Op weg naar Christel en Laura

Ao Nang, 23 december 2008

Van Khao Lak naar Ao Nang...
Op weg naar mijn reisvriendinnetjes Christel en Laura!!
Een klein terugblikje...

De dag begint al goed. Ik wil op tijd de bus nemen, op weg naar Krabi. Maarrr, Jai is mijn was kwijt. Gisteravond al het vermoeden, vanmorgen een nieuwe poging, en jawel, onvindbaar. Nou ja, niets aan te doen. Daardoor mis ik net de bus van (circa) 9u, en maar goed ook, want nog geen 5 minuten later komt Jai aangerend, het tasje is (ongewassen) gevonden! Het moet zo zijn... ;-)

Ondertussen komt de bus niet ieder half uur, maar 1 keer per uur. Dus rond 10u kan ik de bus tot stilstand wuiven... Je staat gewoon willekeurig ergens langs de weg, en als je hem ziet dan "wenk" je em tot stilstand. En ik mag wel zeggen dat ik er zo goed in ben als een echte Thaise... hahaha!

Een uurtje op weg naar Khok Kloy... Ohhhh, het is iedere keer hetzelfde, zo genieten van het onderweg zijn, en alles langs me af te zien komen.
Genieten!!
In Khok Kloy overstappen op het "busstation" dat gewoon een winkeltje tussen andere is, waar toevallig een vrouwtje kaartjes uitschrijft. Hoe Thais ook al weer... hihihi!! Als ze het je niet aanwijzen, of als je het niet weet, kun je lang zoeken naar het busstation. 5 minuten later komt de bus naar Krabi al.

Onderweg waan ik mezelf weer een beetje terug in China, Yangzou. De karstgebergten poppen hier weer als paddestoelen de grond uit. Het is steeds weer zo machtig!
De Phang-nga baai staat hier bekend om, al die machtige bergen rijzend de zee uit. (Een van de James Bond films is hier opgenomen.)
Ik krijg hier dus al een voorproefje.

In Krabi overstappen op een klein lokaal open busje (lokaal vervoer). De dames zijn nu dichtbij!
Een half uurtje later rijden we Ao Nang binnen, de plek waar Christel en Laura al een dag of 5 zijn. Onze uitvalbasis voor mooie tochtjes de baai in.

Mijn eerste gevoel hier is echter vrij teleurstellend.
Ik ga hier volgens mij niet echt blij van worden...........
Rechts uitzicht op een mooie baai, maar die vanwege eb heel modderig en leeg ziet. Mensen staan honderden meters verderop in het water, nog steeds tot hun knieen...
Links een boulevard die me doet denken dat ik aan de Costa del Sol ben... Zo ontzettend toeristisch... Restaurantjes, kroegjes, de gebruikelijke prul en kleding winkels, half blote westerlingen... Verder op, Subway, Starbucks, Mc Donalds, Burger King...
Ojeeeeeeeeeee, oneeeeeeeee, waar ben ik terecht gekomen?????? :( :(
Dit is het Thailand waar ik altijd zo voor vreesde... Het Thailand waar westerlingen op vakantie gaan als ze uitgekeken zijn op Spanje, Griekenland en Turkije.
Hmmm... maar niet te snel oordelen. Eerst de meiden eens zien en horen...

En jawel. Daar zijn ze!!!
Bij J Hotel staan ze op mij te wachten, terwijl ik gebackpackt aan kom lopen!!
Hahahaha, het is zo grappig om elkaar hier weer in de armen te sluiten!!
De dames zien er al lekker gerelaxed uit!!
Op de kamer is het al een en al verhalen, kletsen, giechelen, luisteren, veel lachen!!
Tch nog maar even naar het strand?
Oeps.... Hier is het ook al zo druk... en dan is het nog rustig voor deze tijd van het jaar. Ik voel me echt niet in Thailand.
Maar hey, we kletsen en kletsen en kletsen gewoon lekker door!

's Avonds heerlijk eten, en dan komt Ao Nang wel iets positiever over. Veel keuze uit restaurantjes, en erg goed eten! Christel en Laura vinden Ao Nang wel oke, maar ik heb zo mijn twijfels. Niet mijn ding. Maar wel een ideale uitvalbasis om de prachtige eilandjes in de baai te bezoeken.

We zullen zien!!
;-) ;-)

Christel-en-Laura-kusjes


26 december 2008 02:12 | Door: Maria
De zonsondergang is in ieder geval wel heel mooi, toch? en je kunt weer heerlijk bijkletsen!
kerstknuffels