Sometimes you really CAN make a difference!
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
28 December 2014 | Nederland, Helmond
Het nakomen van een belofte
Terwijl we ingesneeuwd zitten in Gokyo, doe ik mezelf een belofte: als ik veilig beneden kom, doneer ik een deel van mijn kerstbonus aan een goed doel hier in Nepal!
Eenmaal veilig terug in de bewoonde wereld, kom ik deze belofte na.
Op 20 december bezoek ik een klein weeshuisje dat ik in overleg met Topgay, mijn Nepalese agent, uitgezocht heb. Ik heb zijn hulp gevraagd bij het vinden van een goed doel, hoe te kunnen doneren en hoe te voorkomen dat mijn geld in de verkeerde zakken verdwijnt.
Die middag geef ik 400 dollar aan Endu Didi. Een vrouw van 60 jaar die voor 8 kinderen zorgt die ooit gehandicapt waren, door hun ouders gedumpt en op straat leefden. Als 3 à 4 jarigen zijn ze bij haar gekomen. Operaties zijn verricht waarbij beentjes en voetjes rechtgezet zijn en eventuele protheses zijn gemaakt. Nu gaan ze allemaal naar school.
De kinderen zijn in de leeftijd van 8 tot 12 jaar oud. Er waren er meer, maar een aantal is gelukkig geadopteerd. Ze wonen bij haar; de benedenverdieping van een huisje met 5 kamertjes: 2 slaapkamertjes met ieder 4 stapelbedjes, een keukentje, een huiswerkkamertje en een kamertje waar zij slaapt. Buiten is er een moestuintje met eigen groentes.
Er is geen steun van de overheid. Het weeshuis draait geheel op Endu Didi en een paar vrijwilligers en verder op goodwill van de community. Bij de donatie krijg ik een officieel bewijsje van het “Helpless Disabled Children Promotion Centre” waar Endu Didi als vrijwilliger aan verbonden is.
Ja, dan word je even stil …
Ze is zó blij en verrast! Zelf spreekt ze geen Engels en Sancha mijn trekkinggids is erbij om te vertalen. De kinderen spreken wel Engels, maar zitten nog op school. En Endu Didi vraagt of we de volgende dag terug willen komen om de kinderen te ontmoeten. Dat doen we zeker!
Bij al die grote doelen vraag je je af waar het geld blijft en in welke zakken het verdwijnt. Hier kon ik het allemaal met eigen ogen zien, rechtstreeks geven en voelen wat dat met iemand doet. En wat dat met jezelf doet …
En met alles wat je geeft, voelt het als dat het nooit genoeg is. Maar het is iets, en het maakt hier écht het verschil!
Wat voelt dit goed en wat ben ik blij dat ik dit heb kunnen doen!
Charity-kusjes
Natasja
-
28 December 2014 - 17:04
Roger Jansen:
Topper!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley