :D

Speelse-zeehond-en-grote-vogels-kusjes


Trouwens, reizen is echt hard werken! Beseffen jullie wel dat ik thuis sowieso op zondagen en vooral in de winter lekker lang uitslaap? En dat heb ik dus 5 maanden niet he... Al 3 maanden loopt mijn wekkertje af om 5 uur, 6 uur, 7 uur en soms 8 uur. Uitslapen is er dus al die tijd niet bij he!
This maar dat jullie het weten. :D
Maar ik klaag niet hoor, want de wereld is een te gekke plek om te ontdekken!!
(En de mensen met kleine kinderen zullen nu ook wel niet denken... ;))