Trekkingdag 5 Ghoratabela - Langtang Village
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
09 Januari 2011 | Nepal, Kathmandu
donderdag 9 december 2010
De nachten zijn onrustig in de bergen. Omdat de avonden koud zijn met beperkte warmte van de houtkachel, en om hout uit te sparen dat anders nodig is om de hele avond te verwarmen, duikt iedereen hier tussen 20 en 21 uur de slaapzakken in. Een lange nacht ligt dan voor ons tot 7 uur 's ochtends. Tot nu toe lig ik nog lang wakker voordat ik slaap val, ondertussen luisterend naar muziek in mijn oren. Beter dan het snurken dat je door de dunne houten wandjes hoort haha. Regelmatig is het de slaapzak uit om buiten naar het toilet te gaan. En bibberend er weer in te kruipen.
Deze ochtend word ik dan ook aardig moe in plaats van uitgerust wakker. Na een groente noodlesoep als ontbijt gaan we op pad. De beentjes voelen zwaar vandaag en bij stijgingen moet ik al flink op mijn ademritme letten. De 3000m grens gepasseerd.
We lopen door de vallei tussen de 4000 en 5000m wanden van Pasang Lekh aan de noordkant en Chimisedang Lekh aan de zuidkant. De vallei is droog en tot nu toe is er dit jaar weinig sneeuw gevallen. Ondanks de berghellingen van 5000m ligt hier geen sneeuw, maar is het een droge stoffige en rotsachtige vallei. De sneeuwgrens ligt boven de 5000m en zoals altijd in Nepal verbergen de bergruggen van 4000 en 5000m de hoge machtige witte bergtoppen... We weten dat ze er zijn... maar ze laten zich steeds nog maar stukje voor stukje zien. En prikkelend dagen ze ons uit om hoger te komen... om ze in volle glorie trots te zien stralen.
Aan het einde van deze vallei wacht in ieder geval Tsergo Ri op ons, een bergtop van 5000m die we gaan bewandelen. Eindelijk zal ik op een flinke top staan in de Himalaya!!
We lopen nog in de koude schaduw. De waterstroompjes zijn nog bevroren. Maar als de zon door komt is het heel snel heel heet! Zweten zelfs terwijl ik in mijn hemd loop. De andere helling blijft de hele dag in de schaduw en de watervallen en stromen naar beneden blijven de hele winter bevroren. Zo´n bizar gezicht om die stilstaande watervallen tegen de berghellingen in de verte te zien.
We passeren kleine boerderijtjes waar men zich opmaakt voor de winter. De opa´s hakken het hout, de oma´s zitten breiend voor het huis en de kindjes rennen spelend rond. Het leven is simpel en hard hier. Brrrr... om hier de hele winter te zijn.
Bij een klein eenzaam huisje drinken we wat thee. We hoeven eigenlijk niet, maar voor de mensen is zo´n kopje thee verkopen al een extra inkomen.
Als we verder lopen zien we Langtang Village al verder in de vallei liggen. En eindelijk worden we beloond met enkele prachtige witte bergen die nieuw voor ons liggen! Het lijkt nu echt te gaan beginnen! Jeahhh!!!!
Sancha wijst ineens op een droge bruingele tja wat is het eigenlijk... zandberg? Dat daar, dat is Tsergo Ri, de top die we over een paar dagen opgaan! Hmmmm, dat valt eigenlijk best zwaar tegen haha. Mijn romantische beeld van eindelijk op een hoge top staan is zojuist verwoest hahaha. Ik zal daar boven op die zandberg staan, en niet neerkijken op andere toppen of op dezelfde hoogte.... Nee, het is nog de laagste in deze vallei, hahaha. Dag illusie!! ;D
Maar ik verheug me toch op de fysieke uitdaging en op de uitzichten waarvan ik zal kunnen genieten!
Met lunchtijd komen we aan in het zonnige Langtang Village. Een klein traditioneel dorpje midden in de winderige vallei. Hier blijven we slapen en vanmiddag zullen Jurg en ik een acclimatisatiewandeling wat hoger doen.
Maar eerst lekker gebakken aardappeltjes eten in de zon. En moet ik even babysitten op een 6 maanden oud babytje! Helemaal weg gestopt onder dikke dekens in een wiegmandje! Alleen het nieuwsgierige snoetje komt er tussen door! Zo schattig!
Op onze wandeling lopen we eerst door het dorpje. De mensen en de cultuur zijn hier weer heel anders dan in Annapurna. De yaks en geiten zijn al binnen de stenen muren op het erf. De huisjes zijn van steen opgebouwd, met de stallen onder terwijl de familie boven woont. Overal is yakpoep tegen de huizen geplakt om te drogen! De winter komt er aan, we zitten nu net boven de boomgrens dus hout is schaars en droge yakpoep is heel goed voor verbranding in de kachels! Voor Jurg is dit nieuw maar ik heb dit al gezien moet koeiepoep in India. Wonderbaarlijk ruik je er niets van!
Buiten het dorpje lopen we een grashelling op zo´n 300 meter omhoog. Lekker nu zonder onze rugzakken. We genieten van de zichten op de nieuwe bergen voor ons. Daar zullen we naar toe gaan!
Ganchenpo ligt met 6387m recht voor ons. Het is een prachtige berg, met hele steile besneeuwde wanden!! En ik word er meteen verliefd op!! Ik hou van die steile woeste wanden, van die strakke messcherpe bergruggen. Ontembaar! Perfect, zoals bergtoppen moeten zijn! Tsergo Ri (4984m) ligt er kaal en bruin voor. Links zien we nog een topje van Langtang II maar Lirug in verdwenen achter droge bergruggen. Rechts van ons doemt een stukje Naga Kang (5844m) met zwarte machtige rotswanden en een flinke sneeuwgletsjer met grote sneeuwmuren hangt hier naar beneden. Wat is het toch weer prachtig!!
Lekker op een steen zitten en alles in me opnemend... dit is pas weer het begin!
Omlaag zie ik uit over de beginnende zonsondergang in de stoffige vallei en het dorp, rokerig van alle kachels... Het ligt er prachtig! En nog verder is onze lodge van Ghoratabela nog te zien.
Het is genieten, maar we moeten terug naar het dorpje voordat het echt donker wordt...
Terug bij de lodge kleurt Ganchenpo prachtig paars bij de zonsondergang...
Hier ben ik voor gekomen...
Perfecte-bergtop-kusjes
Statistics
2970m Ghoratabela
3430m Langtang Village
3 en 2 uur lopen
500m stijgen, 300m stijgen en dalen
Afstand 6 kilometer
Shangrila Guesthouse
De nachten zijn onrustig in de bergen. Omdat de avonden koud zijn met beperkte warmte van de houtkachel, en om hout uit te sparen dat anders nodig is om de hele avond te verwarmen, duikt iedereen hier tussen 20 en 21 uur de slaapzakken in. Een lange nacht ligt dan voor ons tot 7 uur 's ochtends. Tot nu toe lig ik nog lang wakker voordat ik slaap val, ondertussen luisterend naar muziek in mijn oren. Beter dan het snurken dat je door de dunne houten wandjes hoort haha. Regelmatig is het de slaapzak uit om buiten naar het toilet te gaan. En bibberend er weer in te kruipen.
Deze ochtend word ik dan ook aardig moe in plaats van uitgerust wakker. Na een groente noodlesoep als ontbijt gaan we op pad. De beentjes voelen zwaar vandaag en bij stijgingen moet ik al flink op mijn ademritme letten. De 3000m grens gepasseerd.
We lopen door de vallei tussen de 4000 en 5000m wanden van Pasang Lekh aan de noordkant en Chimisedang Lekh aan de zuidkant. De vallei is droog en tot nu toe is er dit jaar weinig sneeuw gevallen. Ondanks de berghellingen van 5000m ligt hier geen sneeuw, maar is het een droge stoffige en rotsachtige vallei. De sneeuwgrens ligt boven de 5000m en zoals altijd in Nepal verbergen de bergruggen van 4000 en 5000m de hoge machtige witte bergtoppen... We weten dat ze er zijn... maar ze laten zich steeds nog maar stukje voor stukje zien. En prikkelend dagen ze ons uit om hoger te komen... om ze in volle glorie trots te zien stralen.
Aan het einde van deze vallei wacht in ieder geval Tsergo Ri op ons, een bergtop van 5000m die we gaan bewandelen. Eindelijk zal ik op een flinke top staan in de Himalaya!!
We lopen nog in de koude schaduw. De waterstroompjes zijn nog bevroren. Maar als de zon door komt is het heel snel heel heet! Zweten zelfs terwijl ik in mijn hemd loop. De andere helling blijft de hele dag in de schaduw en de watervallen en stromen naar beneden blijven de hele winter bevroren. Zo´n bizar gezicht om die stilstaande watervallen tegen de berghellingen in de verte te zien.
We passeren kleine boerderijtjes waar men zich opmaakt voor de winter. De opa´s hakken het hout, de oma´s zitten breiend voor het huis en de kindjes rennen spelend rond. Het leven is simpel en hard hier. Brrrr... om hier de hele winter te zijn.
Bij een klein eenzaam huisje drinken we wat thee. We hoeven eigenlijk niet, maar voor de mensen is zo´n kopje thee verkopen al een extra inkomen.
Als we verder lopen zien we Langtang Village al verder in de vallei liggen. En eindelijk worden we beloond met enkele prachtige witte bergen die nieuw voor ons liggen! Het lijkt nu echt te gaan beginnen! Jeahhh!!!!
Sancha wijst ineens op een droge bruingele tja wat is het eigenlijk... zandberg? Dat daar, dat is Tsergo Ri, de top die we over een paar dagen opgaan! Hmmmm, dat valt eigenlijk best zwaar tegen haha. Mijn romantische beeld van eindelijk op een hoge top staan is zojuist verwoest hahaha. Ik zal daar boven op die zandberg staan, en niet neerkijken op andere toppen of op dezelfde hoogte.... Nee, het is nog de laagste in deze vallei, hahaha. Dag illusie!! ;D
Maar ik verheug me toch op de fysieke uitdaging en op de uitzichten waarvan ik zal kunnen genieten!
Met lunchtijd komen we aan in het zonnige Langtang Village. Een klein traditioneel dorpje midden in de winderige vallei. Hier blijven we slapen en vanmiddag zullen Jurg en ik een acclimatisatiewandeling wat hoger doen.
Maar eerst lekker gebakken aardappeltjes eten in de zon. En moet ik even babysitten op een 6 maanden oud babytje! Helemaal weg gestopt onder dikke dekens in een wiegmandje! Alleen het nieuwsgierige snoetje komt er tussen door! Zo schattig!
Op onze wandeling lopen we eerst door het dorpje. De mensen en de cultuur zijn hier weer heel anders dan in Annapurna. De yaks en geiten zijn al binnen de stenen muren op het erf. De huisjes zijn van steen opgebouwd, met de stallen onder terwijl de familie boven woont. Overal is yakpoep tegen de huizen geplakt om te drogen! De winter komt er aan, we zitten nu net boven de boomgrens dus hout is schaars en droge yakpoep is heel goed voor verbranding in de kachels! Voor Jurg is dit nieuw maar ik heb dit al gezien moet koeiepoep in India. Wonderbaarlijk ruik je er niets van!
Buiten het dorpje lopen we een grashelling op zo´n 300 meter omhoog. Lekker nu zonder onze rugzakken. We genieten van de zichten op de nieuwe bergen voor ons. Daar zullen we naar toe gaan!
Ganchenpo ligt met 6387m recht voor ons. Het is een prachtige berg, met hele steile besneeuwde wanden!! En ik word er meteen verliefd op!! Ik hou van die steile woeste wanden, van die strakke messcherpe bergruggen. Ontembaar! Perfect, zoals bergtoppen moeten zijn! Tsergo Ri (4984m) ligt er kaal en bruin voor. Links zien we nog een topje van Langtang II maar Lirug in verdwenen achter droge bergruggen. Rechts van ons doemt een stukje Naga Kang (5844m) met zwarte machtige rotswanden en een flinke sneeuwgletsjer met grote sneeuwmuren hangt hier naar beneden. Wat is het toch weer prachtig!!
Lekker op een steen zitten en alles in me opnemend... dit is pas weer het begin!
Omlaag zie ik uit over de beginnende zonsondergang in de stoffige vallei en het dorp, rokerig van alle kachels... Het ligt er prachtig! En nog verder is onze lodge van Ghoratabela nog te zien.
Het is genieten, maar we moeten terug naar het dorpje voordat het echt donker wordt...
Terug bij de lodge kleurt Ganchenpo prachtig paars bij de zonsondergang...
Hier ben ik voor gekomen...
Perfecte-bergtop-kusjes
Statistics
2970m Ghoratabela
3430m Langtang Village
3 en 2 uur lopen
500m stijgen, 300m stijgen en dalen
Afstand 6 kilometer
Shangrila Guesthouse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
