Fly High!

dinsdag 16 december 2014

Na de prachtige dag van gisteren heeft het opnieuw de hele avond en nacht gesneeuwd. En dat gaat door in de ochtend. Inmiddels is het mijn vijfde dag hier in Gokyo. De hoogte begint sommige mensen parten te spelen.

Opnieuw zien we buiten een groep uit een andere lodge vertrekken. Aan de rand van het dorpje glooit het pad iets omlaag. We zien hoe de gids het pad maakt. De tweede volgt, en de derde heeft het al moeilijk. Hun zware rugzakken spelen daarbij parten. En jawel de vierde glijdt en valt in de sneeuw. En de volgende. Inmiddels is het een glijbaan geworden en blijft niemand op de been. Ze keren weer terug naar de lodge.

Het is duidelijk dat er maar een manier weg is, en dat is door de lucht. Het is nu wachten op beter weer en het verlossende woord. En dat komt sneller dan verwacht. Halverwege de ochtend stopt het met sneeuwen en breken de wolken langzaam open. Zon en wolken spelen met elkaar. De eigenaar van de lodge komt binnen en meldt dat de volgende helikopters er aan komen. De volgende evacuatieronde is begonnen.
Wat?! Nu met die wolkenluchten. Kan dat? Ja dus, want onmiddellijk moeten we onze spullen gaan pakken. Buiten gekomen landt de eerste helicopter. Deze blijkt voor mij, Sancha en Gonza!

Alles gaat ineens zo snel en voordat we het weten zitten we in de riemen. Het is op een opwindende manier spannend. Er is te weinig tijd om het eng te vinden of zelfs te denken aan wat er met de vorige helicopter gebeurde.
En daar gaan we!! Gelukkig zorgt de piloot er eerst voor dat hij omhoog gaat en op hoogte komt, dan pas naar voren. En weg zijn we!!

Wat we dan meemaken is niet te beschrijven! We vliegen door de lucht. De zon schijnt en de wolken spelen met de bergen! De wereld is wit, het meer onder ons prachtig blauw. We zien de gletsjer nu in volle glorie. Alle bergtoppen om ons heen! Ik zoek naar Mount Everest die zich heel even door de wolken laat zien!

Wat een onbeschrijfelijke en fantastische ervaring om dit te mogen meemaken!!
Een once in a lifetime experience!

We maken een bocht en daar zijn Ama Dablam en Thamserku en al die andere bergen. Onder ons de boomgrens met alle bomen prachtig wit. En daar Namche Bazaar in de sneeuw! En de 2 lange ijzeren loopbruggen. In een vogelvlucht vliegen we over het gebied waar we 2 weken op gelopen hebben. Nog maar zo kort geleden en tegelijk zo lang.
Verderop zien we Lukla opdoemen. De sneeuwgrens is bereikt. Het is vreemd hoe alles ineens weer groen is en kleur heeft. En na een vlucht van een kleine 10 minuten landen we op de korte landingsbaan van het vliegveldje van Lukla. Touch down.

Een unieke ervaring en dankbaar weer veilig in de bewoonde wereld te zijn!
Maar ook met wat weemoed dat mijn trekking van 4 weken, nu na 2 weken teneinde is. De volgende helicopter staat klaar om ons naar Kathmandu te vliegen.

Kus
Natasja