De eerste evacuatie

maandag 15 december 2014

Als we na onze tocht bij onze lodge aankomen, staat al een groepje mensen te wachten. In de verte horen we de helicopter voor de eerste evacuatie. Even later landt een rode helicopter aan de rand van het meer. Het meest platte gedeelte. De sneeuw stuift alle kanten in!

We nemen afscheid van degenen die vertrekken. Vier personen met hun bagage stappen snel in de helicopter. Ons groepje kijkt toe hoe de helicopter vertrekt. Een machtig gezicht! Maar tot onze schrik komt de helicopter niet meer dan een meter boven de grond terwijl hij ook al voorwaarts gaat. De piloot heeft zichtbaar veel moeite om hoogte te krijgen en is al bij de rand van het meer. Iedereen vreest het ergste. Het lijkt erop dat de helicopter zo het meer in gaat, maar net op tijd krijgt de piloot het toestel op de grond. Net in het nog ondiepe water. De deur gaat open en 2 man springt eruit en rent naar de kant. De helicopter stijgt op, deze keer met voldoende hoogte en vliegt weg. Oef …..

Het is bekend dat helikopters ook last hebben van de ijle lucht op deze hoogte. Vliegen op deze hoogte gaat goed, maar opstijgen is extra moeilijk. Het extra gewicht kon de helicopter dus niet aan.
Een kleine 20 minuten later is rode helicopter weer terug. De eerste lading is afgezet in Lukla, de 2 personen springen weer aan boord, en weg is het toestel weer.

Als we even later binnenkomen voelt het meteen leger. Het blijkt dat de Franse groep en hun expeditieleiders ook vertrokken zijn. Ze hebben besloten de gok te wagen en de vallei naar beneden te lopen. Met hun berguitrusting, touwen, ervaring en leiders menen zij een goede kans te maken. Aangezien er nieuwe sneeuw in de avond verwacht wordt, zijn zij halverwege de middag vertrokken. Met alle risico’s van dien.

Na het avondeten en in het donker vallen de eerste sneeuwvlokken weer ….

Kus
Natasja