Trekkingdag 4 Lama Hotel - Ghoratabela
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
07 Januari 2011 | Nepal, Kathmandu
woensdag 8 december 2010
Rond half 9 zitten we bij het ontbijt gezellig met de familie in de keuken bij de open houtoven. Veel knusser dan in de kille eetkamer. Met een lief grijs tijgertje op schoot eet ik mijn Chapatibrood.
Met goeie zin - zoals altijd haha - op pad. De familie zwaait ons uit. Zo´n lieve mensen! Saila en ik fluiten ons nieuw geleerd nepalees deuntje.
Het pad gaat weer omhoog. Tja het doel is nu eenmaal naar de 5000m... En na een tijdje wordt het flink pittig.
We lopen door prachtige bossen. Heel mystiek!! Grote oude bomen, vaak met mos behangen, grote rotsblokken groen van het mos. Samen met het ochtendlicht dat door de bomen komt is het zoooo mooi. Als een sprookjesbos...
Voor ons stralen de toppen van Langtang II en van Lirung tussen de bomen door. De rivier raast weer onder of naast ons. Wat is het genieten!
De beentjes laten weten dat ze gisteren ook al hard gewerkt hebben!
Ineens is er weer een groep Langur apen. Een stuk of 15 zeker. Zonnebadend en door de takken springend, ons nieuwsgierig in de gaten houdend, en gelukkig niet agressief en niet al te dichtbij. De durfals steken voor ons of achter ons stiekem het pad over.
Na de mystieke bossen komen we op dor grasland en zien we de eerste yaks grazen. Met de winter op komst zijn ze al naar deze lagere hoogtes gebracht. En na 3,5 uur lopen komen we aan in Ghoratabela. Een voormalig Tibetaans vluchtelingenkamp, maar nu een plek met 2 lodges voor trekkers. Hier blijven we vanwege het acclimatiseren. We zijn nu op 3000m en de lucht is al merkbaar ijler. De zuurstof neemt af en onze lichamen moeten hier aan wennen en extra rode bloedlichaampjes aanmaken voor de zuurstofopname uit het bloed. Door gestaag te stijgen en vanaf nu het principe van `walk high sleep low´ te hanteren voorkomen we hoogteziekte. Of proberen we het te voorkomen. Iedereen kan het overkomen, iedereen kan het krijgen, maar met de juiste voorzorgs-maatregelen en door regels van acclimatisering in acht te nemen kun je voorkomen.
En het is beslist geen straf om op dit plekje te blijven! Uit de wind, in de zon voelt het als een graad of 18. Niet slecht!!
Het dal ligt nu uitgestrekt voor en achter ons. Vanuit het westen waar we vandaan komen is duidelijk de vorm van een V-dal te zien. Een teken dat de vallei uitgeslepen is door een rivier. Voor ons in het oosten ligt Lirung (7225m) wit te stralen en heeft het dal een wijde U-vorm. In lang vervlogen tijden uitgeslepen door immense gletsjers!
We ontmoeten bij de lunch enkele andere trekkers die daarna verder trekken. Wij doen onze wasjes op Nepalese stijl. Op een steen en met een emmertje koud bergwater. Ohhh wat een rode koude vingers...
Daarna was ik mijn haar Nepalese stijl. Maar gelukkig met een emmer warm water van het vuur! De lodge-eigenaar helpt en giet de zeep uit mijn haar terwijl ie zegt dat ik ´golden hair´ heb, hahaha.
Daarna is het lekker lui hangen in de zon. Nu de zon nog warmte heeft kan ik het haar snel laten drogen. Wat een heerlijke warme en ontspannen middag zo!!
Totdat de zon in warmte afneemt en het weer om 17 uur donker is... Aan de snelle kou is het nu goed merkbaar dat we op hoogte zitten!
Na het genieten van de zonsondergang op Lirung die van goud naar rose en paars kleurt, en van de wolken in het westen die fel opkleuren is het snel naar binnen, een koude nacht tegemoet...
Zucht... Wat een dag weer...
Wasdag-kusjes
Statistics
2340m Lama Hotel
2970m Ghoratabela
3,5 uur lopen
650m stijgen
Afstand 9 kilometer
Tibetan Hotel
Rond half 9 zitten we bij het ontbijt gezellig met de familie in de keuken bij de open houtoven. Veel knusser dan in de kille eetkamer. Met een lief grijs tijgertje op schoot eet ik mijn Chapatibrood.
Met goeie zin - zoals altijd haha - op pad. De familie zwaait ons uit. Zo´n lieve mensen! Saila en ik fluiten ons nieuw geleerd nepalees deuntje.
Het pad gaat weer omhoog. Tja het doel is nu eenmaal naar de 5000m... En na een tijdje wordt het flink pittig.
We lopen door prachtige bossen. Heel mystiek!! Grote oude bomen, vaak met mos behangen, grote rotsblokken groen van het mos. Samen met het ochtendlicht dat door de bomen komt is het zoooo mooi. Als een sprookjesbos...
Voor ons stralen de toppen van Langtang II en van Lirung tussen de bomen door. De rivier raast weer onder of naast ons. Wat is het genieten!
De beentjes laten weten dat ze gisteren ook al hard gewerkt hebben!
Ineens is er weer een groep Langur apen. Een stuk of 15 zeker. Zonnebadend en door de takken springend, ons nieuwsgierig in de gaten houdend, en gelukkig niet agressief en niet al te dichtbij. De durfals steken voor ons of achter ons stiekem het pad over.
Na de mystieke bossen komen we op dor grasland en zien we de eerste yaks grazen. Met de winter op komst zijn ze al naar deze lagere hoogtes gebracht. En na 3,5 uur lopen komen we aan in Ghoratabela. Een voormalig Tibetaans vluchtelingenkamp, maar nu een plek met 2 lodges voor trekkers. Hier blijven we vanwege het acclimatiseren. We zijn nu op 3000m en de lucht is al merkbaar ijler. De zuurstof neemt af en onze lichamen moeten hier aan wennen en extra rode bloedlichaampjes aanmaken voor de zuurstofopname uit het bloed. Door gestaag te stijgen en vanaf nu het principe van `walk high sleep low´ te hanteren voorkomen we hoogteziekte. Of proberen we het te voorkomen. Iedereen kan het overkomen, iedereen kan het krijgen, maar met de juiste voorzorgs-maatregelen en door regels van acclimatisering in acht te nemen kun je voorkomen.
En het is beslist geen straf om op dit plekje te blijven! Uit de wind, in de zon voelt het als een graad of 18. Niet slecht!!
Het dal ligt nu uitgestrekt voor en achter ons. Vanuit het westen waar we vandaan komen is duidelijk de vorm van een V-dal te zien. Een teken dat de vallei uitgeslepen is door een rivier. Voor ons in het oosten ligt Lirung (7225m) wit te stralen en heeft het dal een wijde U-vorm. In lang vervlogen tijden uitgeslepen door immense gletsjers!
We ontmoeten bij de lunch enkele andere trekkers die daarna verder trekken. Wij doen onze wasjes op Nepalese stijl. Op een steen en met een emmertje koud bergwater. Ohhh wat een rode koude vingers...
Daarna was ik mijn haar Nepalese stijl. Maar gelukkig met een emmer warm water van het vuur! De lodge-eigenaar helpt en giet de zeep uit mijn haar terwijl ie zegt dat ik ´golden hair´ heb, hahaha.
Daarna is het lekker lui hangen in de zon. Nu de zon nog warmte heeft kan ik het haar snel laten drogen. Wat een heerlijke warme en ontspannen middag zo!!
Totdat de zon in warmte afneemt en het weer om 17 uur donker is... Aan de snelle kou is het nu goed merkbaar dat we op hoogte zitten!
Na het genieten van de zonsondergang op Lirung die van goud naar rose en paars kleurt, en van de wolken in het westen die fel opkleuren is het snel naar binnen, een koude nacht tegemoet...
Zucht... Wat een dag weer...
Wasdag-kusjes
Statistics
2340m Lama Hotel
2970m Ghoratabela
3,5 uur lopen
650m stijgen
Afstand 9 kilometer
Tibetan Hotel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
