Trekkingdag 17 Ghorepani - Ghandruk

donderdag 24 december 2009

Terug in het guesthouse is het snel ontbijten, spullen pakken en weer op pad. Het is nog een lange weg naar Ghandruk, onze laatste overnachtingsplek op deze trekking. Nog zo'n 7 uurtjes lopen.

Ik ben ontzettend hyper na het begin van deze dag. Al mijn zintuigen lijken open te staan!
Saila en ik fluiten en zingen, vrolijk en uitbundig, inmiddels bekende deuntjes die in mijn hoofd zitten. Sancha lacht om ons. Een vrolijk liedje over "Dhaula, Dhaulagiri..." als we gestaag door een prachtig rodondendronbos lopen. De wortels van de bomen vormen trapjes op ons pad. Het is prachtig mooi en we hebben veel lol.
We rusten op een open plek in het bos, hier op deze top zien we in de verte op gelijke hoogte de ijzeren toren van Poonhill. De wolken op ooghoogte waaien onze kant op en voor we het weten is het zicht aan de ene kant weggetrokken. Aan de andere kant een klein vliegtuigje dat op ooghoogte voorbij vliegt...

We lopen een hele tijd over de rug van de berg... een geweldig mooi bospad. Gezellig zingend zetten we een daling in, en wordt het bos anders. Vochtig en kil, jungleachtig en mossig... steeds verder omlaag over vele stenen treden. Wij zijn in een soort junglekloof terecht gekomen met dreigende wolkenluchten boven ons. Niets doet hier meer aan Nepal zoals ik het ken denken. We dalen zo'n constante 800 meter, als we onder in het dal zijn. Onder zijn betekent ook weer omhoog... dus rustig en gestaag stijgen we tot aan Tadapani, onze lunchplek. Een frisse plek weer hoog op een top. Alles is bewolkt, kil en zonder uitzicht. De warme gekruide aardappeltjes gaan er gretig in.

We zien onderweg de nodige dagjesmensen. Voor mij is dit geen trekking meer. Dit is een zware boswandeling, geen bergtrek. Maar weer een teken hoe divers de complete trekking is.
We gaan door de jungle verder omlaag en zien aapjes hoog in de bomen!! Grijs met zwarte snoetjes springen ze van boom naar boom!
Dan weer dalen, dalen en dalen. Slechts bossen, geen uitzicht. En pittig voor de knieen.
Dan eindelijk in de late namiddag laten we de bomen achter ons en we lopen het bewolkte Ghandruk in...

We settelen ons in ons kille guesthouse. En het wordt al snel donker.
Kerstavond... en er is niets van merkbaar. Alleen een merry christmas tegen een westers ouder koppel verderop in de grote ongezellig eetkamer. Nog niet eens een gezellige stoof.
Onze oogjes worden al snel kleiner na deze lange afwisselende dag. Dus vroeg naar mijn kamer, om bedankkaartjes voor Sancha en Saila te schrijven, de fooien uit te tellen, mijn presentjes en spulletjes die ik kan missen tot pakketjes klaarmakend. Morgenmiddag zullen we in Pokhara zijn en zit onze trekking erop. De mannen zullen daar afscheid van me nemen...
Vreemde en nog onwerkelijke gedachte...

Als ik om half 10 - zonder kerstgevoel - het licht uit doe, begint het buiten te regenen en waaien. En voordat ik in slaap val vraag ik me af waar de Zwitsers nu zouden zijn en of we elkaar volgens afspraak op 27 december in Kathmandu nog zullen treffen...
Slaap lekker.

Dhaula-Dhaulagiri-dromen-kusjes

Statistics
2870m Ghorepani
3210m Poonhill
1940m Ghandruk
1 uur stijgen naar Poonhill
6,5 uur lopen
Afstand 15 kilometer
New Annapurna Guesthouse