Dag 15 - Het zuidelijkste puntje

Ashizuri-misaka, zaterdag 14 juli

Om 6 uur weer aan het ontbijt in onze leuke minshuku met de goedlachse eigenaresse. Vroeg wakker in de hoop op een mooie zonsopkomst, maar hij ging verloren in de wolken. Heel even was er een paarsroze kleur in de lucht.

Bij het ontbijt krijgen we ook een lunchzakje mee met 2 balletjes rijst, een banaan, snoepjes en koekjes en yakult. Wat ontzettend lief! Ze zet ons nog op de foto en dan lopen we aan. Een kilometer of 20 naar het zuidpuntje, naar tempel 38.
En we hebben geluk… het is bewolkt en droog. Lekker wandelweer!
Langs de grote weg, gestaag omhoog en hebben even later prachtig zicht op een écht Japans strand… met surfers! Oki no hama Beach. Het is 7 uur ’s ochtends, er staan een stuk of 5 busjes met tenten en de gasten liggen er al in terwijl het water nog rustig is. Slapen Japanners nooit?!? Nou ja, koud is het niet, hier niet. Maar het water…

We lopen over het strand en och wat is dat heeeeeeerlijk… ;)
Had ik al gedachten aan Rob deze ochtend onder het lopen… nu worden ze nog es versterkt. Boven de bergen hangt steeds een donkere lucht en het dreigt naar het water te waaien, maar doet het steeds niet. Hoe bijzonder mooi!!

Aan het einde van het 2 kilometer lange strand weten we niet waar we omhoog moeten. Ook hier staan 2 tentjes en een paar surfdudes en we blijken even een strominkje te moeten doorwaden. Dus hop, schoenen en sokken uit, en door het water en zorgen dat je niet uitglijdt over de gladde stenen.
Gelukt! Voeten drogen en zorgen dat het zand tussen je tenen weg is zodat je er geen last van in de schoenen krijgt. Lieve Myousyou heeft voor mij 3 plankjes neergelegd waarop ik kan zitten. Zelf zit ie in het gras. Ik voel me haast schuldig. Dan lopen we omhoog. We zijn onder het lopen allebei rustig. Wat dat betreft is het goed dat we niet goed met elkaar kunnen communiceren, mezelf kennende zou ik anders te veel praten. Nu kom ik lekker aan mijn eigen gevoel toe.

We lopen een weggetje weg van de grote weg en komen bij een klein haventje uit. Al anderhalf uur gelopen nemen we even onze rust op een stenen trap aan het haventje. Er blijk hier een biologisch zeeresearch centrum en Myousyou zegt dat het over een kwartier opengaat. Hij wil wel even kijken, zegt ie. Dus gaan we. Het blijkt dat de deur gewoon openstaat en je even binnen kunt lopen om door een raam een groot aquarium in te kijken. Hier zwemt in een kaal bad zonder iets van aankleding een grote walvishaai. Zielig… Hij zwemt wat rondjes en om hem heen zijn er allerlei andere vissen als wat kleine haaitjes en roggen. Maar er ligt nog geen plantje of zand in. Niets.

Weer op de grote weg is het volop genieten van de uitzichten hier over de baai. We kunnen er geen genoeg van krijgen. Wat hou ik van de zee van van de opspattende golven! In de verte de kaap waar we gisterenmorgen vertrokken zijn. Hoe bijzonder hoe je in korte tijd zover kunt komen…
En na enige tijd zo door gelopen te hebben blijkt het nog een kilometer of 2 naar de kaap en naar tempel 38. Ik heb wat honger en vraag even te rusten voordat we een groen tunnelweggetje in gaan. We zitten 10 minuten op de grond en eten wat. Een vriendelijke O’Henro man maakt een praatje. We hebben em bij een eerdere rustpauze ook even gezien.
En als we na onze rust het ‘tunneltje’ inlopen blijken we na een paar minuten bij tempel 38 (Kongofukuji) te zijn! Haha. Toiletten en bankjes. Dat hadden we moeten weten. ;D

En het is ook druk! Het is rond een uur of half 2 en het is heet. De zon komt hier door en er staan veel bussen en lopen veel mensen. Het is naast de tempel ook een toeristische plek. Kaap Ashizuri-misaki.

Ik voel me blij met deze tempel binnenlopen. 2 dagen heb ik hier voor gelopen en gewerkt. En dat voelt heel erg goed!! Beter dan zo'n autorace, haha.
Myousyou legt me het tempelritueel uit en het is bijzonder dit samen te doen. Hij heeft een mooie bromstem als we samen de heartsutra opzeggen. Bij het aansteken van de kaars denk ik aan Rob. En het samen de sutra opzeggen doet me dan wel wat na 2 dagen samen lopen. Een bijzonder moment… ook van saamhorigheid…

We lopen de tempel rond en het is een mooie! Een moeheid overvalt me.
Maar o wat zijn het fijne en mooie wandeldagen geweest. Hoeveel beter voelt dit dan in het begin...
We kiezen voor een kleine minshuku verderop. En lopen naar de boardwalk van de kaap. Het uitzicht hier is weer zo mooi! We lopen langs het vuurtorentje, naar een uitkijkpunt het verst weg. We zijn samen zo blij! We zien uit op een tja 20 meter hoge rotswand met daar bovenop de vuurtoren! Het water klots hier tegen de rotsen aan. De zon schijnt. Een enkel bootje schiet over de golven en dan zie je pas hoe groot de deining is…
Myousyou is ineens weg en komt even later met 2 megagrote slushpuppies terug!! Jammie!
We genieten zooo! Dit maakt zoveel goed!! En ik denk terug aan die eerste week die zo’n beproeving was, en hoe lekker dat het nu gaat. Kobi test je echt uit!

We lopen door naar het stadje op zoek naar ons slaapplekje. Het blijkt een beetje weggestopt, maar het is een warm welkom door een oud vrolijk vrouwtje. Een prachtige witte hond ligt voor de deur en binnen 2 leuke katten. Het eten is superlekker! Ik heb vlees en ik denk dat ik nu het lekkerst heb gegeten van allemaal, bijna alles op!

Terug op mijn kamertje geen puf meer om iets te doen, zoals schrijven. Ik doe het licht uit, en slaap voor het eerst om half 10…. En goed, zonder muggen. :D

I-love-the-ocean-kusjes

Statistieken
Gelopen van 6.34 uur tot 13.30 uur en 16.00 tot 16.45 uur
Netto 5.12 uur en 0.45 uur
19,1 kilometer en 3 kilometer
> 209 meter < 186 meter

Weer:
Bewolkt, 25 graden , lekker wandelweer, eindelijk. Af en toe een buitje met lopen. ’s Middag meer zon en heet.


24 juli 2012 22:46 | Door: Erwin
Die voldoening na twee dagen lopen, daar doe je het toch voor. Ik heb een inhaal slag gemaakt met het lezen. Maar wat een regen heb je gehad zeg. Here comes the sun, van de Beatles zullen we maar zeggen. Gmail doet het even niet. Fb wel.