De essentie van de Himalaya
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
18 Januari 2015 | Nederland, Helmond
Een paar weken voor vertrek merkt iemand tegen me op “Wat jij daar toch aan vindt, dat wandelen, daar in die bergen…” Die avond aan de bar probeer ik het uit te leggen. Uit te leggen wat de essentie van wandelen in de Himalaya is. Uit te leggen wat het met mij doet.
Het gaat om de krachtmeting. De krachtmeting met jezelf. Lichamelijk en geestelijk. Tegen jezelf, tegen de elementen en tegen de effecten van de hoogte. Op 5000 meter hoogte lopen met 60% zuurstof in de lucht. Wat dat met je doet …. Dat is zó fascinerend!
Het gaat om immens hoge en machtige bergen. Om daar te kunnen zijn. Daar te kunnen lopen omringd door die achtduizenders. De hoogste van de wereld. Daar zijn we zandkorreltjes die zomaar weggeblazen kunnen worden. Het gevoel van zo nietig zijn.
Het gaat om de mensen en hun boeddhistische levenswijze. De prachtige Nepalese en Tibetaanse gezichten en cultuur. Hun geloof, hun filosofie en de uitingen. Overal de wapperende gebedsvlaggetjes, de manimuren, de gebedsmolens, de tekens. Zo dichtbij bij de Tibetaanse wereld.
En het gaat om de eenvoud. Niets nodig te hebben. Alles wat je nodig hebt zit in je rugzak. Een maand lang. Vrij van alle ballast. Daar wordt het leven simpel. Het leven bestaat uit eten, slapen en wandelen. Na een paar dagen is je hoofd leeg en wordt het wandelen een soort meditatie. Je bent gewoon daar, in het moment …
En dat alles is onbeschrijfelijk en kun je slechts voelen door daar te zijn …
Love-the-Himalaya-kusjes
Natasja
Het gaat om de krachtmeting. De krachtmeting met jezelf. Lichamelijk en geestelijk. Tegen jezelf, tegen de elementen en tegen de effecten van de hoogte. Op 5000 meter hoogte lopen met 60% zuurstof in de lucht. Wat dat met je doet …. Dat is zó fascinerend!
Het gaat om immens hoge en machtige bergen. Om daar te kunnen zijn. Daar te kunnen lopen omringd door die achtduizenders. De hoogste van de wereld. Daar zijn we zandkorreltjes die zomaar weggeblazen kunnen worden. Het gevoel van zo nietig zijn.
Het gaat om de mensen en hun boeddhistische levenswijze. De prachtige Nepalese en Tibetaanse gezichten en cultuur. Hun geloof, hun filosofie en de uitingen. Overal de wapperende gebedsvlaggetjes, de manimuren, de gebedsmolens, de tekens. Zo dichtbij bij de Tibetaanse wereld.
En het gaat om de eenvoud. Niets nodig te hebben. Alles wat je nodig hebt zit in je rugzak. Een maand lang. Vrij van alle ballast. Daar wordt het leven simpel. Het leven bestaat uit eten, slapen en wandelen. Na een paar dagen is je hoofd leeg en wordt het wandelen een soort meditatie. Je bent gewoon daar, in het moment …
En dat alles is onbeschrijfelijk en kun je slechts voelen door daar te zijn …
Love-the-Himalaya-kusjes
Natasja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
