Trekkingdag 3 Sete - Junbesi

woensdag 3 december 2014

Vandaag gaat de tocht al over een 3500 meter hoge bergpas. Van de rivier tot aan de bergpas is het verschil 2000 hoogtemeters. Sete ligt halverwege dus begint onze dag met 1000 meter stijgen. De ochtendzon is lekker warm en de vallei kleurt mooi op.

Het pad gaat meteen omhoog als een grote stenen ongelijke trap. Op deze wijze stijgen we snel. Ik voel me fit en merk dat mijn training van traplopen thuis echt super helpt! Als we stijgen en over onze schouder kijken zien we in de verte de pas waar Deurali ligt. Vandaag zullen we al 800 meter hoger gaan. De eerste witte bergtoppen piepen een heel klein beetje boven de hoge groene bergen uit.

Net voor de bergpas lunchen we in het zonnetje. Hier op 3400 meter voel ik de hoogte, ben wat licht in het hoofd. Op de lunchplek zitten 2 stelletjes. Het ene stel trekt net als ik het gebied in, het andere stel trekt eruit. Hun trekking van 61 (!!) dagen zit er op. Mijn noodlesoep smaakt heerlijk en ik geniet van de puppies die ons vermaken. Net voor vertrek komt de Engelstalige groep aan.

Weer op pad zijn we al snel op de bergpas op 3500 meter. Het waait er flink! Achter ons ligt de vallei waar we vandaan komen, voor ons de vallei die we gaan ontdekken. Boeddhistische stenen en gebedsvlaggen markeren de pas. Ik voel druk op mijn hoofd, maar als we dalen trekt dat gelukkig snel weg. Gevolg van de zuurstof afname op deze hoogte. Door een rododendronsbos lopen we naar beneden. Opnieuw 1000 meter aan een stuk omlaag. Pam pam pam pam, klinken onze voetstappen in een snel tempo omlaag.
Eenmaal uit de bossen voelt het hier koeler en winderiger dan in de andere vallei. De wereld is ook wat minder bewoond hier.

Een tijdje lopen we vlak, wat ook wel es lekker voelt. En na een grote rots met daarop het boeddhistische “Om mani padme hum” geschilderd hebben we zicht op onze overnachtingsplek Junbesi. Op de achtergrond straalt de grote witte Numbur (6959m). Boven het dorp ligt een klooster. Het is een prachtplaatje!

Nog 200 meter dalen en dan zijn we bij ons guesthouse. Ik drop mijn spullen en loop door het dorpje nu het nog licht is. Een kloostertje, een schooltje, een aantal huisjes en een snoepwinkeltje met een brievenbusje, een stoepa en spelende kindertjes overal. Terug pak ik mijn spullen voor een douche. Op dit deel van de trekking hebben ze gasgeisers, dat betekent hete douches! En dat is een grote luxe! Alles er om heen is koud, maar als het water loopt … stoom! Hier betaal ik graag voor!

Als ik in de eetkamer kom is het er gezellig druk. De houtkachel brandt volop en is het er heerlijk warm. De Engelstaligen zijn aangekomen. De Ier Paul en de Brit Matt en de grappige dragers zorgen voor de vrolijke noot. De oudere Canadees en de Australische zijn wat stiller. Het stelletje van de lunch is er en stellen zich voor als Rory en Suzy uit Schotland. Verhalen en plannen worden gedeeld. Spieren worden opgerekt. Ze hebben allemaal spierpijn. Ik besef dat ik daar helemaal geen last van heb. Als ze verbaasd vragen hoe dat kan voor iemand uit het vlakke Nederland, vertel ik over mijn traptrainingen. Ze vinden het briljant! Een tip voor de volgende keer!

Omhoog-en-omlaag-kusjes
Natasja

Statistics
2520 meter: Sete
2560 meter: Junbesi
afstand: 13,5 km
6.45 uur lopen
stijgen: 1076 meter | dalen: 937 meter