Het gaat steeds beter!!

Phuket, 6 januari 2009

Zes januari alweer .... Betekent alweer vijf dagen in het ziekenhuis! Voelt veel korter, voor mij tenminste. Voor Chris is het misschien een ander verhaal.

Allereerst geniet ik nog steeds heel veel van al jullie lieve berichten. Deze zijn geweldig veel steun, en maken me zelfs erg aan het lachen (vooral die van Algo en Chontelle! :-D).

Zoals jullie al uit Christel haar berichten hebben kunnen lezen, gaat het steeds beter. Op het moment zelfs erg goed! Sinds gisteren ben ik aan het oefenen met lopen en eens wat dingetjes oppakken en verzetten. Gaat erg goed. Op dit moment is het bijna half 3 's-middags en ben ik vandaag al vanaf 9 uur "op"; staande, zittende en rommelende. Dat voelt erg goed. Chris en ik zijn ook gaan oefenen met aankleden en met veel moeite met rechterhand een zweempje make-up aangebracht. Jeetje! Wat dat met je doet. Maakt ineens dat ik me weer een beetje een meisje voel en minder patient. Ook de zusters kijken er een beetje van op. Ik merk nu wel dat ik wel klaar ben met het ziekenhuis en uitgekeken raak op mijn kamertje. Gelukkig is Chris er vrij veel zodat ik me niet echt verveel. Goede gesprekken, beetje zwetsen, samen eten en af en toe een filmpje kijken. Maar nu wil ik wel weer verder.

Gisteren is Alisa op visite geweest (toch bijzonder aan de andere kant van de wereld te zitten waar je eigenlijk niemand kent en dan al 2 x bezoek te hebben gehad). Het deed me heel erg goed om haar te zien en te spreken. Ik heb haar nogmaals duidelijk gemaakt hoe bijzonder ik het vond dat ze op dat moment ter plaatse was en zo geholpen heeft waar ze kon. En ook nu weer biedt ze haar hulp aan door te zeggen dat we in Bangkok hulp kunnen krijgen van haar ouders of daar kunnen verblijven, mocht dat nodig zijn. Hoe ontzettend lief!
Ook met Alisa hebben we nog over de gebeurtenis nagepraat. Ze was blij dat ze heeft kunnen helpen, op dat moment natuurlijk erg geschrokken, maar heeft het nu een goed plaatsje gegeven, wat ontzettend fijn was om te horen. Het is bijzonder te merken hoe vanzelfsprekend mensen het vinden om te helpen, terwijl het heel speciaal en moedig is en voor mij essentieel. Dit soort zaken zetten je in deze dagen wel heel erg aan het denken. Na 2 uurtjes is Alisa weer verder gegaan en hebben we afgesproken met haar in contact te blijven.

Tja, verder blijf ik de betekenis die Christel (die nog steeds lijdzaam over haarzelf moet typen ;-)) hier, en Laura vanuit NL nog steeds, voor mij heeft nog steeds erg bijzonder vinden. Het is wel makkelijk gezegd "dat je dat voor een ander doet" maar ik vind het zeker niet vanzelfsprekend en zal zeker nooit vergeten hoe speciaal dit is. Nog steeds kan ik de warmte die ik daarbij voel niet onder woorden brengen zoals het daadwerkelijk in me zit (misschien komt dat wel weer als ze kan typen). Ik heb ontzettend veel steun aan haar hier (en we hebben ook toch wel veel lol samen).
Hoe nu verder? Na deze oefendag hebben we er hoop in morgen het ziekenhuis te mogen verlaten (met de nodige pijnstillers en calciumtabletten). Onze wens is om naar Khao Lak en de plek van het ongeluk terug te gaan voor een stukje verwerking en het bedanken van Horst. We gaan kijken of dit lukt op de terugweg naar Bangkok. Ik hoop dat ik in het weekend weer in NL ben. Alhoewel, als ik hoor van sneeuw en 15 graden vorst .... :-(

Net als jullie gedachten bij mij zijn, zijn mijn gedachten bij jullie en nogmaals ben gerustgesteld, het gaat echt heel erg goed, maar dat kunnen jullie zelf ook zien op de foto's op Christel's site.

Pi-pie-po-poe-en-ka-ka-kusjes! xxx


6 januari 2009 08:28 | Door: Carel
Hoi Meisje !
Blij dat het weer wat beter met je gaat ! We zijn ons hier rot geschrokken ! Wat je hulp betreft...wie goed doet, goed ontmoet ! Maar idd wel hartstikke lief van ze ! Sterkte en we houden contact !
X

6 januari 2009 08:30 | Door: Piet en Riet
Ha Natasja,
Goed om te lezen, dat het steeds beter met je gaat. Groetjes, ook voor je maatje.
sneeuw en kou kussen brrrr
Piet en Riet

6 januari 2009 09:08 | Door: Maria
De verwarming gaat wel een paar graden hoger voor je, ben maar blij met je nieuwe ketel. het is hier echt koud maar vandaag een mooie zonnige dag ,probeer zo dadelijk een stukje te gaan wandelen.
Heerlijk om te zien dat het met de dag beter met je gaat. kan niet wachten tot je thuis bent,(dit is een beetje dubbel) en je kan knuffelen.
gr. aan Chris en een dikke kus voor jullie.

6 januari 2009 09:18 | Door: Mir
Dag Meiske,
Je hebt ons wel laten schrikken zeg. Voel me een beetje schuldig. Heb je veel kracht toegewenst, maar ik bedoelde het niet letterlijk, zodat je dan een brommer tot stil stand moest brengen;-)

Echt bijzonder fijn om te lezen dat het beter met je gaat. En natuurlijk fijn dat andere (met name Christel) je zoveel steun en troost en liefde en weet ik veel wat allemaal niet meer bied. Verbaas je hier niet zo over, maar geniet daar lekker van. En als het nodig was zou jij er toch ook zijn?!

Heb net je smsje gezien voor Dane. Erg lief dat je aan hem denkt, hij is nu nog op school, maar ik zal 't hem dd zeker laten lezen. Voor jou bewaren we wel een stukje taart. Kunnen we nu gewoon buiten invriezen ;-)
Laat je lekker nog verwennen daar, kom op kracht en dan gaan we elkaar wel weer zien.
Dikke verjaardagskussen van ons 3tjes

6 januari 2009 10:43 | Door: Daisy
Hai Natasja,
Fijn om te lezen dat alles weer de goede kant op gaat! En dat je natuurlijk veel steun aan je lieve vriendin Cristel hebt!!!
Nou meiske, nog effe rustig aan doen en dan komt alles weer goed.
Als je deze week naar huis gaat dan wens ik je een hele goede reis terug en laat ze je maar eens flink verwennen in het vliegtuig!!
groetjes Daisy & Julie xxx

6 januari 2009 11:34 | Door: tante astrid
ha lieve schat,
al een beetje make-up op! Kijk dat maakt je idd weer meer mens dan patient. Alhoewel jij altijd een fantastisch mooie vrouw bent, daarbij aangetekend zij dat dat niet alleen je buitenkant is maar zeker ook je binnenkant. Kei goed dat je naar je eilandje teruggaat want het moet geen schrikbeeld worden en wellicht ga je er nog terug toch? Gooi er maar wat tranen tegenaan en bedenk hoe fantastisch het universum voor jou en de jouwen de afgelopen week is geweest. Engel Christel bij je en na het nare alle goede dingen als puzzelstukjes in je leven vallend..fijn ziekenhuis en goede zorg.
Zoals ze zeggen: alles komt goed maar het heeft even tijd nodig. Hier is het ondertussen freezing hell koud maar mooi! Vanmorgen reed ik langs het kanaal en de sneeuw op de weilanden werd zachtjes weggestoven onder een oranjerode bal zon...als dat niet romantisch is...ik kreeg er zo'n lekker gevoel bij. En dat kan je misschien volgende week ook allemaal meemaken....Misschien maakt dat het idee terug te moeten wat meer te dragen. Dikke dikke dikke knuffels uit Weert (werk) van Astrid

6 januari 2009 12:04 | Door: Roger Jansen
Ha Natasja, Fijn om te lezen dat het steeds beter met je gaat en dat er daar zo veel lieve mensen (vooral Christel:Toppertje) zijn die zo goed voor je zorgen. Grtz vanuit een zeer koud Nederland! Roger, Josienne en Bliss

6 januari 2009 14:08 | Door: Esther.
Hey Natasja,
Hartstikke fijn om te horen dat het al een stuk beter gaat met je!!
En weet je, ze zeggen dat niets zonder reden gebeurt. Nou ten eerste zie je nu dat sommige mensen wel heel behulpzaam zijn, zelfs vreemden, je band met Christel en Laura is hierdoor gegroeid en als dat Chinees gezegde echt klopt dan krijg je zeker een superjaar!!
Zo gauw je weer in Nederland bent kom ik wel een keer op ziekenbezoek!!
Groetjes en xxxjes van je nichtje Esther.

6 januari 2009 16:43 | Door: Erika
Ha lieve meid.
We zijn ons op oudjaars- avond allemaal kapot geschrokken van het telefoontje aan jullie mam. Heel erg fijn om te horen en te zien dat het al weer zo goed met je gaat. We zien je gauw als je weer in Helmond bent. Dikke kus en knuffel, ook van René Jolijn en Rens.