Trekkingdag 3 Thulo Syabru - Lama Hotel
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
07 Januari 2011 | Nepal, Kathmandu
dinsdag 7 december 2010
Vanuit mijn slaapzakje kunnen genieten van een heldere nacht met een geweldige sterrenhemel!! Een haast onwerkelijke hoeveelheid sterren stralend in de hemel zonder omgevingslicht van onze drukke bewoonde wereld thuis! De melkweg duidelijk te onderscheiden...
En dan vanuit datzelfde slaapzakje ontwaken met de zonsopkomst op de hoge pieken van Ganesh Himal. De toppen kleuren zo snel van rood naar rose naar wit.
Na het ontbijt gaan we op pad. En ik kan niet laten om het jonge meisje - ik schat een jaar of 12 - dat hier als hulpje werkt stiekem 100 rupee (1 euro) in haar handen te stoppen. Op een of andere manier heb ik met haar te doen. De bazin hier heeft de hele avond bij ons bij de stoof gezeten, constant hapjes etend, en op een pusherige wijze proberend ons alle mutsen en handschoenen die ze heeft te verkopen ("Want to buy? Want to buy now? Want to buy more?" waarschijnlijk heeft ze Chinese roots haha). Madam zit er netjes bij en deelt de bevelen uit, terwijl het meisje al het werk doet, kookt, bedient, afwast, binnen en buiten spullen versleept, voordat ze ook nog even bij het vuur kan komen zitten. Met een smoezelig gezichtje, oude vuile kleren en een verlegen lachje... In de ochtend gaat het hetzelfde. Op mijn vraag of zij familie is, antwoordt Sancha dat het meisje een hulpje is dat ingehuurd wordt, een meisje uit de bergen. En wellicht is het mijn fantasie die er weer een fantasierijk verhaal achter zoekt, maar het gevoel bekruipt me van de boze stiefmoeder en het sloofje... Daarom steek ik het meisje snel wat toe als boze stiefmoeder even uit beeld is, en met een knipoog gebaar ik dat het voor haar en haar alleen is. Een stralende glimlach is mijn beloning...
Al foto's makend lopen we in het prachtige ochtendlicht het dorpje uit. Het dorpje en de mensen zijn zo fotogeniek. En om mijn Tapailai Kasto Chha? en Thik Chha! wordt hartelijk gelachen. Mijn Nepalese woordjes voor Hoe gaat het? en Heel goed! ben ik nog niet vergeten... :D
Vandaag lopen we de Langtang vallei in, de vallei die aan de voet van Langtang Himal ligt. De komende dagen lopen we naar ons eindpunt in de vallei, een dorpje op bijna 4000 meter. Vandaar uit zullen we 2 dagen tochten naar 5000 meter ondernemen, waarna we dezelfde weg weer teruggaan en weer in Thulo Syabru zullen overnachten om vandaaruit naar Gosainkund en Helambu te trekken.
We lopen al snel in het lekkere zonnetje omlaag, door de velden, langs de boerderijtjes. Onder in een vallei steken we onze eerste lange ijzeren Nepalese brug over met gebedsvlaggetjes als zegening. Ons dorpje zien we achter ons prachtig op en tegen de bergrug liggen. We komen in de bossen en maken een flinke afdaling van een meter of 600 over een hobbelpad. Wetend dat we ditzelfde stuk omhoog zullen moeten op de terugweg... pff.
We horen de rivier Langtang Khola wild onder ons stromen. Tegen een grote rotswand hangen gouden ballen geplakt... het blijken nesten en honinggraten van wilde bijen. Ze zijn geweldig groot en het is verbazendwekkend zoals ze daar hangen!
Langzaam komen we dichter bij de rivier die wilder en luider wordt als het water hier door een nauwe kloof geperst wordt. Wat jammer dat we tussen de bomen lopen, reikhalzend kijkend wanneer er open gaten zijn. Als we zelf op de bodem van de kloof lopen is de rivier wat kalmer vanwege een breder stroombed. We drinken hier thee in een koud guesthouse. Een koude plek die nu in de naderende winter de hele dag geen zonlicht vangt... brrr.
Als we op pad gaan moeten we al flink werken en stijgen naar onze lunchplek in Bamboo. Een mooie plek aan de weer wildstromende rivier met enorme rotsblokken. Wat machtig stromend water toch kan zijn! Ik gooi zoals altijd wat stokken in het water, om te zien wat het kolkende water met ze zal doen. Sommige komen nooit meer boven, andere worden een stuk verderop door het water uitgespuugd.
Na de lunch is het alleen nog maar stijgen. Steil omhoog. We zijn de rivier overgestoken en lopen nu deels in de warme zon, en zelfs te zweten zo warm. De beentjes wennen alweer aan het harde werken. We blijven de rivier stroomopwaarts volgen. Soms lopen we langs de oever, dan zijn we weer een stuk hoger, tot we weer samenkomen. De rotsblokken worden steeds groter en groter! Rotsblokken nog groter dan onze huizen die hier naar beneden zijn gestort. Machtig!!
In de namiddag komen we aan op onze bestemming van vandaag, Lama Hotel, slechts een paar lodges neergezet voor de trekkers in dit gebied. Vanaf nu hebben we een aantal dagen geen elektriciteit. Slechts in de eetkamer zal een spaarlamp branden, voor de rest zijn we aangewezen op onze hoofdlampjes.
We worden zeeeer aangenaam verrast door een hele hete lekkere douche in plaats van het koude water wat we verwachtten!! Het douchewater wordt hier verwarmd door zonne-energie! Wat een luxe! Het hete water dan... de doucheruimte buiten is een betonnen grauwe blok met tochtgaten... Heerlijk om weer terug te zijn hahaha!!
En na een warme maaltijd, goede gesprekken bij de ene houtkachel, en schrijven in mijn schriftje, is het weer vroeg naar het warme slaapzakje...
Lekker knus in het donkere kamertje met een klein kaarsje in de vensterbank...
En balend als ik er die nacht 3 keer uit moet voor het toilet dat buiten is, schoenen, das en jas aan en door de kou moet... maar snel genietend als ik dan recht boven me en tussen de steile rotswanden om me heen de duizenden flonkende sterren zie... Ondanks de kou is het dan toch even stilstaan... Zo fantastisch...
What-a-wonderfull-world-kusjes
Statistics
2210m Thulo Syabru
1640m Hotspring Guesthouse
1960m Bamboo
2340m Lama Hotel
6,5 uur lopen
1000m dalen
1500m stijgen
Afstand 14 kilometer
Tibet Guesthouse
Vanuit mijn slaapzakje kunnen genieten van een heldere nacht met een geweldige sterrenhemel!! Een haast onwerkelijke hoeveelheid sterren stralend in de hemel zonder omgevingslicht van onze drukke bewoonde wereld thuis! De melkweg duidelijk te onderscheiden...
En dan vanuit datzelfde slaapzakje ontwaken met de zonsopkomst op de hoge pieken van Ganesh Himal. De toppen kleuren zo snel van rood naar rose naar wit.
Na het ontbijt gaan we op pad. En ik kan niet laten om het jonge meisje - ik schat een jaar of 12 - dat hier als hulpje werkt stiekem 100 rupee (1 euro) in haar handen te stoppen. Op een of andere manier heb ik met haar te doen. De bazin hier heeft de hele avond bij ons bij de stoof gezeten, constant hapjes etend, en op een pusherige wijze proberend ons alle mutsen en handschoenen die ze heeft te verkopen ("Want to buy? Want to buy now? Want to buy more?" waarschijnlijk heeft ze Chinese roots haha). Madam zit er netjes bij en deelt de bevelen uit, terwijl het meisje al het werk doet, kookt, bedient, afwast, binnen en buiten spullen versleept, voordat ze ook nog even bij het vuur kan komen zitten. Met een smoezelig gezichtje, oude vuile kleren en een verlegen lachje... In de ochtend gaat het hetzelfde. Op mijn vraag of zij familie is, antwoordt Sancha dat het meisje een hulpje is dat ingehuurd wordt, een meisje uit de bergen. En wellicht is het mijn fantasie die er weer een fantasierijk verhaal achter zoekt, maar het gevoel bekruipt me van de boze stiefmoeder en het sloofje... Daarom steek ik het meisje snel wat toe als boze stiefmoeder even uit beeld is, en met een knipoog gebaar ik dat het voor haar en haar alleen is. Een stralende glimlach is mijn beloning...
Al foto's makend lopen we in het prachtige ochtendlicht het dorpje uit. Het dorpje en de mensen zijn zo fotogeniek. En om mijn Tapailai Kasto Chha? en Thik Chha! wordt hartelijk gelachen. Mijn Nepalese woordjes voor Hoe gaat het? en Heel goed! ben ik nog niet vergeten... :D
Vandaag lopen we de Langtang vallei in, de vallei die aan de voet van Langtang Himal ligt. De komende dagen lopen we naar ons eindpunt in de vallei, een dorpje op bijna 4000 meter. Vandaar uit zullen we 2 dagen tochten naar 5000 meter ondernemen, waarna we dezelfde weg weer teruggaan en weer in Thulo Syabru zullen overnachten om vandaaruit naar Gosainkund en Helambu te trekken.
We lopen al snel in het lekkere zonnetje omlaag, door de velden, langs de boerderijtjes. Onder in een vallei steken we onze eerste lange ijzeren Nepalese brug over met gebedsvlaggetjes als zegening. Ons dorpje zien we achter ons prachtig op en tegen de bergrug liggen. We komen in de bossen en maken een flinke afdaling van een meter of 600 over een hobbelpad. Wetend dat we ditzelfde stuk omhoog zullen moeten op de terugweg... pff.
We horen de rivier Langtang Khola wild onder ons stromen. Tegen een grote rotswand hangen gouden ballen geplakt... het blijken nesten en honinggraten van wilde bijen. Ze zijn geweldig groot en het is verbazendwekkend zoals ze daar hangen!
Langzaam komen we dichter bij de rivier die wilder en luider wordt als het water hier door een nauwe kloof geperst wordt. Wat jammer dat we tussen de bomen lopen, reikhalzend kijkend wanneer er open gaten zijn. Als we zelf op de bodem van de kloof lopen is de rivier wat kalmer vanwege een breder stroombed. We drinken hier thee in een koud guesthouse. Een koude plek die nu in de naderende winter de hele dag geen zonlicht vangt... brrr.
Als we op pad gaan moeten we al flink werken en stijgen naar onze lunchplek in Bamboo. Een mooie plek aan de weer wildstromende rivier met enorme rotsblokken. Wat machtig stromend water toch kan zijn! Ik gooi zoals altijd wat stokken in het water, om te zien wat het kolkende water met ze zal doen. Sommige komen nooit meer boven, andere worden een stuk verderop door het water uitgespuugd.
Na de lunch is het alleen nog maar stijgen. Steil omhoog. We zijn de rivier overgestoken en lopen nu deels in de warme zon, en zelfs te zweten zo warm. De beentjes wennen alweer aan het harde werken. We blijven de rivier stroomopwaarts volgen. Soms lopen we langs de oever, dan zijn we weer een stuk hoger, tot we weer samenkomen. De rotsblokken worden steeds groter en groter! Rotsblokken nog groter dan onze huizen die hier naar beneden zijn gestort. Machtig!!
In de namiddag komen we aan op onze bestemming van vandaag, Lama Hotel, slechts een paar lodges neergezet voor de trekkers in dit gebied. Vanaf nu hebben we een aantal dagen geen elektriciteit. Slechts in de eetkamer zal een spaarlamp branden, voor de rest zijn we aangewezen op onze hoofdlampjes.
We worden zeeeer aangenaam verrast door een hele hete lekkere douche in plaats van het koude water wat we verwachtten!! Het douchewater wordt hier verwarmd door zonne-energie! Wat een luxe! Het hete water dan... de doucheruimte buiten is een betonnen grauwe blok met tochtgaten... Heerlijk om weer terug te zijn hahaha!!
En na een warme maaltijd, goede gesprekken bij de ene houtkachel, en schrijven in mijn schriftje, is het weer vroeg naar het warme slaapzakje...
Lekker knus in het donkere kamertje met een klein kaarsje in de vensterbank...
En balend als ik er die nacht 3 keer uit moet voor het toilet dat buiten is, schoenen, das en jas aan en door de kou moet... maar snel genietend als ik dan recht boven me en tussen de steile rotswanden om me heen de duizenden flonkende sterren zie... Ondanks de kou is het dan toch even stilstaan... Zo fantastisch...
What-a-wonderfull-world-kusjes
Statistics
2210m Thulo Syabru
1640m Hotspring Guesthouse
1960m Bamboo
2340m Lama Hotel
6,5 uur lopen
1000m dalen
1500m stijgen
Afstand 14 kilometer
Tibet Guesthouse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
