De oude slavenmarkt...

Een verschrikking uit het verleden...

De oude slavenmarkt op Zanzibar. Eens een verschrikkelijke maar zeer welvarende handel. Van de plek waar deze handel floreerde is niet veel overgebleven. Slechts de catacombes, de ondergrondse cellen, en een indrukwekkend monument herinneren nog aan deze onmenselijke slavenhandel.

Op de plek waar de slavenhandel in 1873 door de Britten is afgeschaft, staat nu de eerste Anglicaanse kathedraal van Afrika. Hetzelfde jaar dat de handel werd afgeschaft, werd met de bouw begonnen. Op de plek van de boom waar de slaven werden mishandeld en verkocht staat nu het altaar. De ondergrondse cellen zijn nog de stille getuigen...

Slaverij was een fenomeen in Afrika zolang als de geschreven geschiedenis. In de 16e eeuw voerden de Portugezen de slavenhandel op Zanzibar in. Het was een bijzaak want de specerijenhandel was waar de Portugezen op inzetten. Echter met de opkomst van de islam floreerde de slavenhandel, want het was verboden moslims tot slaven te maken. De arabieren zagen er veel winst in. In de jaren rond 1860 werden per jaar 20.000 tot 40.000 slaven op de slavenmarkt van Zanzibar verkocht. In een periode van 40 jaar, tot de afschaffing in 1873, werden bijna 600.000 slaven verhandeld...

Slaven werden door de eigen bevolking (stammenoorlogen) van het vasteland naar Zanzibar gebracht. Daar werden de vrouwen en kinderen apart opgesloten van de mannen. In de ondergrondse cellen werden 50 mannen opgesloten in een kleine ruimte van ongeveer 4 bij 3 meter. 75 vrouwen en kinderen werden opgesloten in een ruimte die slechts iets groter was. Er was onvoldoende eten, onvoldoende drinken, slechts 3 luchtgaatjes. Het werd een gevecht om te overleven...
Vele stierven door honger, uitdroging en verstikking. 2 tot 3 dagen werden ze opgesloten tot het gevecht van leven of dood. Om de zwakken te scheiden van de sterken... Sterke slaven brachten veel geld op. Na deze beproeving werden degenen die overleefden bij de boom op het plein van de slavenmarkt nog met zweepslagen geslagen om ze nog meer te harden. Dan werden ze tegen hoge bedragen verkocht... Iemand die veel slaven kocht, kreeg er dan een kindslaafje kado bij...

Als we in de ondergrondse cellen onder de kerk komen voelt het al zo akelig. Al zo bedompt, zo benauwd. En we staan er slechts met drieen... Echt heel triest wat de ene mens de ander aan kan doen uit macht en voor geld...
Het is indrukwekkend daar te staan. En kettingen te zien die uit die tijd stammen. Niet te bevatten dat hier zoveel mensen opgesloten werden. In deze kleine ruimten. Niet te bevatten wat voor gruwelijkheden ze doormaakten. Hoeveel er hier overleden zijn.

Een bijzonder monument (van een Zweedse kunstenares) eert degenen die deze handel niet overleefden of werden verhandeld. Een kuil met 5 nagebootste slaven. Met de oorspronkelijke kettingen om hun hals. Hun gezichtsuitdrukkingen vorm gegeven aan de hand van tekeningen van slaven uit die tijd. Een heel bijzondere gedachte dat een aantal van hen, naamloos, een gezicht hebben gekregen...

Onder de indruk verlaten we deze plek...