Dag 29 - Finished! Tempel 88 en terug naar 1!
Blijf op de hoogte en volg Natasja
04 Augustus 2012 | Japan, Naruto
Naruto, zaterdag 28 juli
Om meerdere redenen is dit een speciale dag...
Mijn gedachten en gevoel zijn heel ergens anders. Bij iemand ver weg.
Ontbijt en afscheid van Hiro en dan eerst naar tempel 88 (Okuboji)… Een uurtje terug rijden.
Ik ben me er heel bewust van dat dit de laatste echte tempel is. Hoe zou het gevoeld hebben als ik em wel helemaal gelopen zou hebben…
Het is nog rustig en ik voel een mooi gevoel. Ik ben blij deze tempel gisteren niet meer te hebben afgeraffeld, maar er nu de tijd voor te hebben. Ik ga rustig van de tempel genieten. En vandaag wil ik afsluiten door nog een keer met Myousyou mee te doen…
Hij voelt het. We steken onze kaarsjes op, onze wierookstokjes, mijn muntstukje in de bak met mijn gedachte. En dan samen de sutra’s opzeggen. Ik weet niet wat het is, maar onder de heartsutra lopen mijn ogen weer langzaam vol. Het is zo dubbel. Aan de ene kant zo mooi hier, aan de andere kant zit mijn gevoel zo ergens anders. Daar staat lieve Myousyou met mij te chanten. De vermoeidheid, slaap en hitte. Die combinatie zal het wel zijn…
Het is een bijzonder moment… een bijzonder gevoel…
Dan naar de Kobi Daishi tempel. Er staat een groot beeld met heel veel stokken in een vitrine aan de voet ervan. Stokken die O’Henro’s na hun tocht hier achter hebben gelaten…
Ook hier doen we ons ritueeltje en zeg ik dank je wel. Dank je wel voor de bescherming, dank je wel voor de inzichten en leerpunten, dank je wel voor de bijzondere ontmoetingen. En voel me lichter...
Dan de tempel even op ons in laten werken. Het is rustig en Myousyou weet het, dat ik deze rust even nodig heb. Ik maak nog een filmpje… en ondertussen is Myousyou beginnen te zingen. Hardop met een mooie stem. Mijn stempel halen. De laatste van de 88…
En weer het gevoel dat het zo goed is. Ik ben blij met hoe de O’Henro is gegaan. Ik zeg Myousyou dat ik happy ben. Dan wijst Myousyou me nog op een grote steen met Japans opschrift. Het betekent zoiets als; ik ben blij, het is volbracht, samen en nu terug.
We lopen de tempel uit… afscheid.
Ik koop nog een doosje kaarsjes die ik morgen als afscheidscadeautje aan Myousyou geef met de andere dingetjes. Voor alle kaarsjes die ik van hem gekregen heb. :)
Hij trakteert nog een ijsje, en om half 11 inmiddels rijden we terug naar tempel 1. Om de cirkel rond te maken!
Het is nu bijzonder om de laatste kilometers te rijden en te denken aan het moment dat ik hier op die zaterdagmorgen precies 4 weken geleden wegliep… nog krachtig, energiek en onwetend. Toen had ik mijn besluit nog niet kunnen bedenken…
De gedachte die ik eerder had om de laatste kilometertjes te lopen heb ik ook al lang losgelaten. Hoe bijzonder ook weer voor mij haha. Wat een grote les loslaten hier.
Myousyou zegt dat we tot 12 uur de tijd hebben, dan moeten we naar de ferry die om half 2 vertrekt naar Wakayama, de weg naar Koyasan.
Terug bij tempel 1 staat de parking vol, en ook nog es 2 busladingen met mensen voor ons! Oh oh. Het is zaterdag… het is druk! En als we de tempel binnenlopen en het krioelt van de mensen, dan voel ik me zo blij met de rust bij tempel 88. En nu is het dubbele gevoel ook weg. En voel ik me vrolijk. Het zit er op! Wat is er in een maand toch veel gebeurd! En wat lijkt het aan de andere kant kort geleden…
We voeren ons ritueel weer uit en ik doe de laatste keer met Myousyou mee. Deze keer een kaarsje voor ons pap.
De laatste stempel van hier en dan die nog van Koyasan. Ik voel me blij! Op mijn rol komt helemaal boven ook nog een stempel zo blijkt. En bij beide een datum in het Japans, de datum van de volbrenging. :D
En ik geef mijn klompje blij af. Zoals ook bij tempel 88. Mijn klompjes van een maand geleden liggen er trouwens niet meer. En dan nog mijn filmpje inspreken. De laatste foto’s en dan gaan we. 12.00 uur, op naar de haven van Tokushima, op naar de ferry, op naar de zee!
Bye bye Shikoku.
Bye bye O'Henro.
Bye bye 88 tempels.
Het-zit-er-op-kusjes!!
Happy Birthday Robje...
6 augustus 2012 22:20 | Door: tante astrid
vier weken.....een wereld van verschil! Dikke zoenen
-
06 Augustus 2012 - 22:20
Tante Astrid:
vier weken.....een wereld van verschil! Dikke zoenen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley