Gonza, mijn drager

Op een warme middag terwijl we van een rustmoment en het uitzicht genieten, probeer ik een gesprekje aan te gaan met Gonza, mijn nieuwe drager. Net als Saila, mijn drager op vorige trekkings, is Gonza goedlachs maar bescheiden en verlegen. Hij durft niet veel te zeggen. Ik stel de vraag of hij getrouwd is en kinderen heeft. Voordat hij kan antwoorden lacht Sancha dat Gonza “Lucky” is. “Hij heeft 2 vrouwen”, zegt ie.
Wat?! 2 vrouwen?! Gonza lacht verlegen en knikt ja. Hij heeft een vrouw in Kathmandu, zijn eerste, en een vrouw in Namche, zijn tweede. Over een paar dagen zullen wij in Namche zijn en dan zien zij elkaar weer voor het eerst in 6 maanden tijd. Hij lacht nu breeduit!

Sancha legt uit dat het in Nepal toegestaan is meerdere vrouwen of mannen te hebben. Ik antwoord dat de meeste Westerse mannen zich niet als “Lucky” zouden omschrijven met meerdere vrouwen, omdat 1 vrouw al een “pain in the ass” kan zijn. Ze lachen. En ik zie aan hun uitdrukking dat zij zich er wel gelukkig mee prijzen. Wie wil nou niet 2 vrouwen die voor ze zorgt, zie ik ze denken. Gonza zegt nog zachtjes dat zijn eerste vrouw wel “more expensive” is dan zijn tweede vrouw. Hahaha!
Iedere dag tijdens het lopen belt hij met beide vrouwen. Het is mooi te horen.

Diezelfde avond rond de kachel proberen Sancha en ik meer los te krijgen en we lachen er om want hij laat niet veel meer los. We blijven hem er mee plagen.

Gonza blijkt 23 te zijn en studeert in Kathmandu. Hij heeft nu 2 maanden vakantie en werkt als drager. Oorspronkelijk komt hij uit een groter sherpa dorp wat ten zuiden van het Everest gebied. Zijn hele dorp werkt in dit gebied voornamelijk als drager of gids. Hij kent het gebied dan ook goed omdat hij voor en tijdens zijn studie in dit gebied als drager werkt. Zijn kennis van dit gebied en de lodges blijkt tijdens de trekking wel van grote waarde. Sancha is niet goed bekend hier en ze vullen elkaar daardoor goed aan.

Gonza is over 2 jaar klaar met zijn studie en zal dan leraar Engels zijn. Dan wil hij terug naar zijn dorp om daar Engelse les aan de kinderen te geven. Ergens zie ik deze zo verlegen jongen nog niet voor de klas staan. De studie blijkt door de overheid betaald te worden. Nepal gaat er dus op vooruit. Ik bied aan dat hij zijn Engels wel met mij mag oefenen als hem dat helpt. Hij knikt ja, maar daarvan zal tijdens de trekking niet veel van blijken, hij is simpelweg te verlegen.

A-Lucky-Man-kusjes
Natasja