Terug in Khao Lak!

Khao Lak, 8 januari 2009

Gisteren ontslagen uit het ziekenhuis. De geweldige dokter, de lieve zusters en onze contactpersoon James ontzettend bedankt voor al hun goede zorgen en hulp. Ze waren echt geweldig! Toch voelt het goed het ziekenhuis te verlaten en voel ik me vrij oke. Met de nodige medicijnen in mijn tas, gaan we terug naar Khao Lak, de plek waar het ongeluk gebeurd is.

We verblijven in het resort waar de man van de motorbike werkt. Op uitnodiging van de manager zijn we hier naar toe gekomen.

Chris en ik gaan terug naar de plek waar het ongeluk gebeurd is. Het voelt goed. Het voelt oke om hier te staan en te zien waar het gebeurd is. Opvallend is dat de plek waar ik op de grond terecht gekomen ben precies maar dan ook precies voor het beeld is van de vrouwelijke boedhha die Khao Lak voor onheil en natuurrampen behoedt sinds de tsunami. Christel vertelt me hoe ik op de grond heb gelegen en ik kan zien waar mijn bloed heeft gelegen. Sterk is dat mijn gezicht richting het beeld lag. Ik vind het een hele bijzondere betekenis hebben. En het raakt me en voelt tevens zo goed om voor dit beeld te staan. Het voelt beschermend ...

Voor het avondeten zijn we uitgenodigd om met de manager van het resort te dineren. Ook degene die mij aangereden heeft, Num, is hierbij. Het voelt oke. De confrontatie is in het ziekenhuis al geweest en we kunnen er gewoon over praten.

Daarna lopen we naar de plek waar Horst werkt. Horst is een van mijn andere "engeltjes" van die nacht. Als we aan komen lopen herkent hij ons meteen en zijn gezicht fleurt op. Mij doet het ook ontzettend veel goed om hem hier terug te zien. Hoe bijzonder is zijn rol die nacht geweest. Ik heb hem die nacht al vele malen bedankt maar ben heel blij dat ik nu nog eens staand voor hem kan doen. We praten er over na en zijn blij dat we er nu om kunnen lachen.

Lopend in het straatje waar het gebeurd is spreken we nog verschillende Thaise mensen die het verhaal van het ongeluk kennen of gezien hebben en het is bijzonder om met ze hierover te praten. Ze zijn in ieder geval blij me heelhuids terug te zien!!

Vervolgens zien we Alisa weer terug, die ook weer een paar dagen in Khao Lak is. Het voelt allemaal zo bijzonder en alles past in elkaar. Voel me aan het einde van deze dag geestelijk sterk en lichamelijk wat moe. Gelukkig hebben we hele, goede, brede bedden waar we lekker op wegslapen.

Vandaag een rustdagje in afwachting van bericht van de alarmcentrale. Zij zijn voor ons de vluchten terug van Phuket naar Bangkok en vervolgens naar Amsterdam aan het regelen. Samen met Alisa zijn we een dagje aan het zwembad en aan het strand rustend en genietend. Grappig is ook dat we Nong en Marcus, die mij tevens in het ziekenhuis opgezocht hebben met Num, ook veel spreken en zien.

Bij zonsondergang gaan we terug naar het boeddhabeeld en de Chinees-Thaise tempel. De Thai hebben me uitgelegd hoe ik een dankritueel uit kan brengen. En met wierrookstokjes en bloemetjes uit ik in gedachten onder andere mijn dankbaarheid en gevoelens.


En die gevoelens zijn nogmaals alleen maar gevoelens van geluk en kracht. Ik heb over het ongeluk eigenlijk niet gedacht dat ik pech had. Ik heb geen vragen gehad over waarom ik? Waarom hier? Waarom nu? Op een vreemde manier zit alleen maar in mijn hoofd hoeveel geluk ik heb gehad en heb. Nou ja, zoveel meer wat ik voel en denk maar lastig om dicterend te verwoorden. ;-) Het is in ieder geval veel en positief.

Zojuist bericht gehad van de verzekering. De vluchten zijn definitief. Morgen van Phuket naar Bangkok. Zondag komen we in Amsterdam aan. De vluchtgegevens zullen we er nog op zetten.

Bijzondere-gevoelens-kusjes xx

PS: met hulp van medicijnen en Christel blijf ik redelijk stabiel. :-)

PS: er gaat ontzettend veel in me om en toch is het heel moeilijk dit zo over te brengen ook omdat er ontzettend veel gebeurt. In ieder geval geweldig dat Chris dit zo braaf voor me typt (terwijl de internettijd nu op is voor we aan haar bericht toe zijn. Sorry Chrisje ...).

8 januari 2009 14:33 | Door: Annique vd Heuvel
Ha Natasja,
Ik lees elke keer wel alles mee, maar reageer eigenlijk nooit. Ik ben blij te lezen dat het beter met je gaat. Ik wens je nog een paar fijne laatste daagjes genieten in de zon en nog heel veel beterschap!


8 januari 2009 14:34 | Door: Marian
Hoi Natasja,
Fijn dat je uit het ziekenhuis ontslagen bent en dat je alles een plaatsje hebt kunnen geven. Ik wens jou een hele goeie terugreis toe met hopelijk niet al te veel pijn tijdens de vliegreis.
Tot gauwes weer in Helmond!
Groetjes,
Marian van den Nieuwenhof.

8 januari 2009 14:38 | Door: Anke
He Meissie,
Leuke foto's, behalve die met dat krijttekeningetje...Beetje vreemd om te zien. Fijn om te lezen dat je zondag richting huis komt. Zal je mams ook niet erg vinden. Kan ze je lekker in de watten leggen...Kleed je wel maar dik aan, want het is hier KOUD!
Ik kom snel op bezoek...
Knuffel Anke

8 januari 2009 18:47 | Door: Maria
Hoi Natasja en Christel,
Geniet nog van het mooie weer en het ontvangcomitie staat zondagmorgen op schiphol met dikke jassen en dassen want het is hier echt koud.
liefs van Semmy en mij xxxx

8 januari 2009 18:57 | Door: Maria
Beste vrienden en vriendinnen van natasja, mocht je Natasja willen bezoeken als zij weer in ons koude landje is dan ben je welkom bij mij (mama) daar logeert zij een poosje, bel even of het uitkomt dan zorg ik dat de koffie klaar is.
gr. Maria

8 januari 2009 19:38 | Door: Zien
Matje.....
Witte zeker detter van binne niks kapot is.... Ach ge wit wie ut zi he. Zal blij zin oe wir te zien dun zondig.....
XX

8 januari 2009 21:09 | Door: janentiny
Hoi Natasja
Fijn om te lezen, dat het weer de goede kant op gaat.
We hopen dat je zo min mogelijk pijn hebt tijdens de reis.
Laat je hier in nederland maar lekker even verwennen door je moeder.
We zien je vanzelf wel weer verschijnen in je huisje.
Mochten we wat kunnen doen, dan laat het ons maar weten.
groetjes en goede reis voor jullie beiden.
jan en tiny (overburen nr. 2)

8 januari 2009 21:17 | Door: Lau
Hee meiden... wat ben ik blij om te zien hoe jullie iedereen hebben kunnen bedanken en alles goed hebben af kunnen sluiten! Jeetje ik heb niks geweten van die Boeddha!
Geniet toch nog maar even van de laatste momenten in Khao Lak en ik wens jullie een hele goede terugreis... sorry maar ik ga het niet redden om met het welkomscomitee mee te komen ;-( had jullie graag willen ophalen!
Kleed je maar goed aan want ik lig al grieperig met keelpijn in bed.
dikke kus van mij xxxxxxxxxxxx
PS: Natas, jurkje staat je goed;-)

9 januari 2009 07:57 | Door: Eric D
Natasja
Ben deze week pas terug uit France. Ben blij te lezen dat het naar omstandigheden weer goed met je gaat. In elk geval een prettige terugreis toegewenst. Doe ook de groeten aan Christel.

9 januari 2009 12:42 | Door: Linsey Beijers
Dag Natasja,
Vanochtend Carel gesproken en ik vroeg of hij al iets had vernomen van je reis. Helaas vertelde hij me het slechte nieuws en ben toen meteen een kijkje gaan nemen op je site.
Wat verschrikkelijk zeg! De eerste verhalen waren natuurlijk weer geweldig enthousiast over je reis, maar ik schrok toch wel even bij het verhaal en foto's van je ongeluk.

In ieder geval wens ik je heel veel beterschap toe en hopelijk knap je snel weer helemaal op!
Ik hoop dat je een goede terugreis hebt en dat je niet al te veel pijn hebt.
Laat je thuis maar lekker verwennen door je omgeving, want dat heb je wel verdiend.
Ik heb nog niet alle verhalen en foto's goed bekeken, dus dat ga ik binnenkort nog eens rustig doen.
Liefs, Linsey

9 januari 2009 14:16 | Door: geertdebelg
mmm... toch een mooi intens en spiritueel einde. Mooi verhaal om iets mee te doen. Misschien ook een afscheid van dit deel van de wereld? goede reis naar NL...

9 januari 2009 19:54 | Door: Trudy
He Natasja,
Leuke filmpjes en plaatjes. Dit mede namens Nina. Fijn dat het steeds beter met je gaat. En fijn dat je zoveel vriendschap om je heen mag hebben. Hou nog maar even flink vakantie in je hoofd, ook al zit je al weer te snel in ons kouwe Nederlandje.

9 januari 2009 23:48 | Door: Maria
Waar is de pleister op je hoofd gebleven, hechtingen eruit???
goede vlucht en tot zondagmorgen.
liefs mama en Sammy
xxxx

10 januari 2009 15:39 | Door: Bep van de Kerkhof
Hallo Natasja, je kent mij wel niet, maar je moeder kent mij wel. Ik ben blij voor je dat je na het ongeluk zover bent hersteld dat je weer naar dit koude kikkerlandje kunt gaan om verder op te knappen. Ik wens je er veel sterkte mee, en misschien zie ik je nog wel bij je moeder.
Groetjes, Bep.

10 januari 2009 20:20 | Door: anne
Hee Natas!
Je ziet er weer goed uit met extra accessoire om je arm te ondersteunen en een Thai souvenir op je hoofd;-)! Fijn dat je het zo goed en positief hebt af kunnen sluiten...zo blijft Kao Lak toch nog steeds jouw plekje in Thailand zonder nare bijsmaak! Fijne vlucht!
kus anne