Dag 25 - Geboorteplaats van Kobi

Tadotsu, dinsdag 24 juli

Lekker goed geslapen vannacht. Maar de wekker gaat te vroeg. Kwart voor 5. Ik heb voorgesteld om half 6 te starten, maar het wordt 6.00 uur. Dan zijn we de hitte nog een beetje voor.
Uitgezwaaid door de aardige mevrouw van de Minshuku lopen we door de verlaten stad. Boven de bergen hangt een donkere regenlucht, wij hebben een beetje van die bewolking boven ons hangen. En zo is de temperatuur heerlijk! Eindelijk!

Op het stukje lopen worden we begroet door een paar vroege vogels die poorten opengooien of de krant ophalen. We komen op het stationnetje en pakken een kaartje voor 2 stationnetjes verderop. Komt er ineens een man aanlopen die we kort daarvoor hebben begroet. Osetta… ieder 1000 yen in onze handen gestopt. Met flinke hoofdknikken over en weer loopt ie weer weg en zwaait ons nog na. Nou ja, ik voel me schuldig dat we met de trein gaan…

We stappen uit op station Takase en beginnen met lopen. Een kilometer of 6 naar tempel 71 die op een berg ligt. Het lopen gaat me lekker en ik heb er zin in. We lopen door het platteland en bebouwde wereld en dan een gestage klim over het asfalt. En dan de bossen in. Even deten! En gaan. Het duurt niet lang of we zijn bij Haiku’s Teahouse. Een shopje net voor de poort van tempel 71 (Iyadaniji). De eigenaar gooit de boel net open en Myousyou regelt dat we onze tassen hier kunnen laten staan terwijl wij naar boven lopen. Hij trakteert ons al op crushed ice en we krijgen drinken en een hapje. Ze kwebbelen er op los. Pfff terwijl ik de crushed ice maar half opeet. In de vroege ochtend. De eigenaar komt met een aantal haiku’s aanzetten. Een soort kartonnetje met opgeschreven begroeting, herinnering, anekdote aan de tocht. En trots laat ie ze van alle landen zien. Leuk. Er zit 1 Nederlandse bij, en dan ineens, nog een Nederlandse. Van Hella van der Hijst van de KRO wandeling! Die heeft hier vorig jaar opnames gemaakt. Wat grappig!

En dan gaan we naar boven. Het zijn voornamelijk trappen en zo zonder tas en uit de zon is het eigenlijk best lekker. Misschien zou ik nog een bergetappe moeten proberen. Een stuk koeler dan in de hete stad…
En na iedere trap staat er wel een onderdeel van de tempel. De poort, een mooi groot Boeddhabeeld, een tempeltje. En dan zijn we bij het echte tempelgedeelte. De hoofdtempel ligt het hoogst en daar moeten we eerst naartoe. Dus eerst al die trappen verder. En het ligt hier ook tegen een soort rotswand. Het is een prachtige setting! En het is genieten!

We bekijken en genieten van de andere tempelonderdelen en dan weer naar beneden. Terug naar Haiku onze spullen ophalen. We krijgen nog wat drinken. Haiku zegt dat O'Henro in summer not good is, to hot, not good, to hard. Ik ben erachter gekomen... ;D

Dan verder, 3,7 km tot tempels 72 (Mandaraji) en 73 (Shusshakaji) die hier dichtbij elkaar liggen. We lopen een stukje door de bossen en door bamboo. Als ik stop voor een foto worden mijn benen meteen aangevallen door een stuk of 10 muggen! Niet normaal! Deten! Snel, maar ik heb al een paar steken te pakken. Niet stil blijven staan maar doorlopen, terwijl ze om je oren vliegen. Wat zijn het toch ook pokkebeesten! Grrrr….
We komen langs een meertje en weer in de bewoonde wereld. Een schildpadje op de weg krijgt de schrik van zijn leven als ie geholpen wordt door Myousyou die hem van de weg plukt, maar met een grote zwaai het water in gooit, haha.

En dan zijn we al bij tempel 73. Een mooi klein tempeltje waar een kleine legende aan vast zit. Hierboven tussen 2 bergen ligt nog een tempeltje. De legende gaat dat Kobi op 7 jarige leeftijd de berg beklom en zei “ik wil de wereld van het boeddhisme binnengaan en vele mensen helpen. Als deze wens niet uit kan komen, dan eis ik dat Shaka Nyora (een boeddha) verschijnt. Als ie niet komt, verlaat ik dit leven.” En sprong toen van een klif af. Shaka Nyora en een hemels wezen verschenen en redden zijn leven. Als teken van dankbaarheid bouwde hij deze tempel…

We eten en drinken hier. Myousyou wilde heel graag in tempel 75 slapen, de geboorteplaats van Kobi, maar zegt dat het vol zit. Ach, dat vind ik sneu voor em. Hij zegt dat we wel door kunnen lopen naar tempel 77 en maakt een reservering voor een slaapplek.
We lopen naar tempel 72 en weer verder. 2 kilometer door de rijstvelden naar tempel 74 (Koyamaji). En daar zijn we zo. Even goed uitrusten, want de hitte is al zo vermoeiend en deze keer is het Myousyou die puft en steunt dat het zo warm is. Maar ook alle Japanners die we tegenkomen zeggen dat het erg hot is. Dat is het, maar ik kan er vandaag redelijk tegen. Tot nu toe…

Anderhalve kilometer naar tempel 75 (Zentsuji), een grote tempel op de geboorteplek van Kobi. Ik ben benieuwd. Samen met Koyasan en een plek die Kongobuji heet zijn het de 3 belangrijkste plekken die samenhangen met Kobi.
Als we aankomen blijkt het tempelcomplex groot! Het is in 2 grote delen opgesplitst. Een met de hoofdtempel met een enorme gouden Boeddha, en een met de Kobitempel. Er lopen hier veel mensen rond. Er staan 2 immense campor bomen op het terrein, en het verhaal gaat dat deze al duizend jaar oud zijn en Kobi al over ze schrijft in zijn verhalen van zijn jeugd.

We nemen hier een slushpuppie, het is bijna 14 uur en het is inmiddels bloody hot geworden. De zon fel, geen zuchtje wind, en alleen de schaduw is te hebben. Ik zeg nog dat ik wel zin heb om de 3,6 km naar tempel 76 te lopen, maar Myousyou kijkt me zo aan en zegt dat het beter is vanwege de hitte met de trein te gaan. Misschien is dat ook wel zo. De hitte is wel op zijn ergst vanaf 14 uur. Misschien het verstandigst. Maar o, ik zou zo graag weer es een flink stuk willen lopen. Dat gaat net lekker zo. Maar het is een goede keuze, want we verbranden weer als we de ene kilometer naar het station lopen.
Dan 2 stationnetjes verder een kilometer lopen naar tempel 76 (Konzoji). Waar we weer uitpuffen en hijgen. En dan weer terug naar het station. Ik kan niet tegen dat slenteren. Daar worden we alleen nog maar lomer van. Even tempo er in, des te sneller in de schaduw. En ondertussen flink wat water weglurkend.

Dan 1 stationnetje verder naar Tadotsu waar ons hotelletje pal aan het station ligt. Ik opper nog naar tempel 77 te lopen omdat het nu 16 uur is. Maar Myousyou lacht er om… Tomorrow! We checken in en eten hier in het restaurantje omdat er geen winkeltjes in de buurt zijn.
En ik bespreek mijn plansuggesties voor de komende dagen.

Myousyou heeft het plan om morgen een deel met de trein te gaan en te wandelen. Tot aan tempel 80 waar we dan rond het middaguur moeten zijn. Dan wil hij dat ik met de trein terug ga naar tempel 65, naar een slaapplek daar. Hij gaat met de trein naar tempel 1 waar hij voor 17 uur de auto moet ophalen. Met de bedoeling dat we de rest van de tocht met de auto doen. Dat betekent dat we morgen onze laatste wandeldag is. Shit, het voelt als opgeven. Maar 3,5 week gelopen en de hitte die sloopt ons. We kunnen niks meer…
Maar ik heb vanavond nog eens goed naar het plan gekeken. En het hoogteprofiel. Vanaf hier liggen tempels, 77, 78, 79 en 80 nog laag. 81 en 82 liggen hoog. 83 en 86 en 87 liggen weer laag. De rest hoog.
Ik stel voor dat we woensdag en donderdag nog alle lage tempels lopen. En vrijdag de auto ophalen en dan 8 tempels in totaal met de auto doen.
Hij lijkt het geen slecht plan te vinden… maar zeker weten doe ik het niet. :)

Ik-weet-niet-wat-kusjes

Statistieken
Gelopen tussen 6 uur en 16.00 uur
Afstand 16,1 kilometer
> 281 meter < 276 meter

Weer:
‘s ochtends wat bewolkt en lekker, vanaf 9.00 uur heiig zonnig, vanaf 12.00 uur brandend zonnig. Blauwe lucht. 40 graden in de stad.

P.S. De filmpjes over de hitte zijn nog steeds niet te plaatsen. 2maal gevraagd aan de helpdesk, maar krijg geen antwoord op de vraag wanneer ze te plaatsen zijn... Ik vrees dat het niet goed gaat. Echt jammer.

P.S.2 De verhalen zijn misschien minder boeiend op het moment. Er gebeurt ook weinig anders dan de hitte, tempels en door de stad lopen. Niet zo heel inspirerend... :)

P.S.3 En foto's blijken op dit moment vanwege problemen ook niet te uploaden. Helaas... nog even te goed houden. Er zijn nog veel problemen en foutmeldingen aan de 'achterkant' van de weblog, daar waar wij onze verhalen en foto's gereedmaken. De nieuwe stijl van waarbenjij.nu heeft aardig wat opstartproblemen...


31 juli 2012 15:53 | Door: tante astrid
Hee meissie, wat hebben jullie er een tempo in. Hoop dat je toch nog twee dagen kan wandelen. Zal wel raar voelen, zo'n naderend einde..geniet er van. Deze reis zal je je lang herinneren. Zeker weten. Dikke kus

31 juli 2012 19:58 | Door: Piet en Riet
Lieve Natasja,
Wat een tocht met beslissingen, inzichten, ontmoetingen. We wensen je veel goeds en rust. xxx