Grijs

zaterdag 13 december 2014

Om half 7 loopt de wekker af. Het is nul graden op de kamer, maar in mijn donzen slaapzak is het heerlijk warm. De gordijnen zijn dicht. De dikke dekens van de lodge in de vensterbank tegen de raam om de ergste tocht te weren. Vanuit mijn slaapzak trek ik het gordijn een stukje open. Wat?? Een dikke grauwe grijze lucht. En het lijkt erop dat er sneeuw in zit.

Als ik alleen was geweest had ik me nog een uurtje omgedraaid, maar nu wacht het ontbijt en Sancha en Gonza op mij. Dus ik kleed me rillend aan. Op het toilet ligt het ijs op de vloer. Omdat er geen “doorspoelknop” is, schep je water uit een ton. Daarvoor moet je ‘s morgens eerst met het schepje het ijslaagje kapot slaan om bij het water te komen. Wat je met het scheppen en gieten knoeit, vriest aan tot een klein ijsmeertje op de vloer.

Om half 8 kom ik in de eetkamer. Gelukkig is de kachel aan. Iedereen druppelt binnen en iedereen baalt een beetje. Sancha heeft gelijk. Gisterenmiddag had hij een telefoontje vanuit Kathmandu gekregen dat er weersverandering van een paar dagen op komst was …
Voor ons staat vandaag een tocht naar de top van Gokyo Ri (5360m) op het programma. 500 meter omhoog voor wat ze zeggen het mooiste uitzicht op Mount Everest! Maar ja … met deze lucht is er weinig uitzicht. Sancha zegt “first breakfast, and then we will see”.

Het lijkt even op te klaren, maar betrekt weer meteen. We besluiten de tocht van morgen vandaag te doen. Een tocht van 3 uur naar het Vierde en Vijfde heilige meer, bijna letterlijk aan de voet van Cho Oyu (8201m). Dat zou natuurlijk ook mooier zijn op een zonnige dag, maar voor nu het beste alternatief.

Het is een paar graden onder nul. 4 kledinglagen op het bovenlijf, 2 broeken, dikke sokken, dikke muts en ik ben er klaar voor. En zo lopen we met ons 3 om 9 uur verder de Gokyo Vallei in.