Ingesneeuwd, geëvacueerd en weer veilig thuis

Guess what …
Raak je 4 dagen ingesneeuwd in het dorpje Gokyo op 5000 meter.
Word je met helicopters geëvacueerd.
Gelukkig veilig teruggebracht naar Kathmandu.
Is je trekking ineens halverwege voorbij.
En ben je met kerstmis terug thuis!
Had ik dat even niet voorzien …

Wat er gebeurde
Op de stralende middag van 12 december lopen we het dorpje Gokyo in. Het eindpunt van de Gokyo Vallei en onze 12e trekkingsdag. In de vroege avond begint het te sneeuwen, 30 uur lang met harde wind in de nachten. Er valt een meter sneeuw en door de wind op sommige plekken zelfs meer. In het dorpje zijn we veilig, een winters plaatje, sprookjesachtig!

Alleen is het nu wel gevaarlijk de vallei weer uit te lopen. Dat betekent 3 tot 4 dagen lopen op sneeuw en ijs. Geen herkenbaar pad meer. En onder andere op 1 deel onder een overhangende klif door, dus lawinegevaar. Sommigen zijn het gaan proberen (waaronder een groep Franse bergbeklimmers). De meesten zijn geëvacueerd. Het is gewoon te gevaarlijk.

Heel het Everest gebied blijkt te zijn getroffen. Ook in de vallei naar Everest Base Camp zijn er veel evacuaties. Ook vanwege hoogteziekte door te lang op deze hoogte vast te zitten. Het andere deel van mijn trekking is dus ook niet meer mogelijk.
Normaal sneeuwt het in dit gebied pas eind februari, vertelt de eigenaar van onze lodge, dit seizoen is het weer totaal van slag! Onverwachte sneeuw eerst in oktober en nu in december. Bizar!

Ontzettend balen dat mijn trekking halverwege afgebroken moet worden. Ik ben super fit en sterk! En het echte werk – de hoogte en de hoogste bergen – was pas net goed begonnen.
Maar in ieder geval veilig! En dat is het allerbelangrijkste!

Wat dan?
En dan ben je terug in Kathmandu. En moeten er nieuwe plannen gemaakt worden.
Nepal ken ik van de andere jaren. Een korte trekking in dit lagere deel van Nepal is voor mij geen interessant alternatief meer. Daar zijn mijn Nepalese agent Topgay en ik het over eens. De culturele en historische highlights van de Kathmandu vallei heb ik ook al eerder gezien. En ook de stad Phokara heb ik al eerder bezocht.

Die nacht komt Tibet in me op. Een weekje Tibet zou perfect passen! En ik ben nu zó dichtbij. Dat zou dé pleister op de wonden zijn!

Mijn Nepalese agent organiseert ook reizen door Tibet en gaat druk aan de slag. Zijn Tibetaanse collega raadt een bezoek eerst af vanwege de kou. Topgay: “She can stand the cold. She was already up at 5000 meters!”
De volgende ochtend komt het bericht dat de Chinese overheid niet tijdig het visum kan afgeven, onder andere vanwege het laagseizoen en de winter. Ik baal ontzettend!

Het alternatief is een vlucht eerder naar Nederland regelen. Kathmandu is gewoon geen stad waar je 2 weken wilt zijn. Dan liever naar huis en lekker met de kerst thuis zijn.

Home for Christmas
En zo komt het dat ik totaal onvoorzien op 23 december Nepal verlaat, en na een lange vlucht op 24 december weer op Nederlandse bodem sta!
Met gemengde gevoelens. Dit had dé trekking moeten zijn, maar het gevoel van veilig terug in de bewoonde wereld overheerst.

Hoe de dingen waar we geen invloed op hebben kunnen lopen …

Save-back-home-kusjes
Natasja