Bijzondere ontmoetingen

maandag 27 december 2009

Deze laatste dag breng ik een bezoek aan de grootste boeddhistische stupa ter wereld, de Bodnath. Een bijzonder plekje, rustig in het drukke en chaostische Kathmandu, dat ik 2 jaar geleden ook bezocht.
Een doldwaze rit in een kleine Suzuki Alto, crossend door het labyrint van de stad, door de nauwe binnenstraatjes en steegjes waar eigenlijk geen auto past. Heerlijk!

Bij Bodnath neem ik alle tijd. Een pelgrimsplek voor boeddhisten, een toevluchtsoord voor Tibetanen. Een paar rondjes kloksgewijs rond de stupa lopen en op een bankje zittend tussen de Nepalezen en Tibetanen. Genietend van het geheel, van de vlaggetjes, van de gebedsmolens, van de rust die van het geheel uitgaat en vooral van die hele mooie mensen... In gesprek met een bijzonder meisje van 10 jaar uit Buthan dat wonderbaarlijk goed Engels spreekt. Een bijzonder moment. En zo zit ik lekker in balans mijn ochtend in het drukke Kathmandu rustig uit. Genietend en dankbaar!

De middag doorbrengend met souveniertjes kopen, snuffelend in mooie of stoffige boekwinkels, en genietend van een pot thee op een zonnig dakterras in Thamel.

Om 19.00 uur loop ik Jurg en Peter tegen het lijf voor de deur van Rum Doodle, keurig op tijd, geschoren en fris. Gelukt!!
We kruipen bij het haardvuur in een bijna leeg restaurant. Waar het op mijn eerste avond nog bijna vol zat met trekkers die de afloop van hun treks vrolijk vierden, is het seizoen echt duidelijk voorbij.

Met heerlijke Black Russians proosten we op de prachtige Anna Purna Circuit, het succesvol afleggen, op prachtige momenten en heerlijke herinneringen, op bijzondere mensen en op nieuwe vrienden!!
En worden lekker tipsy als de cocktails fors aantikken op onze lege magen en met een overvloed aan rode bloedlichaampjes in ons lichaam... :D
Ze vertellen dat hun bus vanwege de staking toch niet vertrok, maar dat de Nepalees alles in het werk heeft gesteld om ze op een vliegtuigje naar Kathmandu te krijgen. Het heeft ze 85 dollar de man gekost en ze zijn een uurtje geleden aangekomen! En dat alles voor the flying dutch girl!! haha. Wat een schatten!

We eten, praten, proosten, lachen, praten, drinken, en proosten opnieuw. En worden een paar uurtjes later toch wel het restaurantje uitgekeken. Nog niet klaar voor een afscheid op zoek naar een barretje in het verlaten donkere Thamel... maar dat blijkt niet makkelijk. We hebben de grootste lol om 2 foute tentjes met slechts een paar wazige figuren waar we maar weer snel weg gaan, maar vinden dan toch nog een soort van barretje. Andere gasten zijn er nergens.
We nemen nog de laatste Black Russians, en veel te snel is het sluitingstijd... En keurig netjes brengen ze me tot aan mijn hotel, waar de nachtportier de poort opent voor deze giechelende trekkers. Met een dikke knuffel, vrolijke lachen en warme woorden nemen we afscheid en beloven in contact te blijven, elkaar zeker eens te bezoeken en wie weet... misschien nog eens tot een nieuwe trekking. Een heerlijk afscheid van de Suisse Boys!

Vrolijk, moe en tipsy draai ik mijn bedje in voor de laatste nacht in Nepal. Met de vrolijke avond in gedachten. En na een heerlijke nachtrust word ik op mijn laatste ochtend om 7 uur door de hoteltelefoon wakker gebeld. Slaperig en suf (beetje cocktailhoofd) hoor ik verbaasd en verrast de stem van Sancha! Hij is thuis bij zijn familie en belt speciaal om me een hele goede terugreis te wensen, ook namens Saila!! Wat ontzettend lief!! Ik moet beloven dat ik terugkom naar Nepal... En dat beloof ik!!

Afscheids-kusjes