Vertrek naar Jiri

zondag 30 november 2014

Vandaag vertrekken we met de auto naar het startpunt van de trekking: Jiri. Eerst nog een gewone en warme douche nu het nog kan, want ik weet wat me te wachten staat in de bergen. Dan met mijn plunjebaal en rugzak naar beneden. En wie staat daar?! Shaila! Mijn sterke drager en reisgenoot op mijn andere trekkings. Wat een leuke verrassing! Hij zegt meteen “Didi”, grote zus, en ik zeg “Bai”, kleine broer, terwijl we elkaar de hand schudden. Zoals hij me geleerd heeft in het Nepali. Wat goed om hem te zien en wat jammer dat hij er niet bij kan zijn. Lieve Shaila met zijn prachtige zangstem. We praten kort bij en zoals altijd vind ik het jammer dat zijn Engels zo beperkt is. Hij stelt me voor aan mijn nieuwe drager. Gonza, een jongeman die er ook bescheiden en verlegen uitziet. Samen met Sancha zijn we klaar voor vertrek. Een grijze Skoda en goedlachse chauffeur wachten ons op.
Vertrek!

Eerst zetten we Saila thuis af en gaan we kriskras door hartje Kathmandu. Alle locals zijn ergens naar onderweg en de groenten- en fruitstalletjes worden weer uitgestald. Het past allemaal maar net in de nauwe straatjes en soms past het niet. Het blijft zo bijzonder, deze stad. Nadat er afscheid is genomen van Saila volgen we de hoofdwegen naar het oosten. Het is hier relatief rustig op de weg. De nevel en smog in de vroege ochtendzon. De verkeerspolitie op hun post, en opnieuw heb ik met ze te doen. En zo rijden we ongemerkt van de ene in de andere stad. We volgen de “Highway” naar Tibet.

Reizen, onderweg zijn, ik ben ervoor gemaakt! Zittend naast de chauffeur zuig ik de wereld om me heen weer in me op. Het blijft een avontuur. Verkeer kriskrast door elkaar. De trucks en de bussen wanen zich de baas van de weg en trekken luid toeterend met zwarte uitlaatgassen de gaten in de weg. Het leven gebeurt langs die grote weg. Mensen, honden en geiten lopen door elkaar. Handeltjes langs te weg en alles stoft onder.

Dan slaan we rechtsaf de highway af. De paddenstoel zegt “Jiri – 110 km”. Het is 10.15 uur en ik denk nog dat dit sneller gaat dan verwacht . Toch doen we over deze 110 km nog 5 uur. Vanaf dit punt zit er namelijk geen recht stukje meer in de weg. Berg op, berg af, haarspelbochten slingerend langs de bergwanden, door de kleine dorpjes en bossen, langs boerderijtjes en velden. Een bus voor ons passeren lukt vaak niet en ik ben blij dat ik daar niet in zit als er een tegenligger aan komt.

De weg is Nepalees. Soms redelijk. Soms aan flarden gereden. Grote gaten die nog open liggen. Soms opgevuld met stenen. Soms bedekt met betonnen platen daar waar watervalletjes over de weg gaan. Onze lachende chauffeur neemt voorzichtig alle obstakels. De grotere steden waar we door komen zijn niet al te fraai. Maar daarbuiten zijn de uitzichten al geweldig. De hoge groene bergen met de vele rijstterrassen tegen de hellingen. Grote wolkenplukken. En de eerste witte toppen in de verte van Rolwaling, Langtang en Jugal Himal. Wat is Nepal toch mooi!

En terwijl die wondere wereld aan ons voorbij trekt, ligt Gonza ziek op de achterbank. Wagenziek. Sinds Kathmandu leek het of ie sliep, maar sinds we van de highway zijn blijkt hoe wagenziek hij is. Tabletjes tegen wagenziekte wil hij niet. Hij heeft een zware dag …

Om 15.00 uur komen we in het dorpje Jiri aan. Onze eindbestemming voor vandaag en ons startpunt van de trekking morgen!

Wij-zijn-er-kusjes
Natasja

Statistics
1400 meter: Kathmandu
1900 meter: Jiri
afstand: 160 km
7 uur rijden